Απρίλης: Έλιοτ-Ελύτης

ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΜΟΣ

Απρίλης 

(Έλιοτ-Ελύτης)

________________________________________

Ο Απρίλης είναι ο πιο άσπλαχνος μήνας (Έλιοτ-Έρημη Χώρα)
 
Ακόμη βρέχει. Αιωνίως φαίνεται θα βρέχει. (Ελύτης-Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου)

________________________________________

Ο χαλαστής ο χρόνος είναι και διατηρητής
Γιατί η ιστορία
είναι ένα σχέδιο από στιγμές έξω απ' τον χρόνο(Έλιοτ-Τέσσερα Κουαρτέτα)

Ξημερώθηκα έχοντας διατρέξει την ιστορία του θανάτου της Ιστο-
ρίας ή μάλλον την ιστορία της Ιστορίας του Θανάτου (και αυτό δεν
είναι λογοπαίγνιο).(Ελύτης-Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου)

________________________________________

Το παρελθόν, καθώς γερνάμε, μοιάζει
Να 'χει άλλο σχέδιο, παύει να 'ναι απλή συνέχεια

Κι είναι το πάνω κάτω, το μπρος πίσω (Έλιοτ-Τέσσερα Κουαρτέτα)

-Σύμφωνοι, θα πεθάνουμε όλοι μας• άλλα προς τι;

-Σύμφωνοι, ναι• αλλ' η ζωή αυτή δεν έχει τέλος... (Ελύτης-Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου)

________________________________________

Ενώ έχει ο χρόνος αποτραβηχτεί, το μέλλον και το παρελθόν
Με ίδια κοιτάχτε σκέψη.
Τη στιγμή που έξω από την πράξη και τη απραξία βρίσκεται (Έλιοτ-Τέσσερα Κουαρτέτα)

σιγά
σιγά συνειδητοποιεί ότι το παν εξαρτάται από μια στιγμή -
τη στιγμή ακριβώς που, μόλις πας να την αδράξεις, χάνεται. (Ελύτης-Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου) 

________________________________________

Μπροστά τραβάτε ταξιδιώτες, ναυτικοί (Έλιοτ-Τέσσερα Κουαρτέτα)

Αλήθεια, νιώθω τώρα να 'μαι κοντά, σχεδόν "ν' ακουμπώ" 'κείνα που διηγούνται οι παλιοί ναυτικοί.

Πρόσσω ολοταχώς (Ελύτης Ιδιωτική Οδός)

________________________________________

Ό,τι και να κληρονομήσαμε απ' τους τυχερούς
από τους νικημένους πήραμε
αυτό που είχαν να μας αφήσουν – ένα σύμβολο:
Σύμβολο τελοιοποιημένο μες το θάνατο.

Το κάθε ποιήμα ένας επιτάφιος

Κι όλης της εξερεύνησής μας η κατάληξη
Θα 'ναι να φτάσουμε κει απ' όπου αρχίσαμε (Έλιοτ-Τέσσερα Κουαρτέτα)

Μόλις σήμερα βρήκα το θάρρος και ξεσκέπασα το κηπάκι σαν φέ-
ρετρο. Με πήραν κατάμουτρα οι μυρωδιές, λεμόνι, γαρίφαλο.

Σου 'ρχεται να πετάξεις ψηλά κι από κει να μοιράσεις δωρεάν την
ψυχή σου. Ύστερα να κατεβείς και, θαρραλέα, να καταλάβεις τη
θέση στον τάφο που σου ανήκει.

Ανεμόεσσα κόρη ενήλικη θάλασσα
πάρε το κίτρο που μου 'δωκε ο Κάλβος
δικιά σου η χρυσή μυρωδία (Ελύτης-Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου)

________________________________________

Ανάμεσα στης θάλασσας δυο κύματα

Γοργά τώρα, εδώ, τώρα, πάντα -
κατάσταση απόλυτης απλότητας

Δίπλωσε τις τέσσερις εποχές κι απόμεινε σαν δέντρο που του σώ-
θηκε ο αέρας.
Ανακάθισε ύστερα κι έβαλε ήρεμα στο πλάι του τον γκρεμό.
Από τ' άλλο μέρος άπλωσε προσεχτικά ένα κομμάτι θάλασσας, όλο
ριπές γαλάζιες.  (Έλιοτ & Ελύτης)

_______________________________________

-Όλα χάνονται. Του καθενός έρχεται η ώρα.

________________________________________

posted on Τετάρτη, 5 Απριλίου 2006 9:31 πμ

5  Σχόλια στην αρχική ανάρτηση:

Εξαιρετικός ο συνδυασμός.

5/4/2006 9:52 πμ Λίτσα

-------------------------------------------------------

Άψογος ο παραλληλισμός!!!

5/4/2006 10:09 πμ orxidea

-------------------------------------------------------

Πολυ ομορφα ολα αυτα!
Και οι δυο αυτοι ποιητες ειναι καταπληκτικοι.
Προσωπικα προτιμω τον Ελυτη.

5/4/2006 11:05 πμ zero

-------------------------------------------------------

Σας ευχαριστώ!
(Από το πρωί το κεφάλι μου πάει να σπάσει. Και μια και είμαι κατά των φαρμάκων χωρίς άμεση ανάγκη, το υποφέρω στωικά μέχρι να περάσει. Μου στερεί την ικανότητα συγκέντρωσης όμως. Μόνο το πολύ 'εύπεπτα' κάνω...)
5/4/2006 4:58 μμ Κυκλοδίωκτον

-------------------------------------------------------

τέτοια να διαβάζω πιο συχνά.

6/4/2006 1:07 πμ roidis