…
Χρόνος εχθρός και φίλος πάντων.
Χρόνος αποκαλυπτήριος και επικαλυπτήριος.
Χρόνος μνήμων και αμνήμων.
Αν ηδύναντο οι άνθρωποι να γνωρίζουν ότι ο χρόνος δεν περιλαμβάνει παρελθόν ή μέλλον ει μη μόνον παρόν, θα σταματούσαν να σπαταλώσιν τας ζωάς των εις προσδοκίας.
Αν ηδύναντο να γνωρίζουν περί του χρόνου και της δυνάμεως της στιγμής των, ο χρόνος θα επιμηκύνετο τοιουτοτρόπως ώστε η κάθε ημέρα δεν θα είχε μόνον 24 ώρας…
Ενώ η άγνοια επιταχύνει τον χρόνον και τον κάνει να ξεγλιστρά από τις ζωές ωσεί άμμος, η γνώση τον επιβραδύνει, τον κρατά δέσμιο και του επιβάλλει τας προθέσεις της."
(Κυκλοδίωκτον 19 Αυγούστου 2006)
Συγγραφέας του παραπάνω δήθεν αρχαίου κειμένου: Κυκλοδίωκτον και όχι ο Πρόκλος ο Λύκιος.
13 σχόλια:
Εύγε! Υπέροχο απόσπασμα.
Α εκεί βασίστηκε ο Αινστάιν για τη θεωρία της σχετικότητας και συνέδεσε το χρόνο με την ταχύτητα του φωτός!
Πάντως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τον αγνοήσεις το χρόνο, αφού έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει!
Τώρα πως γίνεται αυτό... χμμμ... δεν ξέρω!
Ήταν πρωί ακόμα. Η σκανταλιά τρεμόπαιξε στο μάτι μου (στο άλλο το κρυφό).
Τα αρχαία μου φτωχά. Μία ή δύο χρονιές αν έκανα στο γυμνάσιο (στο λύκειο άλλαξα κατεύθυνση), τι να μου μείνει μετά από τόσα χρόνια; Όσες λέξεις μου φαινόντουσαν νεότερες τις άλλαξα, μέχρι που κατέληξα σ' αυτό το κείμενο.
Ο Πρόκλος ο Λύκιος υπήρξε ναι, 410-485 μ.Χ. Νεοπλατωνικός φιλόσοφος, ένας από τους τελευταίους της Αθηναϊκής Σχολής και ο κυριότερος εκπρόσωπός της. Μέχρι το θάνατό του, το 485μ.Χ., ήταν διευθυντής της Πλατωνικής Ακαδημίας.
Διάλεξα έναν φιλόσοφο της μεταγενέστερης εποχής για να συνάδει καλύτερα με τη φτωχή μου αρχαΐζουσα αν και τελικά για όσους γνωρίζουν από φιλοσοφία καμία σχέση το κείμενο με τα κείμενα του Πρόκλου.
Τι προσπαθώ να πω τόση ώρα;
Ότι τέτοιο κείμενο ουδέποτε υπήρξε. Είναι δικό μου αποκύημα. Όχι, ότι το διάβασα κάπου και το μετέτρεψα. Είναι κάποιοι από τους συλλογισμούς μου βγαλμένοι από όσα διαβάζω ή ακούω κατά καιρούς, ανακατεμένοι με προσωπική εμπειρία.
Το κείμενο είναι πραγματικό λοιπόν (αν και η γλώσσα του ..όζει), ο φιλόσοφος υπαρκτό πρόσωπο, αλλά μεταξύ τους δεν έχουν καμία σχέση.
Από το πρώτο καλόγνωμο σχόλιο της οίστρος άρχισα να αισθάνομαι τύψεις. Μου 'φυγε η σκανταλιάρικη διάθεση.
Όμως θα σας ρωτήσω κάτι. Έχει τόση σημασία αν είναι λόγια φιλοσόφου ή όχι; Εμείς οι μικροί τάχα δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε και να καταλήγουμε σε συμπεράσματα;
Σας παρακαλώ πολύ, συγχωρήστε μου αυτό το παράπτωμα (που νομίζω ότι μου 'χει μείνει απωθημένο από τότε με την Σελήνη…)
Μια ιδιαίτερη συγνώμη ζητώ από την Οίστρο και το Μοντρεσοράκι.
Αφού έτσι κι αλλιώς χρόνος δεν υπάρχει, μπορείς κι εσύ να θεωρηθείς ένας αρχαίος φιλόσοφος, το ίδιο κάνει....
Καιρός να το γνωρίσει ο κόσμος... Να το ξαναπούμε;
Χρόνος δεν υπάρχει...
Γιατί το λες αυτό Γάτε;
Νομίζω ότι ο χρόνος υπ-άρχει μόνο και μόνο για να οριοθετεί το κοσμολογικό γίγνεσθαι.
Κατασκεύασμα ή όχι του μυαλού μας κάπως πρέπει να ονομάσουμε την διάρκειά μας στο χώρο.
Κάπου πρέπει να χωρέσουμε την μνήμη, κάπου να μετα-θέσουμε το μέλλον.
Τώρα, αν δεν είναι όπως ακριβώς τον αντιλαμβανόμαστε, αν έχει κι άλλες διαστάσεις, ιδιότητες, αν... αν...
Και φυσικά δεν μπορώ να θεωρούμαι αρχαίος φιλόσοφος με τις φτωχές μου γνώσεις.
Πάντως, μόλις ξαναδιάβάσεις το ίδιο κείμενο, ξέροντας ότι δεν έχει γραφεί από τον Πρόκλο, ξεφουσκώνει αμέσως και χάνει τη δυναμική και την βαρύτητά του.
..παρά μόνον παρόν.
Το να είσαι απαλλαγμένος απο τον χρόνο σημαίνει να είσαι απαλλαγμένος απο την ψυχολογική ανάγκη του παρελθόντος για την ταυτότητά σου και του μέλλοντος για την ολοκλήρωσή σου..
"Πάντως, μόλις ξαναδιάβάσεις το ίδιο κείμενο, ξέροντας ότι δεν έχει γραφεί από τον Πρόκλο, ξεφουσκώνει αμέσως και χάνει τη δυναμική και την βαρύτητά του."
Καθόλου μα καθόλου. Και το νόημα είναι ένα και σαφές, όπως είπε και ο λύκος με τα κατσικάκια: "Παρά μόνον παρόν'....
Σ;))))
Σκέψου την τηλεόραση.Τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας τον αναβαθμίζει τόσο πολύ που τον καθιστά το επίκεντρο της προσοχής.Σκέψου τις κουβέντες που ανταλλάσουμε εμείς.Τις θεωρούμε απλές!Αν όμως συνοδεύονταν από το κύρος της υπογραφής ενός καταξιωμένου φιλοσόφου;Τότε οι λέξεις μας δεν θα ήταν τόσο απλές!Ωραίο θέμα για εκτεταμένη συζήτηση.
Καλημέρα!
Μεταξύ μας ποτέ δεν έδινα σημασία στο ποιος έγραψε κάτι, αλλά στο ίδιο το κείμενο. Ξέρεις πόσες φορές έχει τύχει να διαβάσω ενα ωραίο βιβλίο ή να ακούσω ένα πανέμορφο τραγούδι κ μετά να μη θυμάμαι το όνομα του δημιουργού? Είναι βέβαια άδικο για το δημιουργό... αλλά τι να κάνω?
Υστ. Απλά τελικά κατάλαβα οτι ο Αινστάιν βρήκε πρώτος τη θεωρία της σχετικότητας και μετά τον μιμήθηκε ο "Λύκιος"! :-)))
Ω, ναι, δυστυχώς υποβαλλόμαστε αλλιώς από το "κύρος" κάποιας προσωπικότητας, όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε (ή το απωθούμε έντεχνα μέσω της λογικής).
Μοντρεσοράκι με εξέπληξες πάλι με αυτό που είπες!!!
Αν είναι έτσι όμως, μάλλον κάνεις λάθος.
Ο "Λύκιος" ήρθε τρίτος.
Ο Αϊνστάϊν δεύτερος.
Ποιος πρώτος;
Μα... θυμήσου την επι του όρους ομιλία:
"Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι"!!!
Τι λέει ο "Λύκιος";
"η άγνοια επιταχύνει τον χρόνο".
Υπάρχει κάτι ταχύτερο χρονικά, έστω σε ταχύτητα φωτός(μέχρι να ανακαλυφθεί κάτι άλλο), από ένα εξασφαλισμένο αμεσότατο εισιτήριο για τον Παράδεισο, παρά τω Θεώ, που είναι ΤΟ ΦΩΣ;;;
(Σμουτς, για τις εμπνεύσεις σου!)
Κυκλοδίωκτον είπε...
Μια σκέψη:
Κι αν το είδωλο (με το σύμβολο του καθρέφτη) είναι ο μόνος τρόπος να καθ-ορίσουμε και να κατα-νοήσουμε αυτό που αν το "βλέπαμε" απ' ευθείας θα μας "τύφλωνε";
Σαν μια φωτογραφία που απεικονίζει ένα μεγαλειώδες τοπίο και μπορείς να τη χωρέσεις στη τσέπη σου.
Το ίδιο το τοπίο δε θα μπορούσες ποτέ να το βάλεις στη τσέπη σου, όσο κι αν προσπαθούσες.
Μήπως γι αυτό χρειάζεται, λοιπόν, το είδωλο κάτοπτρο;
Μήπως γι αυτό τυφλώνεται όποιος βλέπει χωρίς είδωλα (άρα χωρίς την απαραίτητη οριοθέτηση) το πρόσωπο της μέδουσας;
Και νομίζω ότι αυτό το είδωλο είναι οι αισθήσεις μας.
Μέσω αυτών υποκειμενικοποιούμε τον κόσμο για να χωρά στην αντίληψή μας.
Πώς ένας νους που έχει μάθει να επεξεργάζεται τα στοιχεία των αισθήσεων, πώς ένας νους που έχει μάθει να συγκεκριμενοποιεί τις σκέψεις σε λέξεις, σε σχήματα, σε εικόνες και γενικά να οριοθετεί για να εκφραστεί... πώς μπορεί να ξεφύγει από όλα αυτά να δει και να εκφράσει κάτι "ασύλληπτο";
Είχα γράψει και κάτι σχετικό πιο παλιά:
Το ______ σε λέξεις
http://kyklodiwkton.blogspot.com/2008/10/17.html
Σκέφτομαι όμως ακόμα το πέτρωμα των κοινων θνητών, τη νίκη του Περσέα που είχε μητέρα τη διάνοια (άρα υπάρχει κάποιος τρόπος να κατα-νοήσουμε τα ασύλληπτα) και τον Τειρεσία που τυφλώθηκε και έχασε την όραση αυτού του κόσμου (με τον ειδωλικό τρόπο) αλλά κέρδισε την όραση του μέλλοντος... εκτός αν σημαίνει το μέλλον της πορείας και της εξέλιξης...
Κι άλλη μια σκέψη:
Αφού αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μέσω αισθήσεων, το είδωλο του εαυτού μας μάς χρειάζεται για να αυτοπροσδιοριζόμαστε και να δημιουργούμε την εικόνα του μέσα μας.
Όταν υπερβούμε τον περιορισμό των αισθήσεων στην αντιληπτική μας ικανότητα, τότε το είδωλο δε χρειάζεται πια, επειδή μπορούμε να δούμε τα πράγματα πέρα από καθορισμούς και χωροχρονικά όρια.
Τότε σπάζει αυτό το είδωλο ή αλλιώς ενώνεται η "εικόνα" του με μας...
02 Απριλίου, 2011 15:59
2 επιπλέον σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
Το παρόν για τον άνθρωπο είναι το αποτέλεσμα της ζύμωσης του παρελθόντος με το μέλλον.
10 Μαΐου, 2013 22:04
Κυκλοδίωκτον είπε...
Ανώνυμε, θα σου απαντήσω με ένα μεταγενέστερο στιχάκι μου:
Αχ, η στιγμή, φορέας του παντός
και σαν μπροστά της στέκω
Σέρνω το πίσω, κουβαλώ το εμπρός
μα, τίποτε απ’ τα δυο δεν έχω
Αυτό που ορίζεις ως παρόν είναι η πορεία του ανρθώπου. Συνήθως, είμαστε τόσο αφηρημένοι από σκέψεις που αφορούν στο παρελθόν ή στο μέλλον, που το παρόν ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια μας.
Περισσότερες σκέψεις μου πάνω σ' αυτό το θέμα,μπορείς να βρεις στη συνέχεια του προβληματισμού αυτής της ανάρτησης, εδώ:
http://kyklodiwkton.blogspot.gr/2008/11/blog-post_19.html
11 Μαΐου, 2013 20:39
Βρίσκοντας αυτόν τον τίτλο να κυκλοφορεί σε διάφορα μέρη και το άρθρο στο site του LiFO: https://www.lifo.gr/lifoland/you-send-it/137152
αναγκάζομαι να επισημάνω ευδιάκριτα πια και στην ανάρτηση ότι το κείμενο αυτό δεν ανήκει στον Πρόκλο τον Λύκειο, αλλά το εμπνεύστηκα και το έγραψα μόνη μου κι ότι ήταν μια πρώιμη σκανταλιά μου που δεν ξαναεπανέλαβα ποτέ επειδή δεν ήξερα τότε τις επιπτώσεις της.
Συγνώμη, ακόμη μία φορά, για την παραπλάνηση!
Κυκλοδίωκτον
Δημοσίευση σχολίου