Το βλέπεις στο δηλητήριο που σκορπά πάνω σου το βλέμμα τους.
Παίρνουν την ύπαρξή σου και τη συρρικνώνουν μέσα στο μυαλό τους μέχρι να τη φέρουν στα μέτρα τους και να την κλείσουν στις ετικέτες τους.
Κι αφού σε προσδιορίσουν με διάφορα επίθετα ή σου προσδώσουν διάφορες υποθετικές ενέργειες ησυχάζουν πια.
Σε έχουν ερμηνεύσει και ταξινομήσει με τα μικρόνοα δεδομένα τους κι είναι πια όλα εντάξει.
Δεν χρειάζεται να αποτελεί η διαφορετικότητά σου απειλή για την καλοκουρδισμένη ύπαρξή τους.
Το ζησα στο παρελθόν που μου χαν αποδώσει απίστευτα πράγματα το ζω κατά καιρούς ακούγοντας τροποποιημένες ιστορίες από τη ζωή μου, τελείως εκτός πραγματικότητας, όπως βολεύει στο μυαλό του καθενός.
Τις προάλλες μιλώντας με έναν τεχνικό υπολογιστών και υποθέτοντας λανθασμένα οτι θα 'χει και διευρυμένη αντίληψη του μίλησα πιο σύνθετα. Κι αφού δεν κατάλαβε, με πέρασε για κάπως τρελή.
Τις επόμενες φορές θυμόμουν να του μιλώ πολύ απλοποιημένα για να 'καταλαβαινόμαστε'.
Να δεις πώς το έλεγε ο Σοπενάουερ...
Painting by Bhawandla Narahari
