1. Χθες βράδυ, μπλακ-άουτ στη γειτονιά.
Κάποιοι στα μπαλκόνια να φωνάζουν αγωνιωδώς τα αυτονόητα στους απέναντι μπαλκονούχους:
"Εσείς έχετε ρεύμα;"
Εκείνη τη στιγμή να περνάει ένα αυτοκίνητο με τη μουσική στο διαπασών.
Το τραγούδι που ακουγόταν:
"Δεν μπορώ να καταλάβω πώς με τόσα φώτα σ' έχασα…"
2. Περνάει ο παλιατζής και φωνάζει από το μεγάφωνο:
"Παλιατζήηηηης, όλα τα παλιά μαζεύωωωω… Για σας γυρίζω, για σας τρέχω, για σας φωνάζω… ΦΩΝΑΞΤΕ κι εσείς τον παλιατζή!!!"
(Τύφλα να 'χουν τα ακριβοπληρωμένα διαφημιστικά σλόγκαν)
3. Η απέναντι γιαγιά να είναι κάτι σαν σούπερ-μαν.
Μια στο ένα σπίτι, μια σε ένα άλλο λίγο πιο πέρα, μια βόλτα το σκύλο της, μια να τινάζει χαλιά…
...ώσπου ένα απόγευμα είδα στο απέναντι μπαλκόνι δυο δίδυμες ολόιδιες γιαγιάδες να συζητάνε και ησύχασα από το κόμπλεξ αδράνειας που κόντευα να πάθω.
6 σχόλια:
Ειχα γνωρισει ενα τυπο ενα καλοκαιρι
που οπου και να πηγαινα τον εβλεπα μπροστα μου.
Δεν ειχε διδυμο αδερφο.
Ηταν απλα παντου.
Αυτο κι αν ειναι τρομακτικο....
Με τη ζέστη χαλαρές ιστοριούλες βλέπω! Μια χαρά :-*
Με ένα κεράκι γίνονται όλα πάρα πολύ όμορφα.
Ψυχο, Στέλιο, Παν... :)
Χθες.
Βράδυ και ζέστη.
Όλες οι μπαλκονόπορτες του σπιτιού ανοιγμένες για να κάνει ρεύμα. Βαριέμαι να τις κλείνω για να ντυθώ για τη δουλειά.
Προτιμώ την εύκολη λύση να σβήσω απλώς το φως.
Με το που πατάω τον διακόπτη και γίνεται σκοτάδι, ακούγεται το τραγούδι του Παπακων/νου: "Ένα-ένα τα φώτα θα σβήσουν..." (από το είμαι εντάξει).
(Όχι δεν είναι υπερβολή. Ακούστηκε στο αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο.)
Άρχισα να γελώ μόνη σα..χαζή...
Τι συμπτώσεις!
Συμβαίνουν και σε σας;
(Κυκλοδίωκτον)
Ρίξε ένα e mail να σου γράψω το τηλ. μου. Τρίχα και φιλιά
Η ζέστη άν έχει φαινόμενα αντικατροπτρισμού και δύδυμες αναλαμπές μνήμης.
Δημοσίευση σχολίου