Προχθές κάτι κατάφερα να πιάσω.
Τι τύχη! Είχε αφιέρωμα στον Νίκο Καρούζο.
Αυτόν τον σχεδόν άγνωστο ποιητή μας.
Τι μέγεθος ψυχής! Κι όμως απαρατήρητος απ' τους πολλούς.
Κάποιος είπε πως αυτή είναι η μοίρα των μεγάλων.
Να προηγούνται της εποχής των ή η εποχή που ζουν να είναι πολύ μικρή για να τους χωρέσει.
Δεν κράτησα σημειώσεις, αλλά νομίζω πως τα λόγια του ποιητή ήταν κάπως έτσι:
"Εμένα θα με διαβάζουν οι επόμενες γενιές. Τα παιδιά που παίζουν τώρα στις αλάνες, όταν θα μεγαλώσουν και θα κάθονται πίσω από ένα γραφείο φορώντας γυαλιά."
Μια βαθειά ανάσα καθαρού αέρα ήταν οι αναφορές για τη ζωή και το έργο του.
Μια στιγμιαία εκπνοή του (πιασμένη στη μνήμη του χρόνου, να εκδηλώνεται με αέναη διάρκεια) θα αφήσω εδώ:
________________________________________
CREDO (ως είθισται να λέμε λατινιστί)
Α
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν εκτός ουρανού / φυγάς θεόθεν και αλήτης, Εμπεδοκλής / και επί της γης / εξόριστος πάνω στη γη κ.λ.π. του Βωδελαίρου/.
Β
Πιστεύω εις ένα Υπολογιστήν εντός κεραυνού και δια της ύλης.
ΓΥποφέροντας άχραντα /ουσιαστικόν / ο Ποιητής ανατείνεται βραδυφλεγής αυτόχειρας εξυπακούοντας πολύωρους ύπνους.
ΔΤα υποψήφια λάθη λιγοστεύοντας.
Ε
Ορατών τε πάντων και αοράτων ιερουργώντας την αποκρομμύωση.
Ζ
Ο Ποιητής έχει τίποτα / βλέπε τους αναχωρήσαντες /.
Η
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν που λέει: η τρέλα μ' αρέσει∙ γελοιοποιεί την ύπαρξη∙ ας ανάψω απ' τη μάνα μου.
ΘΣυνταχτικό δεν το γνοιάζεται στην προσταγή της μουσικότητας. Μαζί και μ' άλλες ακόμη λευτεριές, και τα νυ παίζονται κατά την έννοια ήχος οπουδήποτε. Π.χ. τον χειμώνα εδώ, το χειμώνα εκεί∙ δε θά 'ρθει – δεν θα καταλαγιάσουμε, κ.λ.π. κ.λ.π.
Ι
Ο Ποιητής γυμνάζει τη σκέψη σε απογύμνωση.
ΚΚι αν είναι έλληνας οφείλει να σπουδάζει πάντοτε της Αττικής τη λεπτότητα, σε φως, βουνά, χωράφια και θάλασσα.
Διδάσκει γλώσσα η λεπτότητα τούτη.
Λ
Κι αν είναι βαθιά πεπρωμένος ο Ποιητής εκφράζει το ανεξήγητο του εξηγητού∙ τυγχάνει νόμιμος διάδοχος του επιστήμονα και προκάτοχός του.
Μ
Στον αφρό δεν έχει διάρκεια∙ στο πατοκάζανο μαίνεται ο Ποιητής.
Ν
Φλογοδίαιτος και ποτέ ξελυτρωμένος.
Ξ
Ο Ποιητής κάποτε πρέπει να λέει: μεγάλη κατανάλωση παρουσίας – γενείτε και λίγο μοναξιάρηδες!
Ο
Ο Ποιητής είναι αμφίφλοξ.
ΠΕπιδέχεται θανάτους και αναστάσεις.
ΡΑκροθωρίζει και υπάρχει σε ξαφνοκοίταγμα.
ΣΕίναι ουραγός της μητέρας.
ΤΑνέσπερος από ηλικία.
Υ
Πιστεύω εις ένα Ποιητήν που λέει: να συμπέσουν οι αγνότητες. Μέχρι την Κόρινθο του Σύμπαντος ή μακρύτερα.
ΦΣε ανώτερη απελπισία.
ΧΣε φαεινότερη πεμπτουσία.
ΨΣε μιαν αίσθηση που πτηνούται.
Ω
Συγχωρώντας τους πάντες.
(Από την ποιητική του συλλογή: "Λογική Μεγάλου Σχήματος", εκδόσεις ΕΡΑΤΩ, 1989.)
________________________________________________________
Θα επανέλθω με Καρούζο κάποια άλλη φορά.
posted on Παρασκευή, 7 Απριλίου 2006 4:33 μμ
ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ BLOG
# re: Νίκος Καρούζος
ΟΙ ΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ
Ο κηπος των ονειρων μου
μακρια απ τον παραδεισο
τρεις ωρες
Στις στασεις του απογευματος
δεν περασε
μητε λεωφορειο, μητε ανθρωπος.
Παρασητος ηχος ... Γιαννης Μπουρας
7/4/2006 4:56 μμ flou
------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
Γλυκειά μου φλου...
Σ' ευχαριστώ για το ποιηματάκι!
7/4/2006 5:12 μμ ApeiroVlhto
-----------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
Έγραψες πάλι σήμερα.
7/4/2006 5:13 μμ Λίτσα
----------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
Καρούζος Nίκος
Η Συντομία του Ονείρου
Tρέχει μέσ' στα χαράματα το ελάφι
που είναι η χαρά μου τόσος αντίλαλος
εδώ που κατοικώ
ένα πουλί από καπνό ανέρχεται στο ξημέρωμα.
Iδού ο Tρέχων
έχει σφάξει το αρνί στις πηγές των υδάτων.
Θριαμβική νεφέλη όχημα παλαιό ιδού ο Tρέχων
και το σύρουν
άλογα τρυπημένα στα λάμποντα πλευρά.
Mέσα στο όχημα βρίσκομαι και πηγαίνω
προς τον άγνωστο προορισμό μου.
(από Tα Ποιήματα, A΄, Ίκαρος 1993)
Ανάγνωση
Καρούζος Νίκος, Ανέκδοτη ηχογράφηση, Woodberry Poetry Room, 1964
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΕΔΩ,,,www.snhell.gr/sounds/Apaggelies/b21.mp3
ΧΑΙΡΕΤΩ...ΤΟ ΜΑΝΑΒΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΟ ΑΠΟΨΕ :)
7/4/2006 5:28 μμ balouxanas
----------------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
Όλο ευχάριστες εκπλήξεις είσαι βρε Μάνο!!!
Λίτσα, ευχαριστώ! Δεν κάνει να με συνηθίζεις σε κοπλιμέντα.
Προσπαθώ να έχω σε μόνιμη δίαιτα το 'εγώ' μου για να προσπαθεί περισσότερο.
Πέρασα βιαστικά από τον σημερινό σου χείμαρρο.
Είμαι όμως τόσο "αλλού" σήμερα, που δεν μπόρεσα να συγκεντρωθώ ούτε σε 2-3 γραμμές απ' όσα έγραψες...
Θα τα δω άλλη ώρα, πιο νηφάλια κι όχι τόσο γνοφώδη!
7/4/2006 6:24 μμ ApeiroVlhto
-------------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
"Μένω στ' αστέρι ΑΓΑΠΗ,
που τα μίση δεν τ'αφήνουν να πει τ' όνομά του.
Ταυτότητά μου η λιακάδα.
'Οποιος τη βλέπει, διαβάζει την ψυχή μου..."
:))
δεν ειναι δικο μου :)
αλλωστε ενας μαναβης ειμαι :)
7/4/2006 7:12 μμ balouxanas
----------------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
Κ ι ...α π ό ...π ό τ ε ...τ ο ...έ ξ ω ...ω ρ έ ...μ π α λ ο υ χ α ν α ...κ α θ ο ρ ί ζ ε ι ...τ ο ...μ έ σ α ...μ α ς;
Από πότε τα προσωπεία καθορίζουν τα πρόσωπα;
Από πότε είναι λιγότερο το να είσαι μανάβης από το να είσαι γιατρός που παίρνει φακελάκια για να κάνει τη δουλειά του, υπουργός που χρηματίζεται για να προωθήσει νομοσχέδια, δικηγόρος που ψάχνει παραθυράκια για να βαφτιστεί αθώος ο ένοχος πελάτης του, δημοσιογράφος που σκύβει το κεφάλι και λέει ναι στην πολιτική της εφημερίδας του, καθηγητής που κοιτάει πότε θα τελειώσει η ώρα για να φύγει από το "μάθημα"...
Οι άνθρωποι μετράνε, τ' ακούς; Όπου κι αν ανήκουν. Σε όποια κοινωνική ή οικονομική ομάδα, κάστα, φυλή... κλπ.
Η εσωτερική καλλιέργεια και η ευγένεια της ψυχής δεν έχει καμιά σχέση με μόρφωση, τίτλους, αξιώματα...
Κι ένας μανάβης μπορεί να είναι κατά πολύ ανώτερος από τις δήθεν μεγάλες προσωπικότητες που μας κατακλύζουν...
Άκου κει ένας μανάβης είναι!!!
Είχες δεν είχες, κατάφερες να με συγχύσεις...
7/4/2006 7:46 μμ ApeiroVlhto
------------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
:)
μμμμμμμ.....
μου αρεσε που συγχυστηκες :)))
μου αρεσει που ειμαι μαναβης.....αλλα ο πουστης.....20 ωρες το εικοσιτετραωρο αυτος κερδιζει.....δεν με αφηνει να <<βγαινω>>...
κι αν καταφερω και <<βγω>> καμια βολτα στα κρυφα,γρηγορα με επαναφερει......ολα ατελειωτα μενουν......
να΄σαι καλα :)
7/4/2006 8:23 μμ balouxanas
-------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
Αχ, βρε μπαλουχανα, μου το χάλασες!
Πρώτα από όλα πώς συνάδει η λέξη π... στο όλο τοπίο;
Και δεύτερον τι να σου πω!
Πως υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν αυτό που κάνουν και βάζουν μέσα του την ποιότητα της ύπαρξής τους είτε είναι μανάβηδες είτε ο,τιδήποτε άλλο;
Είναι και η ώρα τέτοια...
8/4/2006 5:42 πμ ApeiroVlhto
--------------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
Nαι.....ειναι και η ωρα τετοια...
ΠΟΤΕ δεν μπορεις να <<δεις>> με την πρωτη ματια...
........
..........
....τοπίο....
..ολα ειναι εδω...
καλημερα.
8/4/2006 6:25 πμ balouxanas
------------------------------------
# ολο κλαίω
Είχα κι εγώ την τύχη νά δω το παρασκηνιο. Ευτυχώς που υπαρχει κι η σάρκα εστω και στην τηλεοπτική εικόνα . Αλλιώς μόνο με τις λέξεις του αλλίμονο... Με στεναχωρεί τόσο αυτός ο ποιητής όλο κλαίω σάν τον διαβάζω
8/4/2006 3:58 μμ AD
-----------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
Πολυ καλος ο Καρουζος!
8/4/2006 4:30 μμ zero
--------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
Έχεις δίκιο Μπαλουχανά, χρειάζεται προσπάθεια για να μάθεις να βλέπεις.
Συγχώρεσέ με.
AD, η δική μου ατυχία είναι πως δεν πέτυχα την εκπομπή από την αρχή της.
Αλλά σκέφτομαι, πως ακόμα και σήμερα, κάποιοι πραγματικά μεγάλοι άνθρωποι θα κυκλοφορούν ανάμεσά μας, άγνωστοι στον πολύ κόσμο.
Περιμένουμε να φύγουν από κοντά μας πρώτα για να αναγνωριστούν;
Ή είναι οι εγωιστικές μικρότητες που εμποδίζουν κάτι τέτοιο;
Στην εκπομπή ειπώθηκε ξεκάθαρα, πως επειδή ο Καρούζος ήταν ανεξάρτητος και δεν εντάχτηκε σε κανένα ρεύμα της εποχής του, πως επειδή δεν πήγε με κανενός το ιδεολογικό μέρος ήταν "διωκόμενος".
Ας θυμηθούμε πως όταν υποστήριζαν κάποιοι ξένοι το όνομα του Σικελιανού ως υποψηφίου για το νόμπελ, κάποιοι απ' τη χώρα μας έκαναν τα πάντα για να το αποτρέψουν, όταν ο θάνατος τον είχε βάλει ήδη στο σημάδι...
Κι έτσι, μας αφήνουν να ζούμε σε έναν κόσμο όπου προβάλλονται ολοένα η κάθε είδους Βίσση και Ρουβάς σαν πρότυπα.
Ζερο, θα ξαναεπιστρέψω στον Καρούζο.
Κι εγώ σιγά-σιγά ανακαλύπτω το βάθος του...
8/4/2006 6:41 μμ ApeiroVlhto
--------------------------------------------------
# re: Νίκος Καρούζος
απλα....ειμαστε πολλα μαζι..
...πολλοι μαζι......
δεν εχω μαθει....
δεν θελω να κρυβω κανεναν εαυτο μου.....
και εχω πολλους...
θελω δεν θελω...
αμφιβιο...
και εχεις δικιο,για τη δουλεια μου λεω...
εχεις δικιο....
εγω δεν θελω να το παραδεχτω....
τιποτα δεν ειναι ιδιο πια...τιποτα δεν ειναι οπως ηταν χθες...
προχθες....περσι....
πριν πολλα χρονια...
δεν ξερω ....ειναι πια πιοτερες οι μαχες....
επιβιωση....
οχι...οχι συμβιβασμος...
αντισταση....αντισταση στα απλα,τα ευκολα....
και μαχη....συνεχομενη....ειμαστε πια μοναχοι,ολομοναχοι..
8/4/2006 7:17 μμ balouxanas
--------------------------------------------
Sailor said...
Αυτές οι πολύ μικρές ομορφιές
είναι που λείπουν από την
Ζωή μας.
Μια και μόνο πινελιά μικρής
ομορφιάς κάνει σίγα σιγά τη ζωή
πιο όμορφη, τι δική μας
και των γύρων μας.
Καλή σου ημέρα!
08 June, 2006 08:59
-------------------------------------------------------
Κυκλοδίωκτον said...
Νομίζω πως έτσι είναι sailor!
Καλημέρα!
08 June, 2006 10:55
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου