Πέμπτη 30 Μαρτίου 2006

Εντροπία

Εντροπία


Γιατί να υπάρχει η Εντροπία;
Τι νόμους και αρχές* εξυπηρετεί;
Μπορούμε να ξεφύγουμε σαν άτομα (σαν μονάδες) από αυτήν;
Και πώς;

*Κατά τον Χάιντεγκερ: 
"Την ελληνική λέξη αρχή πρέπει να την κατανοήσουμε με το πλήρες νόημά της. 
Η λέξη αυτή, ονομάζει αυτό, που παίρνοντάς το κάποιο πράγμα σαν αφετηρία, αποκτά διέξοδο. Αυτό όμως το "παίρνοντάς το σαν αφετηρία", με την απόκτηση της διεξόδου δεν αφήνεται πίσω. 
Η αρχή, έχει να κάνει μάλλον με αυτό που λέει το ρήμα άρχειν - μ' αυτό δηλαδή που δεν παύει να κυριαρχεί...

 

posted on Πέμπτη, 30 Μαρτίου 2006 12:25 πμ


3 Σχόλια στην αρχική ανάρτηση:


Εντροπία και στα σχόλια...

Κι αν, λέω αν,
τεντώναμε τόσο αυτήν την κυματοειδή γραμμή της προσωπικής μας Εντροπίας, μέχρι το βεληνεκές της να ξεπεράσει κατά πολύ το μήκος της ζωής μας,
έτσι ώστε να μας αναλογεί μόνο το πρώτο μέρος μιας μισής καμπύλης της... δεν θα φαινόταν σαν άνοδος στα γήινα βραχύχρονα μάτια μας;

Να 'ναι αυτό η υπέρβαση;
Να 'ναι αυτό η νίκη της φθοράς;
Να 'ναι αυτό η απελευθέρωση ες αεί;
30/3/2006 2:29 μμ Kyklodiwkton

 
----------------------------------------------------------

Ναι ετσι θα φαινόταν.

Στο τέλος όμως πάλι πρέπει να διασχίσεις την αβυσσο, αλλιώς μονο εικασίες μπορείς να κάνεις.

Η εντροπία υπάρχει επειδή είναι το μέτρο του χάους, δηλαδή επειδή υπάρχει το χάος.

Το χάος υπάρχει γιατι υπάρχει η τάξη.

Οταν κάνεις μια παραδοχή αυτόματα κάνεις και μια δεύτερη, την αντίθετή της.

30/3/2006 4:12 μμ sourfou


---------------------------------------------------------- 

Ο χωροχρόνος μπήκε σαν φράγμα για να συγκρατεί και να κουμαντάρει την ενέργεια ίσως.
Είναι τα όριά της. Εξ ου και το θνητό.
Θνητό ίσον μη άπειρο (όπου άπειρο όχι απέραντος χρόνος, αλλά μη χρόνος).
Θνητότητα ίσον, εγκλωβισμός στην ενέργεια, ξανά και ξανά, με αλλαγή μορφής μέχρι να καταλάβει το πεπτωκόν, να κατανοήσει, και με την ελευθερία της βούλησης να επιστρέψει στην Αρχή του.
Μήπως έχουμε την δύναμη να βρεθούμε πάνω από αβύσσους και χάη και αντίθετα, εκεί που όλα είναι Ενα;
Στον κόσμο μας, κυρίαρχος νόμος η διατήρηση της ενέργειας.
Στον κόσμο του πνεύματος κυρίαρχη η Ενότητα.
Αυτό που λέγεται αγάπη.
Αποβολή κάθε ατομισμού.

-Το παν είναι διαιρετό και αδιαίρετο, γεννητό και αγέννητο, θνητό και αθάνατο, λόγος και αιών, πατέρας και γιος, θεός και δικαιοσύνη. Αφού ακούσετε όχι εμένα αλλά το λόγο, είναι σοφό να ομολογήσετε πως τα πάντα είναι Ένα.

-Το Εν, το οποίο μόνον είναι η Σοφία, θέλει και δε θέλει να καλείται με το όνομα του Ζηνός.
(Ηράκλειτος)
30/3/2006 4:48 μμ Kyklodiwkton
 



Δεν υπάρχουν σχόλια: