Τετρακτύς

ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ


Τι κι αν ξηλωνοέπλεκε νυχθημερόν
αποτραβηγμένη από μνηστήριες επιθυμίες.
Τι κι αν στα όνειρά της έβλεπε
ότι ξεμάλλιαζε την Κίρκη…
Δέκα χρόνια έστηνε Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες,
Δέκα χρόνια έστρωνε τραπέζι λήθης με λωτούς
κι ελευθέρωνε από το ασκί αίολους και τρικυμίες.

Δέκα χρόνια άδειαζε τα εμπόδια από μέσα της
για να μπορέσει να δεχτεί την επιστροφή του.
Μέσα της.

Τι κι αν τον πλάνευαν σειρήνες και μάγισσες
που 'χαν δύναμη
να στείλουν οποιονδήποτε άνου
στο νοητικό θάνατο και στο ζωώδες επίπεδο
Τι κι αν τον εγκλώβιζαν
μονόφθαλμες γιγάντιες πρωτογενείς επιθυμίες.
Αυτός σαν κανένας πάντα τους ξέφευγε.
Κανένας: Η νίκη του Εγώ.

Δέκα χρόνια πάλευε και νικούσε
Εμπόδια και γλυκούς πειρασμούς
για να μπορέσει να επιστρέψει.
Νικητής.

Και τότε ο Άργος
πέθανε,
μαζί με την πίστη.
Δεν χρειαζόταν πια.
Είχε φτάσει στο σκοπό του.

Η παρουσία του
υπερίσχυσε.
Πήρε να σκοτώνει
ένα προς ένα
όλα τα υποκατάστατα
που γύρευαν να πάρουν την θέση του.

Ευτυχώς,
Συνετά
η Πηνελόπη, είχε κρατήσει
αμόλυντο
το κρεβάτι του σμιξίματος.
Τίποτε δεν είχε αφήσει να φτάσει
στο άδυτο του κοιτώνα της.
Ήξερε
πως η καθαρότητά του
θα της χρησίμευε
Για εφαλτήριο.

Εκείνος
επέστρεψε

Εκείνη
τον δέχτηκε

Όπως το περίμενε

Όπως τον περίμενε

Δέκα χρόνια πάλης

Για να ενωθούν ξανά
Στην αρχέγονη κοίτη τους

posted on Δευτέρα, 3 Απριλίου 2006 3:40 πμ

 8 Σχόλια στην αρχική ανάρτηση:

Ναι, δεν είναι παράξενο; Απόψε πάλι με πιάσανε οι αϋπνίες μου - κι εσένα καθώς βλέπω. Πώς εννοώ την πραγματικότητα; Μα, αν μπορούσα να το εξηγήσω...
Quid est veritas? εξάλλου. Θα χρειαζόμουν πολύ χώρο, εκατοντάδες λέξεις και πάλι δεν είναι σίγουρο ότι θα έλεγα αυτό που θέλω - και θα καταλήξω σαν τον καημένο τον Prufrock (είδα ότι διαβάζεις T.S. Eliot) -
It is just impossible to say just what I mean!

Ας πούμε, ΠΟΛΥ πρόχειρα, ότι ως ένα βαθμό το πραγματικό για μένα συμπίπτει με το μη-αναλώσιμο. Κι ακόμη: με εκείνο που καταφέρνει να με συγκινήσει - ουσιαστικά όμως. Εκείνο που μπορεί να υποστασιοποιηθεί μέσα στις λέξεις αλλά και εκείνο που κρύβεται μέσα στις σιωπές. Μπερδεμένα τα πράγματα...

3/4/2006 5:03 πμ Λίτσα

-----------------------------------------------------------------------

Ξέχασα - μου άρεσε πολύ το αποψινό σου post.

3/4/2006 5:04 πμ Λίτσα

-----------------------------------------------------------------------

Ευχαριστώ Λίτσα.

Αν κατάλαβα πάντως, η πραγματικότητα για σένα έχει να κάνει με την αμεσότητα επηρεασμού σου.
Κι εγώ είχα ξεχάσει να σου πω, να μην ξεχνάς να κρατάς από τις επιθέσεις των άλλων -με τους αυθαίρετους χαρακτηρισμούς τους για σένα- την προβολή του εαυτού τους μέσα από αυτές.

Κι η νύχτα πλησιάζει...

3/4/2006 7:56 μμ Kyklodiwkton

-----------------------------------------------------------------------

Όταν πρωτοδιδάχτηκα  Όμηρο στα σχολικά μου χρόνια, θεώρησα την Πηνελόπη ως μια επιεικώς χαμηλής νοημοσύνης γυναίκας που περίμενε τόσα χρόνια τον Κύριο Οδυσσέα. Αυτός να ζεί τις περιπετειούλες του μια με την Καλυψώ, μια με την Κίρκη and who knows ποιες άλλες και εκείνη να κάθεται να περιμένει στωικά! Πλέων σαν να έπιασα το νόημα λίγο καλύτερα... ήταν όντως δυνατή γυναίκα η Πηνελόπη και ίσως η μόνη γυναίκα που θα μπορούσε να πάρει επάξια τον τίτλο της βασίλισσας, κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις δοκιμασίες και έτσι η αγάπη θριάμβευσε τελικά!
Υστ. Ρίξε μια ματιά και στο post μου, πάλι κατάφερες να με ταρακουνήσεις! Σε ευχαριστώ πάντως!

3/4/2006 10:40 μμ Montresor

-----------------------------------------------------------------------

Δες το και λίγο πιο συμβολικά Montresor:
Σχετικά με τα αρχέτυπα: Άρρεν και Θήλυ, Σχετικά με το μύθο του Έρωτα και της Ψυχής (γραμμένος από τον Απουλήιο, Ρωμαίο μυθιστοριογράφο-2ος αι. μ.Χ.)
Σχετικά με την "οδύσσεια" της ανθρώπινης ψυχής στην πορεία της κατάκτησης της γνώσης, την προσπάθειά της να πλησιάσει το θείο, να συναντήσει το επέκεινα...
Κι εγώ σ' ευχαριστώ!

3/4/2006 11:28 μμ Kyklodiwkton

-----------------------------------------------------------------------

Ναι αλλά γιατί να υπάρχει μόνο Οδύσσεια? Γιατί δεν βγήκε και μια Πηνελόπεια?
Ίσως επειδή οι γυναίκες είναι πιο σοφές και μπορούν να καταλάβουν κάποια πράγματα χωρίς να χρειαστεί να θαλασσοδαρθούν... είναι στη φύση των γυναικών να ξέρουν.
Όσο για το μύθο τον έχω υπ' όψιν μου και είναι πολύ ωραίος...

3/4/2006 11:40 μμ Montresor

-----------------------------------------------------------------------

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν έχουμε Πηνελόπεια γιατί η Πηνελόπη είναι η ίδια η Ιθάκη, ο σκοπός, το τέρμα.

4/4/2006 12:43 πμ Kyklodiwkton

-----------------------------------------------------------------------

Τώρα έχω μείνει άφωνη... speachless indeed...

4/4/2006 9:36 μμ Montresor