Αφιερώματα-Καραϊσκάκης, Πρώτο Μέρος

Σαν σήμερα, στις 22 Απριλίου πληγώθηκε και στις 23 Απριλίου 1827, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, πέθανε ο μεγαλύτερος ήρωας, ο πιο γνήσιος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Πολλές οι περιηγητικές σελίδες για τον Καραϊσκάκη στο διαδίκτυο.
Με μια καλή αναζήτηση -αν ενδιαφέρεσετε- θα βρείτε πολλά γενικά στοιχεία.
Κάποια σχετική αναφορά για την στημένη δίκη του βρίσκεται σ' αυτόν τον λόγο.
Μια άλλη για την αθυρόστομη γλώσσα που χρησιμοποιούσε σε αυτό το μπλογκ.
Όμως αν θέλετε την αλήθεια για τον θάνατό του, πρέπει να ψάξετε πιο πολύ.

Aυθεντικός ήρωας, που ακόμη και την στιγμή του θανάτου του, την λευτεριά σκεφτόταν κι όχι τα συμφέροντα και τα αρχηγιλίκια όπως οι άλλοι.
Θα μπορούσε να κατονομάσει τον δολοφόνο του, αλλά δεν το 'κανε.
Αν ζούσε, θα το κανόνιζε ο ίδιος.
Αν πέθαινε όμως, το όνομά του προδότη θα 'φερνε την διχόνοια στο Ελληνικό στρατόπεδο και δεν το 'θελε.

Η τελευταία κουβέντα που είπε στον στρατηγό Μακρυγιάννη, όταν ο τελευταίος πήγε να τον επισκεφτεί, ήταν: "Εγώ πεθαίνω. Όμως εσείς να είστε μονιασμένοι και να βαστήξετε την πατρίδα".

Ο Δημήτρης Σταμέλος στο βιβλίο του: "Ο Θάνατος του Καραϊσκάκη, Συμπτωματικό γεγονός ή οργανωμένη δολοφονία;" (Εκδ. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου & Σια Α.Ε., Αθήνα 2000), γράφει ότι το κανε:
.. για να μη δημιουργηθούν περιπλοκές που και ο ίδιος ο Καραϊσκάκης τις απέτρεψε, μέσα στη μεγαλοψυχία του και την πίστη του στο καλό της πατρίδας και τη διασφάλιση της ενότητας και της ομόνοιας, πεθαίνοντας χωρίς να κατονομάσει τον άνθρωπο που είδε να τον πυροβολεί και σε προέκταση εκείνον που τον εξουσιοδότησε γι' αυτό.

Ο Κύπριος, Ιωάννης Σταυριανός (συμπολεμιστής του Καραϊσκάκη στην αποφράδα μάχη που πληγώθηκε θανάσιμα ο ήρωας), γράφει ότι συνάντησε έναν ιερέα που του εμπιστεύτηκε πως εξομολόγησε τον ...Έλληνα (παράλυτο στα τελευταία του πια) που πληρώθηκε με 70... για να πυροβολήσει τον Καραϊσκάκη και καταλήγει:
"Όσα παραπάνω καταγράψαμε οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Καραϊσκάκης δολοφονήθηκε… Οι Άγγλοι είχαν πετύχει τον ολέθριο στόχο τους…"
Και ο Τριαντάφυλλος Μπάρτας:
"Μόνον ο ένδοξος ούτος ανήρ Καραϊσκάκης ηδυνήθη να συγκεντρώση στρατόν εις μέγα σώμα. Κι αν η μοχθηρία και ο φθόνος δεν εφόνευε τον άνδρα τούτον, τα όρια της Ελλάδος ήθελαν είναι σήμερα πολύ μακράν!"

Πολύ μακράν;
Οι Άγγλοι δεν επιθυμούσαν να ξεπεράσει την Πελοπόννησο η ελεύθερη Ελλάδα, θα άφηναν να πάει πολύ μακράν;
Κυρίως ο Κόχραν και μαζί του ο Τσορτς, με τον Μαυροκορδάτο αντάμα…
Αχ, τι πικρή που είναι η ιστορία μας!
Ψάξτε, θα βρείτε πολλά...


Της Καλογριάς ο Γιός
(Κωστή Παλαμά)Πόλεμος θ' άρχιζε. Στα ξάγναντα, μπροστά μου,
κορφή, γκρεμός το βουνό μαύρο. Ξαφνικά
το βουνό αστράφτει μέσ' στην υπνοφαντασιά μου
σαν από φάσγανα γυμνά για φονικά.
Όσο κι αν έγερν' εμέ δείλια προς τα χάμου,
με μάτια πρόσμενα υψωμένα εκστατικά
τα πρώτα βόλια να σφυρίξουνε στ' αυτιά μου
κ' ένιωθα κάτι σα φτερά στα σωθικά.
Και νά! Από τού βουνού την κορωμένη ράχη
δε χύμησε μουγγρίζοντας η αντάρα η μάχη.
Το βουνό χρυσή σκάλα, κλέφτες και κουρσάροι
την κατεβαίνανε, και σ' όλους μέσα ποιός;
Ένας ξεχώριζε, του Γένους το καμάρι,
της Καλογριάς ο Γιός!

(συνεχίζεται...)