Ελευθερία

-Τι είναι για σένα Ελευθερία; ρώτησαν την Νίνα Σιμόνε σε μια συνέντευξη.
-Να μην αισθάνομαι φόβο, απάντησε και συμπλήρωσε ότι δεν ήταν και πολλές οι στιγμές που αισθάνθηκε πραγματικά ελεύθερη και κυρίως τις αισθάνθηκε πάνω στη σκηνή.

Βλέποντας το ντοκιμαντέρ για τη ζωή της, στάθηκα σ' αυτήν τη στιγμή κι αναρωτήθηκα πρώτα αν υπάρχει πραγματική ελευθερία για έναν άνθρωπο και μετά τι θα απαντούσα εγώ σε μια τέτοια περίπτωση και τι είναι για μένα Ελευθερία.

Αν υπάρχει πραγματική Ελευθερία, επειδή πέρα από τον ορισμό της στα άρθρα της "Διακήρυξης των δικαιωμάτων του Ανθρώπου" του 1789, όλοι είμαστε υποταγμένοι στην Ανάγκη για την επιβίωσή μας. Αυτήν την ακαταμάχητη δύναμη που την βρίσκουμε από τα Ορφικά ως θεότητα, μέχρι την ιεράρχησή της στην Πυραμίδα του Μάσλοου.

Τι θα απαντούσα δεν ξέρω, μάλλον κάτι συμβατικό και εύπεπτο για την κοινή γνώμη.

Τι είναι όμως για μένα Ελευθερία που δεν θα το εξέθετα στους πολλούς;


Άλλοι το ονομάζουν αφύπνιση, άλλοι 'μυστήρια', άλλοι διαλογισμό, άλλοι διαφυγή, άλλοι προσευχή, άλλοι δεν ξέρω πώς...


Μέγιστη ελευθερία, για μένα, είναι να μπορείς να απεκδυθείς τον εαυτό σου εν ζωή, πέρα από τον θάνατο.
Να γίνεις ένα με το Ένα, να γίνεις κομμάτι του σύμπαντος χωρίς τους διαχωρισμούς του Εγώ, του εαυτού, της ύπαρξης, του νου.
Και μετά να επιστρέψεις και να ξαναντυθείς εν πλήρη επιγνώσει τον εαυτό σου, τις σκέψεις σου, τις μικρότητές σου, τις ανάγκες σου, το παρελθόν σου, τα βιώματά σου...

Κι άντε να πεις κάτι τέτοιο σε μια συνέντευξη και να περιμένεις να καταλάβουν τι εννοείς!

Μπαλόνι και Ήλιος

Oliver Jeffers

Έχω 2 εικόνες στο μυαλό μου.
Αν τις έκανα ιστορίες θα μιλούσαν για ένα Μπαλόνι και έναν Ήλιο.


Το Μπαλόνι θα ήταν το Εγώ του κάθε ανθρώπου που φουσκώνει γύρω του τόσο όσο μεγαλύτερος είναι κι ο εγωισμός του και αποκλείει στο εσωτερικό του τον ίδιο από μια ουσιαστική επαφή με τους άλλους ανθρώπους, αλλά αποκλείει και τους άλλους που προσπαθούν να τον πλησιάσουν.
Κάποιοι θεωρούν ότι αυτό το μπαλόνι είναι ο εαυτός τους...

Oliver Jeffers

Η δεύτερη εικόνα είναι για έναν Ήλιο που κρύβεται στην καρδιά του κάθε ανθρώπου και είναι η δύναμη της Αγάπης.
Όσο πιο δυνατή η αγάπη τόσο πιο λαμπερός ο ήλιος και τόσο πιο δυνατές οι ακτίδες του που εξακοντίζονται σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Όσο πιο αδύναμη η αγάπη τόσο πιο ασθενείς οι αχτίδες του και τόσο πιο θολωμένο το φως του μπερδεμένο με άλλα αισθήματα όπως ανάγκη, μοναξιά και διάφορα άλλα...

Aleksandra Szmidt                                           

Όμως σήμερα είμαι πολύ κουρασμένη και δεν είμαι καλή με τις λέξεις.

 Γι αυτό και δεν θα τις κάνω ιστορίες με συμβολισμούς κι ούτε θα τις συνδυάσω μεταξύ τους.

Ούτε καν θα τις ενώσω και τις δύο σε μια τρίτη εικόνα Αερόστατου.

Θα τις αφήσω μόνο εδώ σαν λεκτικές δηλώσεις 2 εικόνων, παρέα μαζί με αυτές των εικονογράφων του διαδικτύου κι ίσως κάποτε ξαναεπιστρέψω...