Σε 5 λεπτά, με πληροφορεί το ρολόι με τους φωτισμένους κόκκινους αριθμούς.
Σε 5 λεπτά; Τόσο πολύ; Διαμαρτύρεται η σκέψη μου.
Αυτή που γεμίζει πάντα, ασυναίσθητα, όλα τα κενά χρόνου με μια ακατάσχετη φλυαρία.
Τα 5 λεπτά τής φαίνονται υπερβολικά. Με τι θα γεμίσουν;
Το πιο εύκολο είναι να πιάσεις ένα κουβάρι που ανήκει στο μέλλον ή ένα ήδη ξετυλιγμένο από το παρελθόν και να το μπερδέψεις περισσότερο.
Όμως η σκέψη αρνείται. Είναι κουρασμένη, ξενυχτισμένη, άυπνη, δε θέλει τα συνηθισμένα.
Αρνείται να υποταχτεί, και τα 5 λεπτά κυλούν με χρονοεπιβράδυνση.
Είναι πολύ κουρασμένη και για να βιώσει μια εξαιρετική στιγμή συνειδητότητας του παρόντος.
Ευτυχώς τα 5 λεπτά περνούν τελικά.
Αλίμονο αν έμενε στάσιμος ο χρόνος σε κάτι τέτοιες στιγμές νοητικού θανάτου.
Μπορεί και να αναγκαζόμαστε να υπάρξουμε πραγματικά.
Το μυαλό, τελικά, αρπάζεται και κολλάει στην ανατολή.
Να μην ξεχάσω να δω την ανατολή!
Θα 'ναι ωραία! θα 'χει ωραία κοκκινωπά-ροζ χρώματα…
θα μου αρέσει…
θα αισθανθώ εκείνη τη γνωστή ανάμνηση ευφορίας καθώς βλέπει κάποιος την ανατολή. Ναι, ναι θυμάμαι…
(Την περίμενα σε όλο το ταξίδι. Ήμουνα στο σωστό χρόνο, αλλά ξέχασα να υπολογίσω τον τόπο.
Το λεωφορείο πήγαινε στην αντίθετη κατεύθυνση και δεν κατάφερα τελικά να τη δω.
Μόνο τον ουρανό να γίνεται, σταδιακά, πιο γαλάζιος...)
Ξέρω ότι θα δεχτώ επίπληξη από το "Γραφείο καταγραφής και μελέτης Σκέψεων".
Και γι αυτό το πεντάλεπτο αλλά και για κάποιες άλλες σκέψεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή για να τις αναφέρω.
Το τσιπάκι μέσα στον εγκέφαλό μου που καταγράφει όλες μου τις σκέψεις και τις στέλνει στον κεντρικό υπολογιστή για επισήμανση αποκλίνουσας σκέψης (για την προστασία του κοινωνικού συνόλου φυσικά - για την πάταξη αποκλινόντων συμπεριφορών εν τη γενέσει) δουλεύει ασταμάτητα.
Σχεδόν το αισθανόμουν, ακοίμητο παρατηρητή - ακόμη και των ονείρων- να στέλνει τα σήματά του.
Άκουσα φήμες, ότι έχει βγει, λέει, ένα νέο μοντέλο, που σε κάτι τέτοιες στιγμές που ξεφεύγεις από τις καθιερωμένες σκέψεις, θα σου κάνει μια μικρή ηλεκτρική εκκένωση για να σε επαναφέρει στα φυσιολογικά όρια και να σε συνετίζει εν τω άμα.
Θα γλιτώσουμε, λέει, από τον όγκο της τεράστιας γραφειοκρατίας καταγραφής και ταξινόμησης στα υποκαταστήματα και στα κεντρικά γραφεία ελέγχου και θα είναι πιο αποτελεσματικό, ασφαλές και έμπιστο.
Κι όλα αυτά επειδή έχουν αναφερθεί, απο επιστάμενους ελεγκτές, ανθρώπινα λάθη παράβλεψης και σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις ακόμη κσι χρηματισμός των καταγραφέων σκέψης για να αποφευχθούν οι απαραίτητες κυρώσεις στους αποκλίνοντες παραβάτες.
Αχ, δε θέλω αυτό με την ηλεκτρική εκκένωση.
Προτιμώ αυτό το απλό που έχω τώρα…
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου