Η μέρα έκλαιγε
Μέσα απ’ τις στάλες της βροχής
Κι ένα σκοτάδι θλίψης
Ξεχύθηκε στους δρόμους
Κι οι άνθρωποι
Που διάλεξαν να είναι γελαστοί
Ομπρέλες άνοιξαν πολύχρωμες
Ενάντια στους σκυθρωπούς της νόμους
Και τότε κάτι άλλαξε
Η έντονη αυτή διαμαρτυρία
Κι ένα ανάποδο χαμόγελο στον ουρανό
Τέλος εφτάχρωμο έβαλε
Στην βροχερή συνωμοσία
. .............................
.............................................Κυκλοδίωκτον
.
4 σχόλια:
Για να μας δροσίσει λίγο όσους δεν πήγαμε διακοπές η μνήμη των αισθήσεων που ξυπνά η λέξη "βροχερή"...
Και για να θυμόμαστε να διαλέξουμε να είμαστε αισιόδοξοι σ' όλες τις μπόρες, ακόμα κι αν "όλα δείχνουν του χαμού".
Εύχομαι ένα ουράνιο τόξο για όλους!
Καλημέραααααααααααααα!
Όμορφο, ταξιδιάρικο κατά ένα τρόπο καιπεριεκτικό. Μέρα καλή
Καλημέρα κ. Φουρουκλά
Οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα όμως το θέλουν; Μια ελπίδα από τον κόσμο και τη φύση πολύχρωμη, κρύβοντας μέσα της όλων τα χαμόγελα, πάντα μας συναντάει αλλά κλεισμένοι μένουμε τις περισσότερες φορές στον εαυτό μας.
Δημοσίευση σχολίου