Κλαίει το παλάτι, κλαίει ο βασιλεύςΚλαίνε οι ποιητές κι οι γλύπτες
Η μάνα και η αδερφή
Κλαίει κι ο τυχαίος –ή μη- θεατής
Το είδε το πρωί στην τηλεόραση
Πρωινή εκπομπή ψυχαγωγίας
Αχ, πώς τους ξέφυγε τέτοιο δράμα;
Ας όψεται η τηλεθέαση
Ο Αριστόβουλος σκοτώθηκε
Αποκαλύψεις για τις ίντριγκες
Αποκλειστικά ρεπορτάζ και συνεντεύξεις:
"Καταγράψαμε πρώτοι το θρήνο της μάνας"
Ταξίδια στο χρόνο
Όλα για χάρη της ενημέρωσης
-και των χορηγών της εκπομπής βεβαίως-
Όλα για τον μέσο θεατή
Όλα για τον Αριστο-δουλο
Είχαμε μια μικρή αναφορά σήμερα στο ποίημα του Καβάφη "Αριστόβουλος".
Ο βασιλιάς Ηρώδης σκοτώνει τον αδερφό της εβραίας γυναίκας του για να μην έχει το σόι της διεκδικητές του θρόνου.
"Γράψτε κάτι, ο,τιδήποτε" ήταν η παρότρυνση. Μέσα σε 5 λεπτά είχα γράψει το παραπάνω.
Το χάρηκα όμως γιατί έχω πάρα πολύ καιρό να γράψω για μένα (μόνο τα κατά παραγγελία, αλλά αυτά δεν πιάνονται...)
6 σχόλια:
Αριστόβουλος
Κλαίει το παλάτι, κλαίει ο βασιλεύς,
απαρηγόρητος θρηνεί ο βασιλεύς Ηρώδης,
η πολιτεία ολόκληρη κλαίει για τον Aριστόβουλο
που έτσι άδικα, τυχαίως πνίχθηκε
παίζοντας με τους φίλους του μες στο νερό.
Κι όταν το μάθουνε και στ άλλα μέρη,
όταν επάνω στην Συρία διαδοθεί,
κι από τους Έλληνας πολλοί θα λυπηθούν·
όσοι ποιηταί και γλύπται θα πενθήσουν,
γιατ' είχεν ακουσθεί σ αυτούς ο Aριστόβουλος,
και ποια τους φαντασία για έφηβο ποτέ
έφθασε τέτοιαν εμορφιά σαν του παιδιού αυτού·
ποιο άγαλμα θεού αξιώθηκεν η Aντιόχεια
σαν το παιδί αυτό του Ισραήλ.
Οδύρεται και κλαίει η Πρώτη Πριγκηπέσσα·
η μάνα του η πιο μεγάλη Εβρέσσα.
Οδύρεται και κλαίει η Aλεξάνδρα για την συμφορά.
Μα σαν βρεθεί μονάχη της αλλάζει ο καϋμός της.
Βογγά· φρενιάζει· βρίζει· καταριέται.
Πώς την εγέλασαν! Πώς την φενάκισαν!
Πώς επί τέλους έγινε ο σκοπός των!
Το ρήμαξαν το σπίτι των Aσαμωναίων.
Πώς το κατόρθωσε ο κακούργος βασιλεύς·
ο δόλιος, ο φαύλος, ο αλιτήριος.
Πώς το κατόρθωσε. Τι καταχθόνιο σχέδιο
που να μη νοιώσει κ η Μαριάμμη τίποτε.
Aν ένοιωθε η Μαριάμμη, αν υποπτεύονταν,
θάβρισκε τρόπο το αδέρφι της να σώσει·
βασίλισσα είναι τέλος, θα μπορούσε κάτι.
Πώς θα θριαμβεύουν τώρα και θα χαίρονται κρυφά
η μοχθηρές εκείνες, Κύπρος και Σαλώμη·
η πρόστυχες γυναίκες Κύπρος και Σαλώμη.
Και νάναι ανίσχυρη, κι αναγκασμένη
να κάνει που πιστεύει τες ψευτιές των·
να μη μπορεί προς τον λαό να πάγει,
να βγει και να φωνάξει στους Εβραίους,
να πει, να πει πώς έγινε το φονικό.
Aristoboulos - Twn po8itwn© (2006)
oti po8eis, irodio
tou kakou oi odirmoi sou
elleipsi po8ou ki odirmou
keno
Aristoboulos - Tis moiras© (2006)
moiraze moira klamata
ma moiraze ta isa
eite perisia eite lipsa
isa
Telika eimai talentara!
Αστέρι μου, κάποια στιγμή να βρεις καιρό και να μου εξηγήσεις τί σημαίνει αυτό: "Ο νόμος που είμαι δεν θα με υποτάξει!" Βρίσκεσαι σε εσωτερική σύγκρουση, αυτοανακηρύχθηκες νόμος και αυτός (ο νόμος, ο εαυτός σου) θέλει να σε υποτάξει, δηλαδή το νόμο? χμμμ...
Χρειάζονται σίγουρα εξηγήσεις! Αν δεν είναι ποιητικό σχήμα, κάτι άλλο θα συμβαίνει :-Ρ
Σκίζεις ανώνυμε!
----------------------
Στελάκη, ευχαριστώ για τον χαρακτηρισμό- είχα πολύ καιρό να τον ακούσω...
Σου απαντώ με απόσπασμα από παλιότερο ποστ μου:
Γιατί, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι:
"Ο νόμος που είμαι δεν θα με υποτάξει"
(Ελύτης-Μαρία Νεφέλη)
Δεν αρκεί να ξέρω ότι στην έξοδο της σπηλιάς (όρα Πλάτωνα) υπάρχει Φως.
Ούτε απλώς να φλερτάρω μαζί του, λίγο από βόλεμα και συνήθεια στην καθεστηκυία τάξη του παλιού μου εαυτού, λίγο από ανασφάλεια, λίγο από ατολμία εφησυχάζοντας στην γνώριμη ασφάλεια.
Πρέπει να οπλιστώ με Πίστη και Θάρρος για να τα καταφέρω.
Να νικήσω το Φόβο του αγνώστου.
Να ξεβολευτώ από ό,τι νομίζω πως είμαι.
Γιατί ο νους ήδη πλανάται έξω.
Γιατί, "αυτός που γύρευα Ε ί μ α ι!".
Γιατί, ήδη υπάρχει εν δυνάμει μέσα μου η δυνατότητα να ξεφύγω από τη νομοτέλεια της ύπαρξής μου και να δημιουργήσω τον δικό μου αστερισμό πέρα από οποιαδήποτε χωροχρονική καθήλωση και επιρροή.
Γιατί, δεν γεννήθηκα για να είμαι, αλλά για να γίνω.
Γιατί δεν ζω για να βιώνω, αλλά για να υπερβαίνω.
Δημοσίευση σχολίου