Δευτέρα 14 Αυγούστου 2006

Διακοπές

Με έχει πιάσει το παράπονο.
Λίγο-πολύ, όλοι κάπου πήγαν ή θα πάνε.
Έστω και ένα διήμερο.

Το μόνο ταξίδι που έκανα ως τώρα, είναι που μετακίνησα το κρεβάτι μου πιο κοντά στο παράθυρο και βλέπω κανένα αστέρι ή τη σελήνη το βράδυ.

Τίποτε άλλο κι ούτε προβλέπεται...

3 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα Κ(ο)υκλάκι!

Τα μεγαλύτερα Ταξίδια,

είναι αυτά που δεν κάναμε ακόμη.

Unknown είπε...

Τα μεγαλύτερα ταξίδια είναι αυτά
που δεν κάναμε ακόμη

Αυτό που μένει είναι να τα
πραγματοποιήσουμε όμως
Αλλιώς θα μείνουν μόνο
σαν, ταξίδια
Ακόμη και τα πιο κοντινά
τα πιο μικρά ταξίδια

Καλό σου πρωινό
καλοκαιρινό

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Δευτέρα απόγευμα. Η πόλη σχεδόν άδεια. Μέσα στο σπίτι ακόμα. Η απουσία του κόσμου κάνει πιο έντονη την δική μου παραμονή.

Η ανάμνηση των ημερών μου... σαν κάποιους που τους κλείνουν σε ένα κελί και χτυπιούνται στους τοίχους...

Κάποια είναι για να τα περνάμε κι όλα για να περνάνε...
(πού θα πάει κι αυτό;)