Ένας νεαρός Γάλλος φιλόσοφος, ο Manuel de Dieguez, συνόψιζε ως εξής ένα κεφάλαιο από τη φιλοσοφία του Heidegger: "Ο άνθρωπος δεν μπορεί να νοήσει τον εαυτό του ως πεπερασμένο▪ ωστόσο είναι μέσα σε χρόνο πεπερασμένο. Αυτό είναι η τραγικότητά του, η έγνοια του, λέει ο Heidegger. Αυτή η έγνοια πηγάζει επομένως από το γεγονός ότι ο άνθρωπος, στην ουσία του, είναι υπέρβαση (transcendence): υπέρβαση προς τον κόσμο, προς τους άλλους, προς το μέλλον ή το παρελθόν, αλλά πάντοτε προς το θάνατο. Μόνο το παρόν του διαφεύγει: ο θάνατος είναι το σταμάτημα πάνω στο παρόν"
Μετά από αυτό, ίσως γίνει πιο κατανοητό το μικρό μου πεπερασμένο στιχούργημα περί χώρου σε συνάρτηση με τον χρόνο.
@ "Το μικρό σου στιχούργημα" είναι θαυμάσιο και δεν χρειάζεται τη βοήθεια του Heidegger.Άλλωστε ο Πλάτων είπε πως "η ποίηση προηγείται της φιλοσοφίας". Πράγματι. Τα ερεθίσματα τα παίρνει η φιλοσοφία από την ποίηση και όχι το αντίθετο. Να είσαι καλά και να θάλλεις δημιουργικά. (Θα εντάξω το Blog σου στο δικό μου. (Συχνές επισκέψεις)
Σ' ευχαριστώ. Με κάνεις να σκεφτώ ότι ποιω σημαίνει μετουσιώνω κι ότι η ποίηση μετουσιώνει-δίνει υπόσταση στην "ιδέα" (με την πλατωνική θεώρηση). Κι απ' την αντίθετη πλευρα, δίνει ψυχή στις λέξεις, σε ένα διττό ρόλο ενοποίησης.
Ένας νεαρός Γάλλος φιλόσοφος, ο Manuel de Dieguez, συνόψιζε ως εξής ένα κεφάλαιο από τη φιλοσοφία του Heidegger:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο άνθρωπος δεν μπορεί να νοήσει τον εαυτό του ως πεπερασμένο▪ ωστόσο είναι μέσα σε χρόνο πεπερασμένο. Αυτό είναι η τραγικότητά του, η έγνοια του, λέει ο Heidegger.
Αυτή η έγνοια πηγάζει επομένως από το γεγονός ότι ο άνθρωπος, στην ουσία του, είναι υπέρβαση (transcendence): υπέρβαση προς τον κόσμο, προς τους άλλους, προς το μέλλον ή το παρελθόν, αλλά πάντοτε προς το θάνατο.
Μόνο το παρόν του διαφεύγει: ο θάνατος είναι το σταμάτημα πάνω στο παρόν"
Μετά από αυτό, ίσως γίνει πιο κατανοητό το μικρό μου πεπερασμένο στιχούργημα περί χώρου σε συνάρτηση με τον χρόνο.
@ "Το μικρό σου στιχούργημα" είναι θαυμάσιο και δεν χρειάζεται τη βοήθεια του Heidegger.Άλλωστε ο Πλάτων είπε πως "η ποίηση προηγείται της φιλοσοφίας". Πράγματι. Τα ερεθίσματα τα παίρνει η φιλοσοφία από την ποίηση και όχι το αντίθετο. Να είσαι καλά και να θάλλεις δημιουργικά. (Θα εντάξω το Blog σου στο δικό μου. (Συχνές επισκέψεις)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε κάνεις να σκεφτώ ότι ποιω σημαίνει μετουσιώνω
κι ότι η ποίηση μετουσιώνει-δίνει υπόσταση στην "ιδέα" (με την πλατωνική θεώρηση).
Κι απ' την αντίθετη πλευρα, δίνει ψυχή στις λέξεις,
σε ένα διττό ρόλο ενοποίησης.