Ο Κυνισμός του εφήμερου κι η πλήξη του καθιερωμένου καλά κρατεί.Κι όλα τα αυτονόητα έγιναν ουτοπία.Εμένα μ αρεσουν αυτοί οι λίγοι που πληρώνουν το τιμημα με το βλέμμα καθαρό άφοβα κι απλά.Με τον καιρο να ναι κόντρα εχι τιμη σαν πετας κι ας μενεις μονος..Ονομάσαμε την αλλοίωση της στιγμής πρόοδο και γεμισαν ρυτιδες οι ψυχες.
Και κάτι ακόμα σαν συμπληρωματικό στο προηγούμενο σχόλιό μου: Η ανάρτησή σου βγάζει και την περίπτωση του ανθρώπου, που χωρίς να έχει συναίσθηση της πραγματικότητας και υπερεκτιμώντας τον εαυτό του, να πιστέψει πως τα ξέρει όλα, και να διαψευσθεί από την ίδια τη ζωή και να απογοητευθεί.
Η αλλοίωση στο βλέμμα πιστεύω δεν οφείλεται στη πείρα, αλλα όταν όλοι k όλες καθημερινά συναντιόμαστε με πάμπολλα αλλα βλέμματα k είτε λόγω έλλειψη θάρρους ή μεγάλης, αμέριστης, υπερβολικής ποσότητας καλοσύνης ή μεγαλομανίας ή εγωισμού δεν επικεντρωνόμαστε-συγκεντρωνόμαστε στο ένα αλλα προσπαθούμε να λάμψουμε σε όλα η στα περισσότερα ξεκινάμε κοιτάζοντας παντού k καταλήγουμε να μη κοιτάμε πουθενά. να κοιτάμε στο χάος στο έξω k στο μέσα... χάος. Σε εκείνη ακριβώς τη στιγμή κάνει την εμφάνιση της η πείρα για να εξοστρακιστεί μετά στο άπειρο
Επειδή είδα στην ανάρτηση την ετικέτα: "Ποιητικές μου απόπειρες" θέλω να πω ότι η ανάρτησή σου δεν είναι ποίημα, είναι μια σκέψη, αποσταγμένη μεν αλλά σκέψη. Η "ποιητική απόπειρα" εντοπίζεται μόνο στη φόρμα της ποιητικής επιγραμματικότητας αλλά παραμένει απλά μια σκέψη.
Ο σχολιασμός του επισημαινόμενου της επιγραμματικής καλαθοσφαίρισης του νου και το απομυζούμενον του εγκλωβισμένου παραλληλισμού της σχετικότητας των πολλαπλών επιπέδων, παραλαμβάνει την ανάρτησή σου και την ωθεί προς νεφελοειδείς αμφιβληστροειδείς και επάλληλες περιπτύξεις των φωνηέντων, σε συνδυασμό με την καλαθοσφαίριση που ανάφερα πιό πάνω και την μεταβάλλει σε μιά απλή ραπτομηχανή που ρεύεται πάνω σε εκτροχιασμένα χείλη ποδηλατιστών...
Ο ελεύθερος χρόνος μου ελάχιστος και τα ρεπό μου αναλώθηκαν σε έκτακτα περιστατικά που δεν σήκωναν αναβολή. Γι αυτό άφησα και το μπλογκ (βιολόγιο έμαθα πως λέγεται ελληνιστί) και δεν είχα χρόνο να απαντήσω.
"Πείρα" εννοώ το βλέμμα που εσωτερικά μας έχει κοστίσει πολύ ...
Για αυτό και οι "έμπειροι' άνθρωποι έχουν πολλαπλασιαστεί στις μέρες μας.Δεν τους κοστίζει τίποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά να έχεις.
Ο Κυνισμός του εφήμερου κι η πλήξη του καθιερωμένου καλά κρατεί.Κι όλα τα αυτονόητα έγιναν ουτοπία.Εμένα μ αρεσουν αυτοί οι λίγοι που πληρώνουν το τιμημα με το βλέμμα καθαρό άφοβα
ΑπάντησηΔιαγραφήκι απλά.Με τον καιρο να ναι κόντρα εχι τιμη σαν πετας κι ας μενεις μονος..Ονομάσαμε την αλλοίωση της στιγμής πρόοδο και γεμισαν ρυτιδες οι ψυχες.
Καλησπέρα και Καλή Χρονιά εύχομαι.
Η ανάρτησή σου έχει τρία νοηματικά επίπεδα κι ας είναι μόνο 6 λέξεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Την αιώνια παγίδα της ευκολίας.
β)Την τάση των ανθρώπων να πείθουν τον εαυτό τους ότι έχουν επάρκεια με χωρίς εφόδια.
Και γ)Όπως η εμπειρία, έτσι και το ψαλτήρι, όπως λέει η παροιμία, δεν είναι "Στράβωσε τα χείλια ψάλλε..."
Στην καινούρια χρονιά, εύχομαι να σε κυνηγάνε οι χαρές και να είναι και βιαστικές...
Και κάτι ακόμα σαν συμπληρωματικό στο προηγούμενο σχόλιό μου:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάρτησή σου βγάζει και την περίπτωση του ανθρώπου, που χωρίς να έχει συναίσθηση της πραγματικότητας και υπερεκτιμώντας τον εαυτό του, να πιστέψει πως τα ξέρει όλα, και να διαψευσθεί από την ίδια τη ζωή και να απογοητευθεί.
Η αλλοίωση στο βλέμμα πιστεύω δεν οφείλεται στη πείρα, αλλα όταν όλοι k όλες καθημερινά συναντιόμαστε με πάμπολλα αλλα βλέμματα k είτε λόγω έλλειψη θάρρους ή μεγάλης, αμέριστης, υπερβολικής ποσότητας καλοσύνης ή μεγαλομανίας ή εγωισμού δεν επικεντρωνόμαστε-συγκεντρωνόμαστε στο ένα αλλα προσπαθούμε να λάμψουμε σε όλα η στα περισσότερα ξεκινάμε κοιτάζοντας παντού k καταλήγουμε να μη κοιτάμε πουθενά. να κοιτάμε στο χάος στο έξω k στο μέσα... χάος. Σε εκείνη ακριβώς τη στιγμή κάνει την εμφάνιση της η πείρα για να εξοστρακιστεί μετά στο άπειρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή είδα στην ανάρτηση την ετικέτα: "Ποιητικές μου απόπειρες"
ΑπάντησηΔιαγραφήθέλω να πω ότι η ανάρτησή σου δεν είναι ποίημα, είναι μια σκέψη, αποσταγμένη μεν αλλά σκέψη. Η "ποιητική απόπειρα" εντοπίζεται μόνο στη φόρμα της ποιητικής επιγραμματικότητας αλλά παραμένει απλά μια σκέψη.
Ο σχολιασμός του επισημαινόμενου της επιγραμματικής καλαθοσφαίρισης του νου και το απομυζούμενον του εγκλωβισμένου παραλληλισμού της σχετικότητας των πολλαπλών επιπέδων, παραλαμβάνει την ανάρτησή σου και την ωθεί προς νεφελοειδείς αμφιβληστροειδείς και επάλληλες περιπτύξεις των φωνηέντων, σε συνδυασμό με την καλαθοσφαίριση που ανάφερα πιό πάνω και την μεταβάλλει σε μιά απλή ραπτομηχανή που ρεύεται πάνω σε εκτροχιασμένα χείλη ποδηλατιστών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα πλαίσια της ελεύθερης ανθρώπινης έκφρασης, είναι αυτονόητο ότι συμπεριλαμβάνονται και τα "καλιαρντά" των τρανσέξουαλς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ελεύθερος χρόνος μου ελάχιστος και τα ρεπό μου αναλώθηκαν σε έκτακτα περιστατικά που δεν σήκωναν αναβολή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτό άφησα και το μπλογκ (βιολόγιο έμαθα πως λέγεται ελληνιστί) και δεν είχα χρόνο να απαντήσω.
"Πείρα" εννοώ το βλέμμα που εσωτερικά μας έχει κοστίσει πολύ ...