Τρίτη 28 Μαρτίου 2006

Πίστευε και μη, ΕΡΕΥΝΑ!

Tamra Otis: The Exquisite Moment, 18X24"
Πίστευε και μη, ΕΡΕΥΝΑ!

Υπάρχουν κάποια άτομα που πιστεύουν.
Πολύ. Στην αλήθεια που έχουν βρει.
Όχι, δεν είναι κακό.
Ο καθένας όπου αναπαύεται. Όπου θεωρεί καλύτερα.
Το κακό είναι, να θεωρούν ότι αυτή είναι η μόνη αλήθεια και να θέλουν να στην μεταδώσουν και σένα.
Σε πλησιάζουν με το ύφος του μόνου γνώστη, σαν ιεροφάντης, και σου μιλούν με έναν γλυκό τρόπο κατανόησης του σκοτεινού επιπέδου σου.

-Έχεις ασχοληθεί και με …αυτό; Έχεις διαβάσει …αυτό; Θα σου φέρω δώρο ένα βιβλίο…
και σε κοιτούν με ένα ύφος προστατευτικής στοργής, σαν το απολωλός πρόβατο.

Δε σε κοιτούν. Δεν μιλούν σε σένα. Δεν ακούν τι έχεις να πεις. Σου 'χουν κλείσει τις πόρτες κατάμουτρα. Προκατειλημμένοι για το ό,τι τυχόν κυκλοφορεί στο μυαλό σου.
Δε βλέπουν τι είσαι, αλλά απευθύνονται στο απολωλός που νομίζουν ότι είσαι. Δεν τους νοιάζει τι έχεις να πεις. Αν θες να πεις. Μόνο να ακούσεις. Να ακούσεις αυτούς. Και να πειστείς. Έτσι θα ησυχάσουν ότι έσωσαν άλλον έναν. Κι αν η δική τους βάρκα μπάζει νερά;

Τι βιβλίο; Ποιο βιβλίο; Πού ξέρεις τι με απασχολεί για να μου φέρεις δώρο βιβλίο; Το βιβλίο αυτό καλύπτει τις δικές σου νοητικές ανάγκες ή τις δικές μου;


Πρώτη φορά μιλούσα χθες σε κοινό. Με δικό μου θέμα. Ποιητικοφιλοσοφικοεσωτερικές αναλύσεις για την ατομική μας υπέρβαση. Δεν είχα τρακ. Συνηθισμένη από κοινό. Κάτι σαν δυσλεξία έπαθα. Ποιο χωριάτικο αίμα φούντωσε ξαφνικά μέσα μου και τα Ο μετατρεπόταν σε Ου στις λέξεις; Πόσο δύσκολες είχαν γίνει ξαφνικά κάτι απλές, απλούστατες συλλαβές και έκανα σαρδάμ...
(Παρά τρίχα γλίτωσα τα λλλι και τα νννι-Είναι που δεν βλέπω πολύ τηλεόραση - Να, που μου βγήκε σε καλό!).

Με είχε προκαταβάλει και δημοσιογράφος γνωστής εφημερίδας: "Στη θέση σου θα χρησιμοποιούσα πολύ πιο απλοποιημένο λόγο. Και πιο σύντομο".
Ενώ μιλούσα παρατηρούσα τα χέρια μου. Κάτι προσπαθούσαν να εκφράσουν με τις κινήσεις τους. Τα συμμάζευα να μην γίνω υπερβολική στις χειρονομίες. Κοίτα να δεις που εκφράζομαι με χειρονομίες! Πρώτη φορά μου 'τυχε τόσο έντονα. Και το μυαλό μου κολλημένο στο να απλοποιήσω κι άλλο το κείμενο. Να κόψω να ράψω, να το κάνω κατανοητό. Εκείνη τη στιγμή, αυτοσχεδιάζοντας... Ουφ! δύσκολα...
Η πρώτη μου πρεμιέρα σαν ομιλήτρια σε μεγάλους, (μόνο με ακροατήριο παιδιά το χα ξανακάνει).
Μου 'δωσε ένα μάθημα.
Μου 'παν μετά ότι με άκουσαν, ότι ήταν πολύ ενδιαφέροντα και βαθυστόχαστα τα όσα είπα. Ζήτησαν φωτοτυπία του κειμένου να εμβαθύνουν κι άλλο… Μάλλον καλούτσικα θα τα πήγα τελικά...


-Είδα ότι έχεις φτάσει κοντά στην υπέρβαση και είσαι έτοιμη να κάνεις το άλμα, μου 'πε!

Και ποιος σου 'πε ότι θέλω το δικό σου άλμα; Ότι θέλω να πηδήξω στην δική σου πλευρά του γκρεμού. Προτιμώ την δική μου. Προτιμώ καλύτερα να βουτήξω στον γκρεμό, να δω το κάτω για να καταλάβω το πάνω.
Και δεν θέλω κανένα βιβλίο.
Τουλάχιστον όχι αυτό που θες να μου δώσεις…
posted on Τρίτη, 28 Μαρτίου 2006 3:10 μμ






9 Σχόλια στην πρώτη ανάρτηση


Μας εχει φαει ο Μεσιανισμος και τα επακολουθα του...
28/3/2006 3:39 μμ ΠΡΕΖΑ TV

---------------------------------------------


Ίσως ακούγομαι απόλυτη και με παρωπίδες προς αυτήν την κατεύθυνση.
Δεν είναι ότι δεν τείνω ευήκοον ους (του ωτός).
Ούτε ότι αποκλείω και αυτή την πλευρά της α-λήθειας.
Αλλά συνεχίζω την οδό της έρευνας. Και δεν δέχομαι να θέλουν κάποιοι να με παρκάρουν, επειδή παίζουν τους σωτήρες εξ ορισμού.
Αν θέλουν να γίνουν, μόνο με το παράδειγμα της ύπαρξής τους θα με πείσουν. Ή με επιχειρήματα που θα κάνουν σκόνη τα δικά μου. Κι όχι με βιβλία.
Ό,τι κερδίζουμε μέσα μας, αυτό κατέχουμε και μπορούμε να το μεταδώσουμε, να το μοιράσουμε. Όχι ό,τι κτόμαστε εξωτερικά: Πάρε το βιβλίο, (επειδή ούτε κι εγώ τα 'χω εμπεδώσει για να στα μεταφέρω) 
Αφού δεν έφτασες σ' αυτό που ψάχνεις, πώς θες να τραβήξεις κι άλλους;

"Ο κόσμος εκτισμένος δια την θέωσιν, είναι δυναμικός τείνων προς τον εν ταις ιδέαις-βουλαίς προσδιοριζόμενον, τελικόν σκοπόν αυτού.
Αι τελευταίαι αύται, ευρίσκονται συγκεντρωμέναι εν τη Λόγω υποστατική Σοφία του πατρός, εκφραζομένη εν ΠΑΣΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, οδηγούση εν Αγίω Πνεύματι προς την μετά του Θεού ένωσιν"
(V.Lossky -Μυστική Θεολογία)
28/3/2006 6:09 μμ Kyklodiwkton

---------------------------------------------

Το ποστάκι έχει τρία τμήματα.
Το πρώτο και το τελευταίο δώσαν αιτία στο δεύτερο.
Συμπέρασμα: η πολλή φιλοσοφία απαιτεί κρασί :)
28/3/2006 7:43 μμ alombar42

---------------------------------------------
Και η φιλοσοφία, μέθη του νου είναι!
Προτείνεις λοιπόν, να αφήσουμε το ..πνεύμα μας να δοκιμάσει και λίγο οινο.. ως πρόθεμα-πρόθεση Χμμμ... καλή ιδέα ακούγεται, αλλά όχι γι απόψε!
28/3/2006 8:22 μμ Kyklodiwkton

---------------------------------------------
Ναι αλλά για το τρεμούουουουλιασμα φταίει η φιλοσοφία των δυο τμημάτων.
Αν, αντί να το φιλοσοφήσεις, είχες πιει ένα ποτηράκι, ούτε γραμμή δεν θα σου ξέφευγε :)
28/3/2006 10:04 μμ alombar42

---------------------------------------------
Ας τα πάρουμε από την αρχή!
1. Πρώτα έγινε η ομιλία και μετά η προσέγγιση ή διπλάρωμα, επειδή θεώρησε ότι με αυτά που είπα είμαι ώριμη για την υπέρβαση.
2. Δεν συνηθίζω το ντοπινγκ μου σε θέματα κοινού! Άσε που καμιά φορά μεθάω και μόνο με νερό- (πού και νά 'πινες μου λένε...)
3. Δεν υπάρχει κανένα υποκατάστατο να αντικαταστήσει τη μέθη-μέθεξη του νου (δοκιμασμένα μιλώ)
28/3/2006 11:23 μμ Kyklodiwkton

---------------------------------------------
Υ.Γ.
Δεν είπα ότι έτρεμα! Δεν φοβόμουν το κοινό.
Το άγχος μου ήταν αν θα καταλάβαιναν τα περίπλοκα που είχα να τους πω.
Σαρδάμ έκανα και κάποιες φορές το ο το κανα ου όπως: "αυτό που ήταν αλλουτε!"
28/3/2006 11:55 μμ Kyklodiwkton

---------------------------------------------
Τις βαριεμαι τις ομιλιες γιατι παντα ειναι μονοπλευρες και δεν υπαρχει αλληλεπιδραση με το ακροατηριο :/ Ενα πραγμα σαν τις διαλεξεις του πανεπιστημιου (προσοχη διαλεξεις ειναι -οχι μαθημα (οποιος καταλαβε καταλαβε)
29/3/2006 12:52 πμ Morpheus

---------------------------------------------
"Και η φιλοσοφία, μέθη του νου είναι! "
Kyklodiwkton, τα είπες όλα! Μεγάλη κουβέντα...όμορφη κουβέντα... καλό ξημέρωμα...
29/3/2006 3:17 πμ nimbus





2 σχόλια:

spooky είπε...

Η αρχική φράση ήταν "πίστευε τωι θαύματι και μη ερεύνα λογισμοίς το γενόμενον" και αποτελεί μέρος της κατάληξης της ομιλίας του επισκόπου Αγκύρας Θεόδοτου στην Γ' Οικουμενική Σύνοδο του 431 μ.Χ.

Πιο συγκεκριμένα:

"Γ' Οικουμενική Σύνοδος, Έφεσος 431
Θεοδότου επισκόπου 'Αγκύρας, ομιλία λεχθείσα εν τήι ημέραι τής γεννήσεως τού σωτήρος ημών 'Ιησού Χριστού, υπανεγνώσθη δέ καί αυτή εν τήι αυτήι συνόδωι.


Ομολογώ τοιγαρούν τόν αυτόν θεόν καί άνθρωπον, θεόν μέν πρό αιώνων, άνθρωπον δέ γενόμενον εκ τού τόκου αρξάμενον, ου δύο, αλλ' ένα, ου φραζόμενον ως ένα, διττόν δέ επινοούμενον: ουδέ γάρ μάχεσθαι δεί τώι λόγωι τήν έννοιαν. ου νοούμεν δύο, ομολογούμεν δέ ένα: τό γάρ οικονομίαι καί θαύματι συνημμένον ουδέ λόγος διίστησιν ουδέ έννοια. ει δέ τις επινοίαι διαστήσειε τό συνημμένον, διαλελυμένον ενόησε καί ψευδής η έννοια γίνεται, διαστήσασα (δηλονότι) τό συνημμένον αεί. δεί ούν συνομολογούσαν έχειν τώι λόγωι τήν έννοιαν. ένα λέγεις Χριστόν, τόν αυτόν θεόν καί άνθρωπον; ουκούν ένα καί νόει. ει δέ λέγεις μέν ένα, επινοείς δέ δύο, τώι λόγωι σου πολεμούσαν έχεις τήν έννοιαν. μή ούν λέγε δύο διαφοράι τινι διιστάμενα. ει γάρ ενοίς τώι λόγωι, μή τέμηις τήι εννοίαι: ει δέ τέμνεις ταίς εννοίαις, τήν ένωσιν ήρνησαι. μή ούν πρός φύσεις διισταμένας καταγάγηις τόν λογισμόν, θεού τήν άκραν θαυματουργήσαντος ένωσιν. πίστευε τώι θαύματι καί μή ερεύνα λογισμοίς τό γενόμενον. μή καταλύσηις τό θαύμα, ευρείν τόν λόγον φιλονεικών: ου γάρ μένει τό θαύμα ού ο λόγος γνωρίζεται. ει τού γενομένου γνώριμος ο λόγος, ουκέτι σημείον ουδέ θαύμα τό γεγονός: ει δέ σημείον καί θαύμα, καταλιπών λογισμούς τήν πίστιν ανάλαβε, ομολογών ένα κύριον 'Ιησούν Χριστόν καί θεόν καί άνθρωπον τόν αυτόν ουδέ επινοίαις ουδέ λογισμοίς διιστάμενον, ίνα μή τά ενωθέντα λογισμοίς διαστήσαντες οικονομίαν σωτήριον αρνησώμεθα. ει γάρ ένωσις θεού καί ανθρώπου διά τής οικονομίας γνωρίζεται, ο τήν ένωσιν διαστήσας τήν οικονομίαν ηρνήσατο. πιστεύσωμεν ούν τής οικονομίας τοίς θαύμασιν, ίνα πιστευθείς ο Χριστός τοίς ομολογούσι ταύτην τήν χάριν βασιλείαν ουρανών δωρήσηται, ής γένοιτο πάντας ημάς επιτυχείν χάριτι τού Χριστού, ώι η δόξα εις τούς αιώνας. αμήν."

Αυτά τα ολίγα... Γιατί βαρέθηκα να μας λένε "δεν ξέρουμε ποιος το πρωτοείπε" ή "δεν είναι 'πίστευε και μη ερεύνα', αλλά 'πίστευε και μη, ερεύνα' ή 'πίστευε και μοι ερεύνα'", ενώ τα ίδια τους τα κιτάπια μας παρέχουν τις απαιτούμενες πληροφορίες.

Κυκλοδίωκτον είπε...

Κάπως αργά, αλλά έστω και τώρα...

Ευχαριστώ πολύ Αιρετικέ για την τόσο χρήσιμη πληροφορία. Ομολογουμένως δεν ήξερα ότι από εκεί ξεκίνησε η γνωστή φράση περί του "πίστευε και μη..."