Έχετε δει την ταινία Στάλκερ του Ταρκόφσκι;Ένας μυημένος "ιχνηλάτης του μυστηρίου" (Ο "Στάλκερ"), οδηγεί ένα συγγραφέα κι έναν επιστήμονα στην απαγορευμένη ζώνη, στο άδυτο των αδύτων του θαύματος, όπου ο χρόνος και οι φυσικοί νόμοι, έχουν χάσει κάθε λογική τους έννοια.
Ζητούμενο είναι η είσοδος στο δωμάτιο, εκεί όπου γυμνώνονται οι επιθυμίες, αποκαλύπτονται τα έσχατα μυστήρια και πηγάζει η απόλυτη ελπίδα.
Οι ήρωες κάνουν τόσο κόπο να μπουν στο απαγορευμένο δωμάτιο και όταν μπουν πια, δεν είναι έτοιμοι για τις επιθυμίες τους.
Σε κάποια άλλη ταινία του φανταστικού (δε θυμάμαι τίτλο), κάποιοι ήταν απρόσεκτοι σχετικά με τις επιθυμίες τους, χωρίς να διευκρινίζουν τι ακριβώς θέλουν.
Κάποιος που΄ήταν φαλακρός ζήτησε να βγάλει μαλλιά και οι τρίχες του μεγάλωναν ραγδαία συνέχεια, μέχρι που κυκλοφορούσε με ψαλίδι και κρυβόταν απ' τον κόσμο χωρίς να μπορεί να τις συμμαζέψει, κάποιος παχύσαρκος ζήτησε να γίνει ελαφρύτερος και πετούσε συνέχεια σα μπαλόνι, δεν μπορούσε να κάνει τίποτε πια...
Τον τελευταίο καιρό, διάφορες, ας τις πω: συμπτώσεις, με προβληματίζουν.
Λες κι αυτό που εύχομαι πραγματοποιείται.
Στην αρχή λες 'τι ωραία'… αλλά μετά… σκέφτεσαι τις συνέπειες και φοβάσαι να ευχηθείς πια, μην τυχόν και αυτό που θες εσύ πάει κόντρα και χαλάσει το θέλω κάποιου άλλου…
Είναι τρομακτική ευθύνη να πραγματοποιούνται τα θέλω σου.
Πρέπει να συγκεκριμενοποιείς απόλυτα τι ακριβώς θέλεις και να προβλέπεις όλες τις παραμέτρους.
Να λες π.χ. να γίνει αυτό, αλλά να μην πάθει κάποιος κάτι, να παραμείνω υγιής, να μην χαλάσει το τάδε, να μην χάσω τα ήδη κεκτημένα… να... να… να…
Ένα παλιό μου μοιρολατρικό στιχούργημα έλεγε τα εξής:
Ένα παλιό μου μοιρολατρικό στιχούργημα έλεγε τα εξής:
Όλα θα έρθουν όσα θες
κι όσα δεν θέλησες ποτές.
Όσα περίμενες και όσα όχι
θα σε τρυπήσουν σαν την λόγχη.
Ό,τι περίμενες κακό θα βγει
κι ό,τι δε θέλησες θα σου σταθεί.
Μικρός ο νους ν’ αποφασίζει
αυτός τη μοίρα του να ορίζει.
.............................. 21/08/02
Και φυσικά δεν είναι μικρός ο νους μας να αποφασίζει και να ορίζει τη μοίρα του, αλλά κι αυτά τα μαγικά με το τζίνι αρχίζω και τα φοβάμαι!
.
3 σχόλια:
Εξαιρετικό το στιχούργημά σου. Τα λέει όλα. Καλή σου μέρα
Η αληθεια ειναι οτι εχουμε φτασει σε αδιεξοδο επιθυμιων.. Και δε μπορουμε να καταλαβουμε αν αυτο που θελουμε το θελουμε εμεις ή κατι αλλο μεσα απο εμας.. Μερικες φορες ισως κατι απο το παρελθον μας παροτρυνει να επιθυμουμε κατι που μοιαζει σαν ευχη. Ευχη που περασε και δε πραγματοποιηθηκε. Τοτε γινεται αποθημενο. Αν αυτο που θελουμε ταιριαζει μ'αυτο που θελαμε "εχθες" και μ'αυτο που θα θελουμε και "αυριο", εκτος αν ο κοσμος γυρισει αναποδα τοτε λυπαμαι κανε οτι σε φωτισει το υπερΑΓΝΩΣΤΟ, δεν εχεις να φοβηθεις τιποτα.. Προχωρα στις επιθυμιες σου χωρις κανενα δισταγμο.
Κύριε Φουρουκλά ευχαριστώ για το σχόλιό σας.
Ανώνυμε, υπάρχουν κάποια ξεκάθαρα πράγματα που ξέρω πως θέλω σίγουρα με άμεσο αποδέκτη και πληρωτή μόνο εμένα.
Αυτά τα ζητώ αρκετά συχνά.
Τα υπόλοιπα, θέλουν περισσότερη σκέψη.
Μου μοιάζεις πάντως αρκετά μπερδεμένος.
Δημοσίευση σχολίου