Εφημερίδα νο 1: The Atlantic Journal
Ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος για μας. Συμβαίνουν πολλά πράγματα, πολλά εγκλήματα, πολλή βία και συγκινήσεις. Όσο κι αν προσπαθείτε μένετε πίσω στον αγώνα, ανεξάρτητα από το ποιος είστε. Υπάρχει μια ασταμάτητη πίεση να κρατήσετε το βήμα… και παρ' όλα αυτά χάνετε έδαφος. Η επιστήμη ξεφορτώνει τις ανακαλύψεις της επάνω σας με τέτοια ταχύτητα που παραπατάτε από πίσω τους με απελπιστική αμηχανία. Τα νέα που αφορούν τον πολιτικό κόσμο περνάνε τόσο γρήγορα ώστε μένετε λαχανιασμένοι προσπαθώντας να παρακολουθήσετε ποιος είναι "μέσα" και ποιος είναι "έξω". Τα πάντα βρίσκονται σε υψηλή πίεση. Η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να υπομείνει περισσότερα!
6 Ιουνίου 1833 (σημείωμα του Εκδότη).
Εφημερίδα νο 2: Boston Globe
Τίτλος: Κυριαρχεί ενεργειακή κρίση
Υπότιτλος: Ο κόσμος θα μείνει στο σκοτάδι;
Το λάδι φάλαινας σπανίζει.
13 Νοεμβρίου 1857
Αφιερώνω την ανάρτησή μου σε όσους καταστρέφουν το παρόν περιμένοντας το καλύτερο μέλλον ή μένουν κολλημένοι στο παρελθόν αναπολώντας τις "παλιές καλές μέρες".
-
3 σχόλια:
Εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι το 1833 και το 1857 γραφόταν στις εφημερίδες τα ίδια πράγματα με σήμερα!!! Συγχαρητήρια για τον εντοπισμό και την επιλογή. Προσωπικά δεν ξέρω αν ανήκω σε κάποια κατηγορία από αυτές στις οποίες αφιερώνεις την ανάρτηση, πιστεύω πάντως πως όταν ο άνθρωπος δεν αντέχει άλλο το φορτίο της "εξέλιξης" και του χρόνου, όπως γράφει η εφημερίδα του 1833, τότε η πηγή των αισθημάτων του, η ψυχή του δηλαδή, ανοίγει παράθυρα και ορίζοντες για να βρούν διέξοδο και ρόλο τα αισθήματά του και να νιώσει την ελευθερία της ομορφιάς και την ομορφιά της ελευθερίας ώστε να αποφορτιστεί για την επανεκκίνηση με νέες δυνάμεις. Δεν μιλώ βέβαια για κείνους, που χρησιμοποιούν τα αισθήματά τους ως εργαλεία για λογιστικές πράξεις στη ζωή τους...
Η εντροπία στα μοντέρνα κοινωνικά μοντέλα ανάπτυξης είναι τέτοια που πολλές φορές εκλαμβάνεται σαν ανισορροπία. Ομως κάθε έντονη δραστηριότητα τείνει σε μια κατάσταση ηρεμίας μέσα απο αντίρροπες και φαινομενικά αποκλίνουσες δυνάμεις. Η έντονη δράση προκαλεί δυναμική αντίδραση όταν η συσσώρευση δύναμικής απο τη μία μεριά ωθεί στη γενική ανισοτροπία και ανισορροπία.
Ηταν χειρότερες οι εποχές του 18ου αιώνα αλλά και του 11-12ου. Ισως θα είναι και του 21ου.
Κανείς δεν μπορεί να καταστρέψει με τη μικρή πεπερασμένη δράση του, η μαζικότητα μπορεί να το κάνει. Αλλά τότε πρέπει να το αποδεχτούμε σαν μια μεγάλη αλλαγή μέσα μας, μια καινούργια απόκλιση. Εναντιωνόμενοι σε κάτι που μας δημιουργεί δυσφορία δημιουργούμε στην ουσία μια αντίρροπη εσωτερική δράση που μπορεί να εξελιχθεί σε εξισορροπητική δύναμη αλλά αυτό παίρνει χρόνο.
Ας περιμένουμε - ενεργά!
Το παλιό που μας βαραίνει και οι εξελίξεις μας οδηγούν, θέλοντας και μη, σε νέα βήματα (ονομάζεται και πρόοδος).
Τότε, τώρα, αργότερα...
Το πώς διαλέγουμε να δούμε και να παρουσιάζουμε κάτι τέτοιο είναι δικό μας θέμα.
Οι εφημερίδες, πάντως, μοιάζουν να κρατούν -αναλλοίωτα στο χρόνο- την ίδια πολιτική θέασης και χειραγώγησης της κοινής γνώμης.
Δημοσίευση σχολίου