Ανήκω σε μια φυλή που δεν είναι γνωστή στον πολιτισμένο κόσμο σας.
Όταν γεννήθηκα, εκείνος, ήδη ζούσε εδώ και πολλά χρόνια. Όλοι τον σεβόμασταν κι όλοι τον υπακούαμε τυφλά σε ό,τι κι αν μας έλεγε. Ήταν ο μάγος της φυλής μας αλλά η εξουσία του ξεπερνούσε την εξουσία κάθε αρχηγού μας και τον λατρεύαμε πιο πολύ κι από τους Θεούς μας.
Κάθε πρωί σηκωνόταν και διέταζε τον ήλιο να βγει και ύστερα του 'δινε οδηγίες πώς να ακολουθήσει την πορεία του ως τη δύση. Κι ο ήλιος τον υπάκουε.
Τα βράδια έριχνε πέτρες στο φεγγάρι για να σηκωθεί πιο ψηλά και να φωτίζει καλύτερα. Και το φεγγάρι τον φοβόταν και σηκωνόταν στη μέση του ουρανού.
Όταν το φεγγάρι έτρεμε από το φόβο του να βγει ή μισοέβγαινε κρυφοκοιτάζοντας να δει αν ο μάγος μας είναι ακόμη εκεί, αυτός γελούσε με τη φοβισμένη του όψη και διέταζε τα αστέρια να μας φωτίζουν όσο μπορούσαν για να μην το τρομάξει περισσότερο. Κι εκείνα τον υπάκουαν ώσπου να ξεθαρρέψει το φεγγάρι και να βγει και πάλι ολόκληρο.
Ο μάγος μας είχε τόση μεγάλη δύναμη σε ουρανό και γη! Πριν σπείρουμε τα χωράφια μας, μιλούσε στους σπόρους και τους έδινε οδηγίες πώς να νικήσουν το σκοτάδι της γης και να φυτρώσουν. Μάθαινε στα δέντρα πώς να βγάζουν καρπούς, στα ζώα πώς να ζευγαρώσουν και να γεννήσουν τα μικρά τους, συζητούσε με τις εποχές για το τι θα φέρει η κάθε μία και πολλά άλλα που ούτε τα χωράει ένας κοινός νους.
Κι όταν κάτι δεν πήγαινε όπως το είχε σχεδιάσει, πάντα μπορούσε να βρει ανάμεσά μας ποιος από μας βεβήλωσε με τη σκέψη του ή τις πράξεις του την ιερή δύναμή του και την αποδυνάμωσε ώστε να μην πετύχει το στόχο της. Και αλίμονο σε εκείνον που θα έκανε κάτι τέτοιο. Τον περίμενε σκληρή τιμωρία.
Πάνε πολλά χρόνια που ο μάγος μας πέθανε ξαφνικά χωρίς να αφήσει κάποιον αντικαταστάτη του.
Κι εγώ, γέρος πια, βλέποντας τα πάντα να υπακούουν ακόμη στις οδηγίες του, σκέφτομαι με δέος και σεβασμό πόσο μεγάλη ήταν η δύναμή του!
17/8/11
Photo: The Magician by Matteo Bertelli
