.Σαν απαλό αεράκι θα φυσήξω
μέχρι την σκόνη της καρδιάς σου
..............................να τινάξω
Σαν δροσερό ρυάκι θα κυλήσω
μέχρι την λάσπη του μυαλού σου
.............................να πετάξω
Κι έτσι απαλά και τρυφερά
στις δυο μου μέσα τις παλάμες
..........................θα κρατήσω
Έναν καινούργιο σου εαυτό
που πάλεψα πολύ –για χάρη σου–
........................να τον κερδίσω
Κι αν έρθει πάλι η βρωμιά και η συνήθεια
κι αν κάτι, πάλι, σε τραβάει απ’ την αλήθεια
σκύψ’ το κεφάλι στης ψυχής σου τη λαχτάρα
κι ασ’ το απλό, το ταπεινό να σ’ οδηγήσει
σε τόπους μακρινούς, σε μέρη άλλα
που ξεδιψάς στ’ ονείρου σου την ξεχασμένη βρύση
Και σαν την ομορφιά θα συναντήσεις
που σκλαβωμένη, μέσα σου, χρόνια πολλά
......................................κρατούσες
Και σαν ποιότητα και φως θα αντικρίσεις
που μάταια τόσον καιρό, έξω, να βρεις
.......................................ζητούσες
Μη μ’ αρνηθείς, μη με ξεχάσεις
καθώς γυμνός στο πλάϊ σου
...................................θα στέκω
Και μη θελήσεις να με προσπεράσεις
νομίζοντας πως πια εγώ
...........................δε θα σου πρέπω.
1998
.
9 σχόλια:
Ολόκληρη σχέση περνά μέσα από το τραγούδι-ποίημα, σε ρεαλιστικό και ιδεατό επίπεδο, όπως το πάρει κανείς. Σαν θέμα συγκινεί, αφού οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πάντα ένα θελκτικό θέμα.Στη θέση της λέξης "βρωμιά" που μπορεί να αφήσει πολλαπλούς συνειρμούς στον αναγνώστη, θα προτιμούσα τη λέξη σκουριά ,που εντοπίζει με περισσότερη ακρίβεια αυτό που θέλεις να πεις. Κατά τη γνώμη μου βέβαια, που δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι κι η αντικειμενικά σωστή.
Το ποιήμα έχει τρία στάδια.
1. Όταν το γραψα νόμισα πως το γραψα για κάποιον άλλον.
2. Αργότερα ανακάλυψα πως ήταν τα λόγια που θα 'θελα να μου πουν.
3. και στο τέλος, ότι ήταν τα λόγια που έλεγα εγώ σε μένα.
Νομίζω ότι υπάρχει μια διαφορά στις λέξεις βρωμιά και σκουριά.
Η πρώτη είναι κάτι εξωτερικό, που μπορείς να το ξεπλύνεις και να καθαριστείς.
Η δεύτερη είναι κάτι πιο εσωτερικό, που γεννιέται από την οξείδωση του ίδιου μας του είναι, κάτι σαν αλλοτρίωση.
Βρωμιά εννοώ.
Ομορφο και αληθινο, σ'ολους μας ταιριαζει αν περιοδους νομιζω.
χαιρομαι που επεσα πανω σε μια δημιουργια σου!
εισαι καλα?
''συννεφακι''
Καλώς το συννεφάκι!!!!!!!
Εγώ μια χαρά είμαι, εσύ τι κάνεις να μου πεις.
Επέδρασε θεραπευτικά και ο χρόνος φαντάζομαι.
ποσο χαιρομαι που εισαι καλα!
δε λεω οτι επεστρεψα γιατι νιωθω να εχω στερεψει,,δυσκολοι οι μηνες αυτοι,,πολυ,,πονεσαν και πονανε,,λες θα γιατρευω?
συννεφακι
Άμα το θες θα γιατρευτείς!
(αν θες ρίξε και μια ματιά σε ένα παλιό μου ποστ με τίτλο: Συναίσθημα
http://kyklodiwkton.blogspot.com/2007/12/blog-post_08.html)
τι ωραίο το ποστακι σου!
αληθινό πέρα για πέρα!
το χρειαζόμουν αυτό το απρόσμενο ''ξύπνημα΄΄, σ'ευχαριστω που το καταλαβες!
συννεφακι
Σαν δώρο είναι σαν μια συμπληρωματική πιθανότητα στον παραλογισμό της ύπαρξής μας.
Νάσαι καλά που στολίζεις την εσωτερική μας ένδεια.
-Συννεφάκι, εγώ δεν κατάλαβα τίποτε. Ελπίζω όμως να κατάλαβες εσύ!
- Albus Genius, καλώς όρισες. Τι θεώρησες δώρο δεν κατάλαβα.
Όσο για την ένδεια δεν ξέρω, τη δική μου προσπαθώ και να γεμίσω και να καλύψω και να κουκουλώσω...
Δημοσίευση σχολίου