Μαγικά Φίλτρα

Θυμάσαι τότε
που αφαιρούσαμε
μία μία τις Λέξεις
των ποιημάτων
ανάμεσά μας
μέχρι που έμειναν μόνο
το πρόσωπό σου
και το πρόσωπό μου
να κοιτάζονται αντικρυστά
πίσω από ένα τζάμι;

Κι ύστερα ήρθε εκείνος ο Μάγος
(Μέρλιν νομίζω τον έλεγαν)
κι έπιασε το ραβδί του
και μεταμόρφωσε
εσένα σε Πρίγκιπα
κι εμένα σε Βάτραχο.

Και μου 'λεγες
μη στεναχωριέσαι
ξέρω το Φίλτρο
για κάτι τέτοια
μα θα περιμένεις
μερικούς μήνες.

Και η λαχτάρα για τους μήνες
έγινε Χρόνος που ολοένα
μάκραιναν οι μέρες του
και μεγάλωνε κι άλλο
τη Λίμνη μου.

Κι εσύ μου άφηνες μηνύματα
στο Φεγγάρι
επειδή ήξερες
ότι δε θα μπορεί να αντισταθεί
να καθρεφτίζεται
μαρτυριάρικα στα νερά της.

Κι ύστερα, μια νύχτα
μου πες το Μυστικό.
Πως αυτή η λίμνη
(με το φεγγάρι μέσα της
και τα ανθισμένα νούφαρα
τα μουσικά της καλάμια
τα καταπράσινα δέντρα
τις ιριδίζουσες λιβελούλες
κι όλα τ' άλλα θαύματα)
δε θα υπήρχε ποτέ
χωρίς τα Δάκρυα του βατράχου.

Κι εγώ χαμογέλασα
(ένα τελευταίο όπως μου ζήτησες)
και πιάστηκα απ' το φτερό
ενός μικρού ξωτικού
που 'μοιαζε με την Ελπίδα
και ξεσηκώσαμε όλον τον κόσμο
με τα πλατσουρίσματα
και τα χαρούμενα παιχνίδια μας.

Μας άκουσες;

 


Όλες οι εικόνες ανήκουν στον Leszek Andrzej Kostuj