Σελήνη η Πολύσημη

Σελάνα. Η κόρη της μαγείας. Κάποιος θα μπορούσε να την παρομοιάσει με τη φιλοσοφική λίθο. Το αιώνιο της σκοτεινής πλευράς της που μετατρέπεται σε χρυσό , μέσω του ήλιου. Που πολλαπλασιάζεται ή μειώνεται.
Σελάνα η κυκλωτική. Κάθε φορά που ολοκληρώνεται ο κύκλος της, μας περι-κυκλώνει αντίστοιχα με παράξενες επιθυμίες, ξυπνώντας μέσα μας αρχέγονα καλέσματα που μετουσιώνονται σε πιο πολιτισμένα αισθήματα, όπως θλίψη, υπερδιέγερση ή νευρική διάθεση. Σεληνιασμός.
Σελήνη. Μια νεκρή (για μας) επιφάνεια που δίνει ζωή στην έμπνευση και τις αισθήσεις μας.
Σελήνη των αντιθέσεων. Πηγή ρομαντικών σκέψεων αλλά και επιστημονικών αναλύσεων.
Σελήνη, Φεγγάρι. Το σύμβολο της αυταπάτης. Δεν φέγγει η ίδια, αλλά αντανακλά το φως άλλου. Ο μεγαλύτερος γνωστός καθρέφτης. Το γνωστότερο είδωλο. Ο ήλιος απαγορευτικά, σκοτεινιάζει όταν έρχεται σε αντιπαράθεση, δημιουργώντας έκλειψη.
Σελήνη η απατηλή. Χωρίς φως, πολύ μικρή κι όμως η πιο μεγάλη και φωτεινή στον ουρανό. Θέμα χώρου και χρόνου (φωτός) και γνώσης.
Σελήνη αεί καλυπτόμενη. Από μύθους, δοξασίες, φήμες.
Σελήνη. Στρέφεται, αλλά δεν περιστρέφεται. Διδάσκοντας τη συγκράτηση, το προσωπικό άδυτο του καθενός.
Σελήνη. Πολιορκεί τη γη μέχρι να πάρει αυτό που θέλει. Ή την ένωση ή την ελευθερία, κατά τον νόμο της έλξης των μαζών.
Σελήνη. Ετερόφωτη, ναι. Σκοτεινή, όχι.
Εκούσιος δέκτης του φωτός κι ακούσιος αρνητής του σκότους ή το αντίθετο; Η ένωσή της με το φως εξαρτάται από τη γη. Αυτή την συγκρατεί μακριά από τον ήλιο σε μονοπολικό και μονοπωλικό φλερτάρισμα.
Σελήνη, δίδαγμα ζωής. Χάνεται και ξαναγεμίζει. Πέφτει και ξανασηκώνεται. Συνέχεια σε ατέρμονη προσπάθεια.
Παιχνίδια με το φως. Παράσταση για τα μάτια μας. Κατά βάθος ίδια.
Σελήνη. Παιχνίδι έλξης, μα όχι ένωσης.
Σελήνη. Ένα αίνιγμα σε ένα χαώδες σύμπαν. Η χάση και η επιστροφή της, ίδια με την αρπαγή της Ελένης. Αιτία πολέμων , φυσικών καταστροφών, πλημμυρών, παλιρροιών.
Σελήνη. Ο πιο κοντινός μας στόχος. Τόσο κοντά μα τόσο μακρινή. Τόσο μακριά , μα πάντα ορατή.
Σελήνη η διχασμένη. Η διπολική σε αρμονικό σμίξιμο. Το σύμβολο του κόσμου. Άσπρο-μαύρο. Φως-σκοτάδι. Θετικό-αρνητικό.
Σελήνη. Μόνιμο μήνυμα για την αδυναμία των αισθήσεών μας.
Όπως και τα άλλα άστρα, πρέπει να νυχτώσει για να την ανακαλύψεις με τον κόσμο των αισθήσεων. Κι ας ξέρεις ότι υπάρχει, κι ας έχεις την πολυτέλεια του τηλεσκοπίου.
Σελήνη. Κυρίαρχη στον ουρανό μας, γιατί την αφήσαμε να μας πλησιάσει. Κι ας μην έχει τα προσόντα άλλων πλανητών.
Σελήνη η αειθαλής. Σελήνη η φωτοβόλος.
Σελήνη. Η Σαλώμη σε έναν ατέλειωτο χορό 7 πέπλων.
Απόψε θα τα φορέσει όλα και θα λάμψει πανέμορφη.
Θα είναι εκεί για όλους, αλλά θα την απολαύσουν μόνο όσοι θελήσουν να την δουν.
Θα την γνωρίσουν μόνο όσοι έχουν την δυνατότητα και τα εφόδια για ένα ταξίδι ως εκείνη.
Σελήνη. Ένα πολύσημο σύμβολο.


(Ξεκίνησα να γράψω ό,τι μύθευμα μου ερχόταν στο μυαλό για τη σελήνη και να το παρουσιάσω σαν αληθινό-εξηγώντας στο τέλος φυσικά το απατηλόν του πράγματος. Όμως αντί για μυθεύματα μου βγήκε αυθόρμητα όλο αυτό το παραλήρημα, σαν κάποιος να μου το υπαγόρευε...)