"DANCING TIMES"
12 δερματόδετοι τόμοι από τεύχη του αμερικάνικου περιοδικού για το χορό, αρχίζοντας από το 1967.
Όποιος ενδιαφέρεται να του τα στείλω, ας αφήσει μειλ και όποτε μπορέσω θα επικοινωνήσω μαζί του.
Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
λίγο Πλάτωνα από το προηγούμενο post, μήπως δίνεις;
Έγραψα αυτό για σένα
"Που είσαι φίλη μου;
Πετώντας από το ένα blog στο άλλο, είδα πολλές αδελφές μου να παρασύρονται στον αέρα. Είδα ακόμα και κάτι άλλες, άγνωστες, που είχαν στην άκρη τους κολλημένη πυτιρίδα, γυλιστερές κατά άλλα, κόσμιες και κομματάκι υπεροπτικές. Ήτανε βλέπεις τρίχες που έπεσαν από κεφάλια σοφά. Αυτές οι τελευταίες, είναι ανεκπαίδευτες στους τυφώνες, ακόμη κι ένα αεράκι απαλό τις πανικοβάλει, τι θα πάθεις δηλαδή κυρά μου; το πολύ πολύ να φύγεις από τη σφαίρα των blogs είτε πάνω στο κεφάλι αυτουνού που σε κατέχει, είτε μόνη σου. Και να παρακαλάς να φύγεις μόνη σου, γιατί αν πάρεις και το μαλάκα μαζί, θα έχεις ν' ακούς μια ζωή για την άπονη ζωή που τον πέταξε στην άκρη του δρόμου τον αδίκησε.
Είχα μια φίλη που ερχόταν εδώ, έτσι απλά μου χτύπησε μια μέρα την πόρτα και είπε γεια. Εγώ είμαι το κυκλοδίωκτον. Πολύ το χάρηκα που δεν την πτόησε η τότε πειρακτική μου διάθεση. Ελπίζω να μη της βγαίνουν αναδρομικά τα πειράγματα. Με την εξέλιξη της κατάστασης τις τελευταιες μέρες, εγώ ευτυχώς έλειπα. Ωστόσο δεν ξέρω αν μέσα στη δίνη που συμπαρέσυρε ανώνυμους και επώνυμους bloggers, η φίλη μου παρασύρθηκε ή, αποφάσισε κι αυτή να συνεχίσει το μοναχικό της ταξίδι σε άλλες παραλλήλους.
Μου λείπεις κυκλοδίωκτον. θα ήθελα όταν επιστρέφω να βλέπω έναν φίλο στη γη".
Εσένα είχα στο μυαλό μου και τα βιβλία που βρήκες σε τσάντες, δίπλα στην ανακύκλωση, όταν έγραψα αυτό!
Και κάποια στιγμή θα ήθελα να δεις και να σχολιάσεις, όπως νομίζεις, αυτό το θέμα. Εμένα με συγκλόνισε επειδή έτυχε να γνωρίζω καλά το συγκεκριμένο, πολύ εξαιρετικό άτομο!
Ενδιαφέρομαι άλλα δεν βλέπω κάποιο mail;;;
Καλέ Λύκε, ατύχησες!
Μια και ξέρεις όμως καλά αγγλικά, θα σε έχω υπ όψιν για κάποια άλλα βιβλία στο μέλλον...
Θριξ... :)
Στέλιο μου, τι να πω; Είμαι παραδοσιακή.
Αν κι έχω αρκετά κείμενα στο γουόρντ, προτιμώ το χαρτί, που μπορείς να το βρεις όποια ώρα και στιγμή θέλεις, παρά την εύκολη πρόσβαση ενός πολιτισμού που εξαρτάται από μια μπρίζα.
Τώρα για μια εγκυκλοπαίδεια, δεν ξέρω ακριβώς. Καλή και η άμεση πρόσβαση χωρίς ρεύμα, αλλά καλή και η ευκολία ηλεκτρονικής αναζήτησης, σύγκρισης και αναβάθμισης.
Όπως βολεύεται ο καθένας (και εξαρτάται φυσικά και αν έχει αρκετό χώρο για βιβλία -στην πρώτη περίπτωση- ή κομπιούτερ στη δεύτερη...)
Έριξα και μια γρήγορη ματιά στην περίπτωση της κυρίας που με έστειλες. Θα πρέπει να ανοίξουμε ολόκληρη συζήτηση για το τι θεωρούμε ζωή, ατομική εξέλιξη, δικαίωμα αυτοθανάτωσης κλπ κλπ και δεν έχω διάθεση αυτό τον καιρό για τέτοια. Να στο χρωστώ κι αυτό;
Ντίμι24, άφησε εδώ το δικό σου μειλ και αν δεν τα θελήσει κάποια κυρία που έχει ήδη ενδιαφερθεί, θα επικοινωνήσω μαζί σου.
Αστέρι μου και ο "πολιτισμός της ανάγνωσης" εξαρτάται από τα γυαλιά που φοράς, από τη δυνατότητα να έχεις άμεση πρόσβαση στους 48 τόμους που είναι ψηλά, χαμηλά, πίσω στη ντουλάπα, κάτω στο υπόγειο, από το ηλεκτρικό φως ή από το κερί ή το σπαρματσέτο, αν έχει ήδη σουρουπώσει. Μόνο που θεωρούμε αυτονόητες αυτές τις "δυσκολίες", ενώ ο υπολογιστής μας φαίνεται "βουνό".
Εντάξει, δεν μεγαλώσαμε με τους υπολογιστές και μας φοβίζουν λιγουλάκι ακόμα. Τα παιδάκια μας (εμένα μεγάλα πλέον) ρωτάνε όμως: Τί υπολογιστή είχες στο σχολείο μπαμπά? Τι να του απαντήσω? Ότι έμαθα γραφή με την πλάκα και το κονδύλι? Δεν θα καταλάβει... Γι' αυτό πάμε μπροστά, αλλιώς θα ακούμε παράπονα του τύπου: "Δεν μας καταλαβαίνουν οι μεγάλοι, τους ρωτάμε κάτι και ανοίγουν κάτι χοντρά βιβλία, στα οποία ψάχνουν, ψάχνουν, ψάχνουν και δεν βρίσκουν τίποτα..." :-Ρ
24 και 25 Νοεμβρίου, ο γνωστός χορευτής Τυρόμπας θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να δώσει διάλεξη για την κοινωνική διάσταση του χορού
Που είσαι;
Πού είσαι βρε κορίτσι;
Αναμένουμε!
Δημοσίευση σχολίου