Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2007

Αγάπη

Ακόμα κι αυτοί που κατηγορούν τον απόστολο Παύλο ότι εισήγαγε στον Χριστιανισμό τον συντηρητισμό και την ηθικοφανή καθήλωση και οπισθοδρόμηση, δεν μπορεί να μην συμφωνήσουν με το υπέροχο απόσπασμά του περί αγάπης.

(Α' Προς Κορινθίους-Κεφ. ΙΓ')  
"Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι γεμάτη από ευμένεια,
η αγάπη δεν είναι ζηλότυπη,
η αγάπη δεν καυχιέται, ούτε υπερηφανεύεται,

δεν κάνει ασχήμιες, δεν ζητά το συμφέρον της,
δεν ερεθίζεται, δεν βάζει στο λογισμό της το κακό,

δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά συγχαίρει με την αλήθεια,
όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
Η αγάπη ποτέ δεν θα πάψει να υπάρχει.
Αν είναι προφητείες, θα καταργηθούν.

Αν είναι γλώσσες, θα παύσουν.
Αν είναι γνώση, θα καταργηθεί.
Γιατί μερική γνώση έχουμε και μερική προφητεία.
Αλλά όταν έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί.



Zbigniew Preisner -"Blue"



Γιατί το επίχρισμα της αγάπης σκεπάζει ό,τι αγκαλιάζει το βλέμμα μας και του δίνει άλλη όψη.
Επικοινωνεί με το βάθος των πάντων και τα φανερώνει στα μάτια μας με την αρχική τους γλυκύτητα και καθαρότητα.

Νομίζω ότι είναι αυτή η αγάπη που με κάνει να κυκλοφορώ τον τελευταίο καιρό με τη γεύση του "σ' αγαπώ" στο μυαλό μου στέλνοντας στον κόσμο ένα μεγάλο φιλί.
Κι ας μην υπάρχει κανένας συγκεκριμένος ερωτικός πομπός ή αποδέκτης.
Είναι η υπαρκτική πληρότητα του να έχω τη ζωή στα χέρια μου, του να παλεύω για το Όνειρο εν συνειδήσει.
Κι ας περνάω δύσκολες κι ανείπωτες ώρες.
Κι ας με ξαναθυμάται η θλίψη και το κλάμα φορές-φορές.
Βγαίνει δύναμη από μέσα μου.
Θέληση κι αποφασιστικότητα για τον δρόμο που χαράζω.
Γιατί προσπαθώ και παλεύω να μην αφεθώ έρμαιο των καταστάσεων.
Γιατί, κάθε πρόκληση και δυσκολία που ξεπερνάω νικητήρια, με δυναμώνει περισσότερο και μου μαθαίνει να εμπιστεύομαι περισσότερο τον εαυτό μου.

Γι αυτό βγαίνω με αγάπη, χαρά και χαμογελαστή διάθεση έξω από την πόρτα μου το πρωί.
Γιατί κυνηγώ το Όνειρο κι αυτό μου φέρνει την πληρότητα της Αγάπης ή είναι το αντίστροφο;
Μήπως είναι η Αγάπη που με φέρνει πιο κοντά στο Όνειρο;

Α, δεν ξέρω!
Το μόνο που ξέρω είναι ότι:


"Αν μιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, γίνομαι χαλκός που δίνει κενούς ήχους ή κύμβαλο που βγάζει κρότους.
Κι αν έχω χάρισμα προφητείας και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση και αν έχω όλη τη πίστη, ώστε να μεταθέτω βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Κι αν μοιράσω σε ελεημοσύνες όλη μου την περιουσία κι αν παραδώσω το σώμα μου για να πυρποληθεί, αλλά δεν έχω αγάπη, καμιά ωφέλεια δεν έχω.
Γιατί μερική γνώση έχουμε και μερική προφητεία.
Αλλά, όταν έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί."


 Γιατί το Τέλειο είναι η Αγάπη που φέρνει την πλήρωση, την χαρά και την εσωτερική γαλήνη.




 
Ερωτικός Λόγος: όραμα και πόθος της ύλης για μια μεγαλυμένη της υπόσταση.
(Κωστής Μοσκώφ: "Η ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ")

 
Γιατί, υπάρχουν άνθρωποι, που τέτοιες μέρες, ντυμένοι στα κόκκινα σαν αγιοβασίληδες, μας ανοίγουν την καρδιά τους σε προσφορά δώρου και μας εκθέτουν τον εαυτό τους φωτισμένο από εκατοντάδες σπιθίσματα κεριών ( ή ήταν από τη λάμψη των ματιών;), σε μια δοτική χειρονομία, προσπαθώντας να μας ξυπνήσουν και να μας φέρουν πιο κοντά στην πραγματικότητα της Ονειροχώρας μας.
Και κατά σύμπτωση έχουν το συμβολικό όνομα 'Μαρία'.
-Σ' ευχαριστούμε απ' τα βάθη των κρυμμένων ονείρων μας γι αυτό το μοίρασμα σου!-

(Κι εγώ προσωπικά, ακόμα πιο πολύ, γιατί χθες πήρα ένα συνταρακτικό γράμμα από το μέλλον!)






Καλά Χριστούγεννα να έχουμε όλοι μας,
με υγεία, ειρήνη
και ό,τι καλύτερο για όλον τον κόσμο!
.

8 σχόλια:

Stelios Frang είπε...

Κυκλοδίωκτη,
μπορεί ο Παύλος να λέει αυτά που γράφεις αλλά ο ίδιος ο θεός "λέει" στην Παλαιά Διαθήκη, Δευτερονόμιον, στίχοι 8-10, "ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεός σου θεὸς ζηλωτὴς ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεὰν τοῖς μισοῦσίν με"...

Δεν μιλάει για αγάπη ο ίδιος ο Θεός, είμαι ζηλιάρης, λέει (ας πούμε ότι το λέει), και θα τιμωρήσω όσους με μισούν για 3 και 4 γενιές. Μόνο για "τιμωρία" ανύποπτων ανθρώπων μιλάει, αγέννητων και αμέτοχων...

Κάτι σαν Μπιν Λάντεν που "τιμωρεί" περίπου όλους τους ανύποπτους και αμέτοχους ανθρώπους, όπου και όποιους βρει, επειδή κάποιοι άλλοι, λίγοι, ταλαιπωρούν και βασανίζουν Άραβες...

Τελικά πρέπει να διαλέξουμε, είμαστε με τον Θεό ή με τον Παύλο;

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Στελάκη μου, κάποιος πρέπει να σε ενημερώσει επιτέλους ότι μετά την Παλιά, υπήρξε και Καινή (νέα) Διαθήκη που καταργούσε τα 'οφθαλμόν αντί οφθαλμού' κλπ. τέτοια εκδικητικά και μιλούσε για μάγουλα!

Stelios Frang είπε...

Κυκλοδίωκτη,

Λυπάμαι αλλά αγνοείς ότι "Χωρίς την ΠΔ, η ΚΔ είναι άνευ αντικειμένου, προφητείες της ΠΔ πραγματοποιούνται με την ΚΔ", έτσι λένε οι εντεταλμένοι εκ θείου πνεύματος δάσκαλοι με τα ράσα. Να μη μου αλλάζεις τη διδασκαλία γιατί θα σε καταγγείλω για αίρεση... :-Ρ

Αν μου έλεγες ότι το περιβόλι έχει κι απ' αυτά κι απ' εκείνα και καθείς παίρνει ό,τι τον βολεύει, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου! :-)

Stelios Frang είπε...

Ξέχασα να γράψω ότι το συγκεκριμένο απόσπασμα από το Δευτερονόμιο είναι τμήμα από τις 10 εντολές που παρέδωσε ο θεός στον Μωυσή, ιδιοχείρως. Απλά στο σχολείο μάς παρουσιάζουν μια συνοπτική εκδοχή αυτών των εντολών, για να μην μάθουμε ότι ο θεός των Ιουδαίων είναι εκδικητικός, 3-4 γενιές...

Και ο Παύλος δεν ήξερε, βέβαια, τίποτα από Καινή Διαθήκη, αυτός τη δημιουργούσε τότε. Το μόνο που ήξερε ήταν η ΠΔ και το απόσπασμα που ανέφερα ίσχυε πλήρως...

Για τις δικές μου ευχές σε παραπέμπω εδώ.

Stelios Frang είπε...

Για να μην αναγκάζεσαι να ισχυρίζεσαι "αιρετικά" πράγματα, ότι δεν ισχύει η ΠΔ, να σου παραθέσω εδώ ορισμένα εδάφια της ΚΔ, όπου κάθε άλλο παρά κουβέντα για αγάπη γίνεται.

-«Όστις δ' αν αρνήσηταί με έμπροσθεν των ανθρώπων αρνήσομαι αυτόν καγώ έμπροσθεν τού πατρός μου τού εν ουρανοίς.» («Κατά Ματθαίον», ι΄ 33.) Δλδ. θα τους εκδικηθώ που δεν με παίζουν!

-«Θέλουσιν εξέλθει οι άγγελοι και θέλουσιν αποχωρίσει τους πονηρούς εκ μέσου των δικαίων. Καί θέλουσιν ρίψει αυτούς εις την κάμινον τού πυρός. Εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.» («Κατά Ματθαίον», ιγ΄ 49-50.) Εδώ στηρίχθηκαν τον μεσαίωνα και έκαιγαν τις "μάγισσες" και τους "αιρετικούς".

-«Απελθείν εις την γέεναν, εις το πύρ το άσβεστον, όπου ο σκώληξ αυτών δεν τελευτά και το πύρ δεν σβήνεται .» («Κατά Μάρκον», θ΄ 43-44.) Παρομοίως!

-«Ο πιστεύων εις τον υιόν έχει ζωήν αιώνιον. Ο δε απειθών εις τον υιόν ουκ όψεται ζωήν, αλλ' η οργή τού Θεού μένει επ' αυτόν.» («Κατά Ιωάννην», γ΄ 36.) Οργή όχι αγάπη! Μήπως πρέπει να αλλάξεις τον τίτλο του κειμένου σου; :-)

Είτε λοιπόν κάποιοι μιλάνε επιλεκτικά για αγάπη, είτε λένε κάτι απ' όλα και καθένας διαλέγει ό,τι τον βολεύει, όπως έγραψα και πριν.

Καλές γιορτές, καλό νέο χρόνο, κοίτα μην το ρίξεις στο φαγητό και έχουμε δράματα πάνω στη ζυγαριά!

Stelios Frang είπε...

Και πάνω που κοίταζα εδώ κι εκεί, να και το επίσημο βιβλίο Θρησκευτικών της Α' Γυμνασίου! Και τί γράφει πάνω πάνω;


Παλαιά και Καινή Διαθήκη είναι "αχώριστα ενωμένες", δεν μπορεί καθένας να επιλέγει ό,τι τον βολεύει :-))

Ανώνυμος είπε...

Μιας και "επεσα" πάνω σε αυτή την αναρτηση και τοιουτοτρόπως ενεπλάκην ας δώσω δίκηο στον a.frang θυμίζοντας ότι:
Στη σύγχρονη και καθημερινή υμνογραφία έχει σκοπίμως παραληφθεί από τα υμνογραφικά βιβλία η δεύτερη ωδή όλων των κανόνων.
Κανόνας είναι μια αρμάδα τροπαρίων χωρισμένα σε 9 ωδές (κατά το τυπικό της Παλ. Διαθήκης). Η δεύτερη ωδή ήταν αφιερωμένη με "πολλή αγάπη" στους εχθρούς του θεού κατά το πρότυπο των ψαλμών του Δαυίδ. Μιλούσε για κατάρες, κολάσεις κ.λπ.

αλλά και στην υμνογραφία ειδικά της σαρακοστής συναντάμαι κανιβαλικά έθιμα. Π.χ. Κυριακή των απόκρεω το τροπάριο (αίνος) "Οίμοι ο Αδάμ, εν θρήνω κέκραγεν, ότι όφις και γυνή, δολερώς εξηπάτησαν" (κάπως έτσι). Αλλά και ο μεγάλος κανόνας του Ανδρέου Κρήτης αλλά και το τροπάριο της Κασίας (Κασσιανής) βρίθουν από αυτομαστιγώματα και αναθεματισμούς.
Ο frang καλά το λέει. Πήραν ότι τους συμφέρει. τελικά που είναι ο θεός ;

για περισσότερες πληροφορίες καλέστε μας. .

αλ αχ

Κυκλοδίωκτον είπε...

Και οι δύο παραβλέπετε ένα πράγμα.
Δεν άνοιξα συζήτηση για τη θρησκεία, δεν είπα ότι ο χριστιανισμός πρεσβεύει αυτό και το άλλο, ότι είναι λάθος ή όχι.

Εξ άλλου, ό,τι και να πούμε, ο καθένας πιστεύει επειδή θέλει να πιστέψει, επειδή έχει ανάγκη να πιστέψει σε αυτό που πιστεύει, πέρα από κάθε λογική και αποδείξεις.

Κι επειδή είναι πολλοί οι επικριτές του χριστιανισμού για την μορφή που πήρε μετά τον Παύλο (μιλάνε για Παύλειο χριστιανισμό κι ότι έχει ξεφύγει κατά πολύ από τις αρχικές διδαχές του Χριστού), αγνόησα τα πάντα γύρω από τη θρησκεία και το τι πρεσβεύει, το επισήμανα ευκρινώς και απομόνωσα μόνο ένα κομμάτι, που πιστεύω ότι είναι αδιαμφισβήτητα ύμνος στην αγάπη, άσχετα από τις προηγούμενες ή επόμενες ωδές, από τις επιστολές του Παύλου από τις παραινέσεις του και όλα τα υπόλοιπα.

Η αγάπη, είναι το θέμα της ανάρτησης κι όχι τα χίλια μύρια αντιφατικά περί του χριστιανισμού και των δογματων του, για τη θρησκεία, για τα πόσα εγκλήματα έχουν γίνει στο όνομα της θρησκείας κ.λπ.


Τόσα χρόνια μετά, μόνο κάτι θα 'θελα να αλλάξω από την ανάρτηση:
Η αγάπη δεν είναι επίχρισμα.