To ευχαριστώ δεν είναι καθόλου ελάχιστο. Ειδικά στις μέρες μας που το αληθινό ευχαριστώ είναι τόσο σπάνιο όσο οι Άγγελοι! Τώρα μπαίνω κ στον πειρασμό να ρωτήσω τι έγινε και το έγραψες αυτο, αλλά δε θα το κάνω!!!
Μοντρεσοράκι μου, η ευγνωμοσύνη και η απορία μου (κι εγώ δυσκολεύομαι να το πιστέψω)είναι τόσο μεγάλη που θέλησα να το γράψω και εδώ. Και όχι μόνο η δική μου, αλλά και οσων κοντινών μου γνωρίζουν κάτι περισσότερο: "Μα, καλά, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στις μέρες μας;"
Κι όμως -ευτυχώς- υπάρχουν!
Στελάκη μου, έτσι είναι η ζωή. Αυτή είναι η περίοδος "αφιέρωμα" στα δύσκολα...
Είχα αυτό το ιστολόγιο από τις αρχές του 2006. Λόγω προβλημάτων διαχείρισής του χάθηκαν πολλές από τις παλιές μου αναρτήσεις, ενώ έσβησα κάποιες από αυτές. Όταν με τίποτα δεν μπορούσα να επαναφέρω τις ρυθμίσεις, αναγκάστηκα να μεταφερθώ (προσωρινά, όπως αποδείχθηκε) και σε άλλο ιστολόγιο.
Τώρα (Ιανουάριος 2014), που έχω την τεχνογνωσία πια να λύσω τα προβλήματα που προέκυψαν, επέστρεψαν στην επιφάνεια όλες οι παλιές αναρτήσεις.
Όσες ήρθαν σαν αποσκευές από το άλλο μπλογκ ή ξαναγράφτηκαν (μαζί με τα αρχικά τους σχόλια) πάνω στις σβησμένες, επισημαίνονται ως: "Παλιές Αναρτήσεις"
4 σχόλια:
To ευχαριστώ δεν είναι καθόλου ελάχιστο. Ειδικά στις μέρες μας που το αληθινό ευχαριστώ είναι τόσο σπάνιο όσο οι Άγγελοι!
Τώρα μπαίνω κ στον πειρασμό να ρωτήσω τι έγινε και το έγραψες αυτο, αλλά δε θα το κάνω!!!
Τώρα στα δύσκολα ...
Πάλι τα δυσκόλεψες μικρή μου? :-(
Μοντρεσοράκι μου, η ευγνωμοσύνη και η απορία μου (κι εγώ δυσκολεύομαι να το πιστέψω)είναι τόσο μεγάλη που θέλησα να το γράψω και εδώ.
Και όχι μόνο η δική μου, αλλά και οσων κοντινών μου γνωρίζουν κάτι περισσότερο:
"Μα, καλά, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στις μέρες μας;"
Κι όμως -ευτυχώς- υπάρχουν!
Στελάκη μου, έτσι είναι η ζωή. Αυτή είναι η περίοδος "αφιέρωμα" στα δύσκολα...
Καλή σας μέρα!
δυσκολα, ε?
υπομονη και επιμονη καλη μου απο μενα... και ευχαριστω απο σενα στους αγγελους σου...
ετσι, ο καθενας οπως ξερει και μπορει...
σε φιλω
Δημοσίευση σχολίου