Σκαρί

.

Κυνηγός καραβιών
στο γαλάζιο ξημέρωμα
ν' αρμενίζω μαζί του
στα χάη* μεσούρανα

Της αυγής οδηγός
το κατάρτι αντίκρισμα
στων κυμάτων την πλάτη
να τρέχει ακούραστα

Ο αχινός από ήλιο
σημαδεύει τη ρότα του
και η πέτρα, το ξύλο
ανιχνεύουν το σώμα του

Σκάρωσα (όπως λέμε: σκαρί), ένα στιχουργηματάκι για να σας συστήσω το καράβι που έφτιαξα με υλικά της θάλασσας και πέτρες από το βουνό.
Το χρυσαφί χρώμα της πέτρας-βάσης είναι φυσικό.

Τον αχινό-ήλιο τον είχε ξεβράσει η θάλασσα.
Κάποια στιγμή, σκέφτομαι να περάσω με λούστρο μόνο τις πέτρες-κύματα για να στραφταλίζουν περισσότερο.

(Σημείωση: Δεν πελέκησα τις πέτρες κι ούτε έκοψα το ξύλο. Όλα έχουν το φυσικό τους μέγεθος όπως τα βρήκα. Δεν έκανα καμία επέμβαση, εκτός από το να βάψω άσπρα τα πανιά)

.

******************************
*χάη δανεικό από την "Φαντασία" του Σκαρίμπα:

.

Κι όλο να λες, να λες, στα βάθη της νυκτός

για ένα -με γυάλινα πανιά πλοίο που πάει.

Όλο βαθιά, όλο βαθιά, όσο που πέφτει εκτός:

έξω απ' το κύκλο των νερών -στα χάη.

.