Εικονοποίηση

To 'χω πάρει πια απόφαση και το βλέπω να επιβεβαιώνεται συνέχεια:

Άλλο τα γραφόμενα, άλλο ο γράφων.

Δικτυώνεσαι ονλαιν με άτομα που ξέρεις χρόνια και δεν πιστεύεις στα μάτια σου για όσα βλέπεις να προβάλουν ως εικόνα τους.
Ή γνωρίζεσαι από κοντά με άτομα που τα ήξερες μόνο από τα γραφόμενα και δεν ξαναπιστεύεις στα μάτια σου.
Το πραγματικό είναι και το φαίνεσθαι σε αντιπαράθεση.


Και μιλάω για τον πιο απλό μπλόγκερ ή χρήστη του Φ/Β μέχρι συγγραφείς και ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης.

Γιατί, πολλές φορές το μεγαλείο που αναδύεται από τα γραφόμενα, δεν είναι το μεγαλείο του πραγματικού ανθρώπου, αλλά το μεγαλείο από τους πόθους και τα όνειρά του για το τι θα μπορούσε να είναι κάποιος. Ένας άλλος εαυτός, μη κατακτημένος, ονειρικός, ίσως άπιαστος ή ουτοπικός που όμως, κατά καιρούς, μας δίνει διαμάντια γραφής και έμπνευσης.


Και θα μου πείτε, μα πώς μπορείς να εκδηλώνεις κάτι που δεν είσαι.
Και θα απαντήσω: "Δεν είσαι ακόμα". Εκδηλώνεις κάτι μακρινό που θα μπορούσες να φτάσεις ίσως με πολύ κόπο και στην πραγματικότητα.
Γιατί αυτό που εκδηλώνεται δεν είναι παρά ένα άλμα φαντασίας και επιθυμίας που δεν χρειάζεται να έχει απαραίτητα σχέση και με την πραγματικότητα ή την πραγματική προσωπικότητα των συγγραφέων στο τώρα.

Σπάνια να συναντήσεις ανθρώπους με συνέπεια ύπαρξης και φαίνεσθαι κι ακόμα πιο σπάνιο ανθρώπους καλύτερους από το φαίνεσθαι.




[Μη με ρωτήσετε, σε ποια κατηγορία ανήκω.
Αυτό μόνο τα άτομα που με γνωρίζουν από κοντά μπορούν να το κρίνουν.
Κι όταν λέω 'γνωρίζουν' το εννοώ, γιατί τις προάλλες έφτασε πάλι στα αυτιά μου μια ανυπόστατη φήμη από κουτσομπολιά ανθρώπων με τη λογική της Κατίνας.
Κάποιος ξέρει καλύτερα από μένα τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις, τόσο σίγουρος που τις διαδίδει κιόλας σε κοινούς γνωστούς μας!
Έχω ακούσει όμως αδιανόητα σημεία και τέρατα στο παρελθόν κι αυτό προστέθηκε πάνω τους ως ακόμη ένα γελοίο των ανθρώπων που κρίνουν με φήμες χωρίς να έχουν ιδια γνώση.]