. . .. . . . Διαμαρτύρονται τα όνειρα σαν έρχονται σε μένασ' αποστολή πως στέλνονται ...............αυτοκτονίας . .............................................
Καλημέρα... Νομίζω πως μόνο τα όνειρα που ουσιαστίκα δεν αξίζουν... αυτοκαταστρέφονται.... Τα πιο πολύτιμα... έχουν μια θέση πάντα στο μυαλό μας και στην καρδιά μας.. άλλο αν καμιά φορά βρίσκονται καλά κρυμένα...
Άσχετα με το τι πρέπει να κ'ανει κάποιος με τα όνειρά του, αυτό εδώ είναι ένα ποίημα που εκφράζει μια δραματική κατάσταση του ανθρώπου και την εκφράζει με ευρηματικότητα, πόνο, αξιοπρέπεια και ποιητική δεξιοτεχνία. Χώρια που πάρα΄πολλοί βρίσκουν μέσα στο ποίημα τον εαυτό τους... Επιπροσθέτως: Ένα ποίημα δεν δέχεται συμβουλές. Συγκινεί ή όχι. Είναι καλό σαν έργο τέχνης ή όχι. Αλλιώς θα θεωρούσαμε ότι οι μεγάλοι ποιητές που έγραψαν συγκλονιστικά ποιήματα για το θάνατο, κακώς έκαναν, γιατί έπρεπε να γράψουν κάτι ευχάριστο!!!!!!!!!
Νομίζω ότι τα όνειρα έχουν κατηγορίες ανάλογα με το πόσο εφικτά είναι. Και η σπουδαιότητά τους δεν συνάδει πάντα με το μέγεθος που τους δίνουμε, πχ "το μεγάλο όνειρό μου είναι να αποκτήσω μια βίλα". Αυτό το όνειρο θα αυτοκαταστραφεί μόνο αν καταστραφούν οι αξίες που το στηρίζουν σ' αυτόν που το ονειρεύεται.
Όσο για τα κρυμμένα δεν συμφωνώ και τόσο. Πιστεύω ότι ο καθένας μας πρέπει να βγάλει στην επιφάνεια τι ακριβώς θέλει και να διευκρινήσει το όνειρό του για να μπορέσει να το κυνηγήσει.
Νομίζω όμως ότι υπάρχουν απωθημένα ή παραγκωνισμένα και ξεχασμένα όνειρα κι είναι αυτά που για κάποιους λόγους δεν μπορέσαμε να τα πραγματοποιήσουμε. Ένα πολύ ωραίο σχετικό και αγαπημένο μου τραγούδι είναι το: "Ιδανικός κι ανάξιος εραστής" σε ποίηση του Ν. Καββαδία και μελοποίηση Γ. Σπανού (πρώτος ερμηνευτής Κ. Καράλης)
(δεν διευκρίνησα ότι το προηγούμενο σχόλιό μου απευθυνόταν στην Ακανόνιστη) ----- κ. Θεοφίλου σας ευχαριστώ και πάλι για τα σχόλιά σας.
Ήθελα να σας ρωτήσω κάτι σαν πιο ειδικό. Το προηγούμενο ποίημά μου σας θύμισε Λόρκα. Αυτό θύμισε σε κάποιον φίλο Δημουλά... Πείτε μου, υπάρχει ελπίδα να γράψω κάτι που να θυμίζει εμένα;
@ Κυκλοδίωκτον Το ερώτημά σου εμπεριέχει ειρωνική αιχμή, ως μη όφειλε, αλλά θα την προσπεράσω για να μπω στην ουσία του ερωτήματος. Και το ένα ποίημα ΄και το άλλο είναι ολόδικά σου. Αν σου είπα ότι μου θυμίζει Λόρκα εννοούσα την ποιότητά του και μια γεύση από την ατμόσφαιρα. Δεν είπα ότι μιμήθηκες το Λόρκα. Και είναι σπουδαίο πράγμα και ξεχωριστό ταλέντο οι νέοι ποιητές να αφομοιώνουν δημιουργικά τους μεγάλους ποιητές κιόχι να τους μιμούνται. Αυτό έκαναν κι οι αρχαίοι Έλληνες. Αφομοίωσαν στοιχεία μεγάλων πολιτισμών κι έκαναν έναν μεγαλύτερο. Τώρα γιατί ο άλλος είπε ότι το ποίημά σου μοιάζει της Δημουλά ρώτησέ τον. Και κάτι ακόμα: Δεν είμαι ειδικός ούτε "σαν πιο ειδικός".
@κ. Θεοφίλου, χιούμορ έκανα! Ούτως ή άλλως ποτέ δεν αξίωσα τον εαυτό μου ως ποιήτρια (στιχουργηματία μάλλον - πακέτο με τους συνειρμούς που φέρνει η κατάληξη για παραπλήσιες λέξεις)
Το ειδικός απευθυνόταν στην πείρα σας, μια και έχετε εκδόσει και ποίηση και πεζά και όχι μόνο μια φορά.
Αυτό με τους πολιτισμούς, ποιος από ποιον (όταν ο Παυσανίας καταγράφει ότι οι Αρκάδες υπήρχαν πριν την εμφάνιση της σελήνης,όταν στα Πετράλωνα έχουμε σκελετό 700.000 χρόνων και διάφορα άλλα) ας μην το σχολιάσω. Μάλλον διαφωνώ, αλλά δεν είναι ο τόπος εδώ για να μπούμε σε τέτοια θέματα.
Είχα αυτό το ιστολόγιο από τις αρχές του 2006. Λόγω προβλημάτων διαχείρισής του χάθηκαν πολλές από τις παλιές μου αναρτήσεις, ενώ έσβησα κάποιες από αυτές. Όταν με τίποτα δεν μπορούσα να επαναφέρω τις ρυθμίσεις, αναγκάστηκα να μεταφερθώ (προσωρινά, όπως αποδείχθηκε) και σε άλλο ιστολόγιο.
Τώρα (Ιανουάριος 2014), που έχω την τεχνογνωσία πια να λύσω τα προβλήματα που προέκυψαν, επέστρεψαν στην επιφάνεια όλες οι παλιές αναρτήσεις.
Όσες ήρθαν σαν αποσκευές από το άλλο μπλογκ ή ξαναγράφτηκαν (μαζί με τα αρχικά τους σχόλια) πάνω στις σβησμένες, επισημαίνονται ως: "Παλιές Αναρτήσεις"
14 σχόλια:
΄Ομορφοι στίχοι, πολλές φορές είναι η δεξιότητα να ρίχνει ο ένας το φταίξιμο στον άλλον,κάπως έτσι κυλούν τα πράγματα των ανθρώπων. Πολύ όμορφο.
albus, ευχαριστώ.
Αυτό ειδικά το ποιηματάκι μου δεν έχει καμιά συσχέτιση με κάποιον άλλον και μετάθεση ευθυνών, παρά μόνο με τον αποδέκτη των ονείρων.
Ανήκει στην εποχή μου που την ονομάζω "μοιρολατρείας", αλλά ταίραζε σήμερα στην περίσταση κι είπα να το ανεβάσω.
Για να κάνουμε και λίγο χιούμορ, μοιάζει κάπως με το λαϊκότερο:
Ό,τι πιάνω εγώ στα χέρια καταστρέφεται
κι ό,τι μου χαρίζουν γράφει "επιστρέφεται".
(κάπως λέω, μην το ερμηνεύσετε έτσι!)
Ε, τότε πρέπει να κάνεις γι' αυτό. Είναι πολυτέλεια το να αφήνουμε τα όνειρα να πεθαίνουν. Καλή σου μέρα
κ. Φουρουκλά συμφωνώ!
Καλημέρα
Καλημέρα...
Νομίζω πως μόνο τα όνειρα που ουσιαστίκα δεν αξίζουν... αυτοκαταστρέφονται....
Τα πιο πολύτιμα... έχουν μια θέση πάντα στο μυαλό μας και στην καρδιά μας.. άλλο αν καμιά φορά βρίσκονται καλά κρυμένα...
Άσχετα με το τι πρέπει να κ'ανει κάποιος με τα όνειρά του, αυτό εδώ είναι ένα ποίημα που εκφράζει μια δραματική κατάσταση του ανθρώπου και την εκφράζει με ευρηματικότητα, πόνο, αξιοπρέπεια και ποιητική δεξιοτεχνία. Χώρια που πάρα΄πολλοί βρίσκουν μέσα στο ποίημα τον εαυτό τους...
Επιπροσθέτως: Ένα ποίημα δεν δέχεται συμβουλές. Συγκινεί ή όχι. Είναι καλό σαν έργο τέχνης ή όχι.
Αλλιώς θα θεωρούσαμε ότι οι μεγάλοι ποιητές που έγραψαν συγκλονιστικά ποιήματα για το θάνατο, κακώς έκαναν, γιατί έπρεπε να γράψουν κάτι ευχάριστο!!!!!!!!!
Νομίζω ότι τα όνειρα έχουν κατηγορίες ανάλογα με το πόσο εφικτά είναι.
Και η σπουδαιότητά τους δεν συνάδει πάντα με το μέγεθος που τους δίνουμε, πχ "το μεγάλο όνειρό μου είναι να αποκτήσω μια βίλα". Αυτό το όνειρο θα αυτοκαταστραφεί μόνο αν καταστραφούν οι αξίες που το στηρίζουν σ' αυτόν που το ονειρεύεται.
Όσο για τα κρυμμένα δεν συμφωνώ και τόσο. Πιστεύω ότι ο καθένας μας πρέπει να βγάλει στην επιφάνεια τι ακριβώς θέλει και να διευκρινήσει το όνειρό του για να μπορέσει να το κυνηγήσει.
Νομίζω όμως ότι υπάρχουν απωθημένα ή παραγκωνισμένα και ξεχασμένα όνειρα κι είναι αυτά που για κάποιους λόγους δεν μπορέσαμε να τα πραγματοποιήσουμε.
Ένα πολύ ωραίο σχετικό και αγαπημένο μου τραγούδι είναι το: "Ιδανικός κι ανάξιος εραστής" σε ποίηση του Ν. Καββαδία και μελοποίηση Γ. Σπανού (πρώτος ερμηνευτής Κ. Καράλης)
(δεν διευκρίνησα ότι το προηγούμενο σχόλιό μου απευθυνόταν στην Ακανόνιστη)
-----
κ. Θεοφίλου σας ευχαριστώ και πάλι για τα σχόλιά σας.
Ήθελα να σας ρωτήσω κάτι σαν πιο ειδικό.
Το προηγούμενο ποίημά μου σας θύμισε Λόρκα.
Αυτό θύμισε σε κάποιον φίλο Δημουλά...
Πείτε μου, υπάρχει ελπίδα να γράψω κάτι που να θυμίζει εμένα;
Άντε να ανεβάσω άλλο ένα από το αρχείο μου (το χα ξανανεβάσει και το σβησα παλιά) να δω τι θα γίνει και μ' αυτό.
@ Κυκλοδίωκτον
Το ερώτημά σου εμπεριέχει ειρωνική αιχμή, ως μη όφειλε, αλλά θα την προσπεράσω για να μπω στην ουσία του ερωτήματος. Και το ένα ποίημα ΄και το άλλο είναι ολόδικά σου. Αν σου είπα ότι μου θυμίζει Λόρκα εννοούσα την ποιότητά του και μια γεύση από την ατμόσφαιρα. Δεν είπα ότι μιμήθηκες το Λόρκα. Και είναι σπουδαίο πράγμα και ξεχωριστό ταλέντο οι νέοι ποιητές να αφομοιώνουν δημιουργικά τους μεγάλους ποιητές κιόχι να τους μιμούνται. Αυτό έκαναν κι οι αρχαίοι Έλληνες. Αφομοίωσαν στοιχεία μεγάλων πολιτισμών κι έκαναν έναν μεγαλύτερο. Τώρα γιατί ο άλλος είπε ότι το ποίημά σου μοιάζει της Δημουλά ρώτησέ τον. Και κάτι ακόμα: Δεν είμαι ειδικός ούτε "σαν πιο ειδικός".
@κ. Θεοφίλου, χιούμορ έκανα!
Ούτως ή άλλως ποτέ δεν αξίωσα τον εαυτό μου ως ποιήτρια (στιχουργηματία μάλλον - πακέτο με τους συνειρμούς που φέρνει η κατάληξη για παραπλήσιες λέξεις)
Το ειδικός απευθυνόταν στην πείρα σας, μια και έχετε εκδόσει και ποίηση και πεζά και όχι μόνο μια φορά.
Αυτό με τους πολιτισμούς, ποιος από ποιον (όταν ο Παυσανίας καταγράφει ότι οι Αρκάδες υπήρχαν πριν την εμφάνιση της σελήνης,όταν στα Πετράλωνα έχουμε σκελετό 700.000 χρόνων και διάφορα άλλα) ας μην το σχολιάσω. Μάλλον διαφωνώ, αλλά δεν είναι ο τόπος εδώ για να μπούμε σε τέτοια θέματα.
Καλα ε.. αυτο το ["Ιδανικός κι ανάξιος εραστής" σε ποίηση του Ν. Καββαδία και μελοποίηση Γ. Σπανού (πρώτος ερμηνευτής Κώστας Καράλης)]
μπορει να ειναι και το καλυτερο που εχω ακουσει τις 5-6 τελευταιες μερες..
Ανώνυμε, πώς νόμιζα ότι προτιμάς το Aalomadalom των Colorstar?
για αυτες τις τελευταιες 5 με το πολυ 6 μερες μιλησα οχι για ολοκληρο το καλοκαιρι και ...... βαλε
Δημοσίευση σχολίου