Πόσο μου άρεσε αυτό το δυναμικό παιχνίδισμα του εγκιβωτισμού του πρωινού ήλιου στο σκοτεινό τοίχο του δωματίου μου.
Είχε τόση ορμή (και ειδημοσύνη -ab origine- περί εισβολής), που κατάφερε να τρυπώσει ειδητικά από τις ελάχιστες χαραμάδες που άφηναν τα κατάκλειστα στόρια.
Αυτό το περίεργο στη μέση με τα "δενδράκια" και τους "θάμνους", είναι ένα αριστοκαλλιτέχνημά μου(!) που ΄χα ...εμπνευστεί πέρυσι, φτιαγμένο από μαύρο και άσπρο πηλό...
-
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου