Επι-Στροφή

Επι-Στροφή

Photo by by Katja Faith

Από χθες επέστρεψε το χαμόγελο και η ευδιαθεσία.
Μόλις σήμερα, μετά από πολύ-πολύ καιρό που ευχόμουνα να ήμουνα παρούσα ως θύμα στα δυστυχήματα που άκουγα κατά καιρούς, μου 'ρθε αυθόρμητα η σκέψη:

"I love you ζωή"

Ναι, έτσι! Μοιρασμένη σε δύο γλώσσες.
Ίσως επειδή, μην έχοντας βιώσει το "Ι love you" στη μητρική μου γλώσσα, μου φαίνεται πιο ανύποπτο, ανούσιο και άσχετο.
Το "σ' αγαπώ", θα είχε μεγαλύτερη βαρύτητα, και το "life" την ελαφρότητα της δροσιάς ενός …χυμού*!

*Τι να κάνω!!! Εκούσια-ακούσια οι λέξεις συνδέονται με τα σημαινόμενά τους - Όπως λέμε πλύση εγκεφάλου από διαφημίσεις;

Εκ των υστέρων λοιπόν, ανακάλυψα ότι αν και αυθόρμητη, ήταν πολύ καλοζυγιασμένη σκέψη, δίνοντας βάρος εκεί που πρέπει και αφαιρώντας από κει που δεν πρέπει (νωρίς ακόμα, πρώτη-πρώτη σκέψη φιλότητας, πόση ζέση να περιέχει πια…).
Δεν είναι ότι λύθηκαν τα προβλήματα που με απασχολούσαν.
Τίποτε δεν άλλαξε. Όλα τα ίδια, όπως και πριν.
Με τη διαφορά ότι αυτά παρέμειναν στάσιμα ενώ εγώ προχώρησα.
Έτσι ξαφνικά, από μια συμπερασματική σκέψη, το πήρα πια απόφαση και ενέδωσα με χαρά μπορώ να πω, στην αγάπη για το ζειν.
Όχι για τις χαρές ή τις ηδονές που μπορεί να προσφέρει, αλλά για την πρόκληση της ατομικής εξέλιξης.
Τη συναρπαστική πάλη με τους φόβους, τις προκαταλήψεις, τις ανασφάλειες κι ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να κρύβουμε μέσα μας.
Μέχρι τη νίκη και την υπέρβαση.
Αυτό με γοήτευσε.
Η προσωπική τόλμη να στοχεύεις έμπρακτα και ενσυνείδητα στην αναγέννηση
Το βάφτισμα στο νερό της άφεσης της προηγούμενης ασυνειδησίας και μηχανικής αντιμετώπισης του γίγνεσθαι.
Η πάλη για το εν δυνάμει, τώρα που έχω πάρει μια γεύση του.
Τώρα που αναγνώρισα εμπειρικά την ύπαρξή του.
Αλλιώς τα λόγια και οι θεωρίες. Όσο και να τ' ακούς ή να τα λες απέχουν από το έμπρακτο αποτέλεσμα
Θα πω το κλασικό: Η γνώση βιώνεται, δε μεταδίδεται.
Όχι πως δε θα ξαναπέσω. Όλα μες την πάλη είναι.

Τελικά, μάλλον για κάτι καλύτερο έπεσα σ' αυτή τη μαύρη τρύπα (όρα προηγούμενα ποστ). . Δεν ξέρω στα σίγουρα κι ακόμα αναρωτιέμαι αν όλα συμβαίνουν για το καλό μας ή υπάρχει και πισωγύρισμα στην πορεία μας.
Εννοώ, πως ίσως, επειδή δεν μπορούμε να δούμε τον πίνακα της ύπαρξής μας, παρά μόνο ένα κομμάτι του, να θεωρούμε μια καινούργια πινελιά πνιγηρή, ενώ όταν στεγνώσει θα μας φέρει έναν βήμα πιο κοντά στον προσχεδιασμένο σκοπό του ζωγράφου.
Χμ… ίσως να μην πολυκαταλάβετε ή να παρεξηγήσετε, αλλά ήθελα να τα εκφράσω….

15/Μαΐου/2006
 


3  Σχόλια στην αρχική ανάρτηση:

Ο/Η homelessMontresor είπε... 
Έτσι έτσι... πάντα κοίτα on the bright side of life!
15 Μάϊος, 2006 14:58
 

Ο/Η zero είπε... 
Πολυ καλο.
ζερο.
15 Μάϊος, 2006 16:56
 

Ο/Η Κυκλοδίωκτον είπε
...Σας ευχαριστώ πολύ :)
Δεν ξέρω αν το βλέπετε κι εσείς στον λόγο μου, αλλά μου φαίνεται εμφανέστατη και με διαφορά η αλλαγή!
15 Μάϊος, 2006 17:59


.