Τέτοια ώρα θα πρεπε να κοιμάμαι κανονικά για να μπορέσω να τα βγάλω πέρα με το φορτωμένο πρόγραμμα των ημερών που έρχονται.
Να, όμως που δεν μπορώ.
Κάτι με έχει πιάσει και σκέφτομαι μια παράξενη Κόκκινη Βροχή.
Που πέφτει απαλά και μουλιάζει το σώμα σου χωρίς καν να καταλάβεις ότι βρέχεσαι.
Που μπαίνει σιωπηλά στους πόρους σου φτάνοντας στα πιο κρυφά σου σημεία.
Πού ανακατεύεται και κυκλοφορεί μέσα σου τόσο απαραίτητα όσο και το αίμα σου.
Κι είναι τόσο μυστικιστικά οικείο και όμορφο αυτό που σου συμβαίνει.
Κι αισθάνεσαι χαζά που στην αρχή σκεφτόσουν να κρατήσεις αλεξίβροχο για να προφυλαχθείς τάχα.
Πού να 'ξερες ότι καμιά ομπρέλα δεν καταφέρνει να αντισταθεί σε τέτοιου είδους βροχή!
Και κοίτα να δεις, έχουν αναφερθεί κι άλλοι στην κόκκινη βροχή με τον δικό τους τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου