Στο πατρικό μου κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα ήταν κάτι σαν ανάθεμα.
Στο διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων: Έχεις κάτι και διαβάζεις τόσες ώρες; Είσαι άρρωστη; (σιγά μην τους διάβαζα κι αυτά που έγραφα...)Στην κιθάρα: Δεν βαρέθηκες να παίζεις συνέχεια το ίδιο τόση ώρα;
Στο τραγούδι: Πώς τραγουδάς έτσι; Τι φωνή είναι αυτή; Φαλτσάρεις…
Στο θέατρο: Δε θα σε αφήσω να πας να μου γίνεις θεατρίνα…
Στη ζωγραφική: Τι μικροσκοπικά πράγματα ζωγραφίζεις; Θα χαλάσεις τα μάτια σου τόσες ώρες…
Τότε δεν είχα πιάσει ακόμα τον πηλό γιατί όλο και κάτι θα άκουγα και γι αυτόν…
Παρ' όλα αυτά, αν και σταμάτησα τώρα, κάποτε ζωγράφιζα λοιπόν!
Άνοιξα ένα νέο μπλογκ-έκθεση…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Καλησπέρα.
Θα δώσεις το λινκ της;
Α, ξέχασα να το προσθέσω στο πλάι!
Είναι όμως καταχωρημένο ήδη στο προφιλ μου.
Προειδοποιώ:
Μην περιμένετε να δείτε τίποτε σπουδαίο!
Οι προσπάθειές μου είναι περιγραφικές και εξωτερικές.
Δεν αποτυπώνουν το εσωτερικό της τέχνης ενός δημιουργού.
Εντάξει, το πρόσθεσα δίπλα αριστερά λίγο πιο κάτω...
:)
Δημοσίευση σχολίου