Δεν ξέρω τι έγινε, πώς και γιατί, δεν το περίμενα ποτέ ότι θα μου συμβεί έτσι...
Εκεί που παίζαμε μουσική, ήρθε ένα πολύ μικρό χαριτωμένο κοριτσάκι με ένα γαλάζιο φορεματάκι, ένα τρελό κοτσιδάκι φορώντας ένα πανέμορφο ζευγάρι μυωπικά γυαλάκια και μας κοιτούσε.
Κι ήταν τόσο όμορφο που βούρκωσα από την τόση ομορφιά και με πήραν τα δάκρυα και παρόλο που προσπαθούσα να συγκρατηθώ έτρεχαν κορόμηλο...
Αχ, αυτή η αθωότητα της παιδικής ομορφιάς με λάβωσε σήμερα πολύ απρόσμενα, διαπερνώντας αυτοστιγμεί όλες μου τις άμυνες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου