Πτηνολογίες

Είναι μερικά πράγματα που δεν τα έχεις σχεδιάσει στη ζωή σου, αλλά έρχονται και σε βρίσκουν αυτά από μόνα τους: "Μπαλκονοπαρατηρητής Πουλιών" για παράδειγμα.

Ήρθε και με γοήτευσε περισσότερο από το συνηθισμένο της παρατήρησής τους, ένα ροδί απόγευμα που μαγεύτηκα να βλέπω το πέταγμά τους, τους κύκλους τους στον ουρανό, τα κοπαδιαστά τους στριφογυρίσματα και τα τσαλίμια τους ενώ εγώ ταξίδευα σε πολύ όμορφα κι αισθαντικά μονοπάτια μέσα μου. Κι έτσι κόλλησα να τα παρατηρώ, ταυτοποιώντας την εσωτερική μου εκστατική μαγεία εκείνης της στιγμής με την δική τους ύπαρξη.

Και τι πουλί είναι αυτό, άρχισα να αναρωτιέμαι, μια και ήξερα μόνο τα πολύ-πολύ κοινά πουλιά του τόπου μας. Λες κι αν μάθαινα το είδος του θα ξεκλείδωνα το μυστικό της ζωής του και θα το ταυτοποιούσα μέσα μου στο κουτάκι της γνώσης να ησυχάσω τη λογική μου. Λες και οι πληροφορίες για το είδος και τις συνήθειές του ή και μόνο απλά του ονόματός του θα άλλαζαν το γεγονός ότι έχω τη δυνατότητα να το παρατηρώ μπροστά μου να χοροπηδάει χαριτωμένα ψάχνοντας τροφή στα φυτά των μπαλκονιών και να κάνει τα παιχνιδίσματα του κεφαλιού και των φτερών του...

Κι όμως, κάθε φορά που βλέπω κάποιο άγνωστο σε μένα είδος, αυτή η ερώτηση ξεπηδάει μέσα μου αυθόρμητα, σαν αθέλητος μηχανισμός, μάλλον αρχέγονων ενστίκτων επιβίωσης/αναγνώρισης του περιβάλλοντος.

Κι αυτό με τα όμορφα μπλε-μαύρα φτερά που ιριδίζουν στο φως, ποιο είναι; Μάλλον κάποιο είδος κορακοειδούς...
Κι αυτό με το πορτοκαλί στην ουρά και κάτω από τα φτερά του; Α, δεν ξέρω, να θυμηθώ να το ψάξω οναλάιν όταν θα βρω χρόνο...
Να θυμηθώ να δω και τις διαφορές των γλάρων με τα θαλασσοπούλια, για να αναγνωρίζω αυτά τα πολύ μεγάλα θαλασσινά που χαχανίζουν στον ουρανό κάθε τόσο...

Ψάχνοντας στις φωτογραφίες στο ίντερνετ, έμαθα την Παπαδίτσα και τώρα πια αναγνωρίζω το διαπεραστικό τιτίβισμά της κι ας έχει μέρες να επισκεφθεί τα φυτά μου για να την δω κι από πιο κοντά. Μόνο την ακούω και την ψάχνω στις φυλλωσιές και στις γύρω κεραίες, αλλά μάταια για το οπτικό μου πεδίο.
Χωρίς να ψάξω πουθενά, αναγνωρίζω το χαρακτηριστικό έντονο γουργουρητό των περιστεριών κάθε φορά που κάνουν επιδρομή στο μπαλκόνι μου. Και θα ήταν ακόμα καλύτερα αν δεν κουτσουλούσαν τόσο πολύ τα πάντα γύρω τους!

Και τις δεκαοχτούρες, που είναι οι πιο κουτσομπόλες όλου του ουρανού! Όταν κάνω κάτι στο μπαλκόνι, πιάνουν ένα σημείο εποπτείας λίγο πιο μακριά μου και παρατηρούν με αναίδεια και αδιακρισία την κάθε μου κίνηση. Και μετά όταν φύγω, σε ασφαλή χρόνο, έρχονται περίεργες και σκαλίζουν μόνες τους τριγύρω για να δουν τι έκανα και τι αλλαγές υπάρχουν, λες και έχουν τα άγραφα δικαιώματα να διεκδικούν μερίδιο της ιδιοκτησίας του μπαλκονιού μου!

Χθες που έβρεχε κατάλαβα (κι ας μην είχα αναρωτηθεί ποτέ ως τώρα - σιγά μην μας απασχολεί και τίποτα άλλο πέρα από το εγώ μας ως συνήθως) ότι τα πουλιά δεν σταματούν το πέταγμά τους με τη βροχή. Πετούν με τα αδιάβροχα φτερά τους, ίσως όχι τόσο εύκολα, αλλά δεν κουρνιάζουν κάπου με ασφάλεια περιμένοντας να περάσει η μπόρα, όπως ίσως θα υπέθετα αν με ρωτούσε κάποιος.

Και στα κυπαρίσσια, την πρώτη φορά που είδα κάτι σαν καπνό να βγαίνει από μέσα τους, σταμάτησα ό,τι έκανα και άρχισα να τα παρατηρώ νομίζοντας ότι κάτι πήρε φωτιά... Και μετά είδα με έκπληξη ότι ήταν τα πουλιά που τσιμπούσαν τους καρπούς τους και κάθε καρπός έσκαγε απελευθερώνοντας την σκόνη του σπόρου του. Κι ήταν ωραίο παιχνίδι να βλέπεις πρώτα τον καπνό και μετά να ψάχνεις το κρυμμένο πουλί μέσα στα φυλλώματα που τσιμπολογούσε...

Κι όταν πέφτει το σούρουπο, πώς μαζεύονται όλα κυκλώνοντας πολλές φορές τον ουρανό, μάλλον για να δώσουν χρόνο σε όλο το κοπάδι να μαζευτεί, ακόμα και για τις ξεχασμένες και τις πιο απομακρυσμένες σουρλουλούδες τους, μέχρι που κουρνιάζουν σιγά-σιγά στα δέντρα και ησυχάζει ο ορίζοντας...

Κι αυτές τις ξαφνικές βουτιές του κοπαδιού σαν να 'ναι όλα μαζί το σώμα μιας σαίτας, πώς να τις εξηγήσω;

Μου φαίνεται ότι, προς το παρόν, δεν πρέπει να διαβάσω τίποτα για τα πουλιά γιατί θα χάσω ένα μέρος της περιέργειάς μου και του μυστηρίου της γοητείας τους.
Θα μείνω να τα παρατηρώ πολύ καιρό ακόμα, αφήνοντας τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις να φωλιάζουν και να γουργουρίζουν μέσα μου, πριν διαβάσω τα αποδεικτικά επιστημονικά στοιχεία της καταγραφής του κάθε είδους και της εξήγησης της συμπεριφοράς του.

Έτσι, για να 'χω και μια αφορμή να κοιτάζω γεμάτη περιέργεια τον ουρανό πιο τακτικά και να μην ξεχνιέμαι τόσο στα επίγεια...

Birds Art Paintings by Jennifer Lommers