Πέμπτη 26 Απριλίου 2007

Τω φίλω!

.
"Τον πρώτο καιρό στη Γερμανία τα πόδια του φαίνεται να λυγίζουν, τα χέρια του τρέμουν. Τα γόνατά του ακουμπούν κάτω. Ματώνουν.
Μα, πού να πάει ο χριστιανός; Θεοί, βοηθήστε τον, μην τον αφήνετε μόνο."(Δ. Αλικάκος για τον Λιαντίνη)
Μου 'λαχαν στη ζωή πολλά μεγάλα λόγια και υποσχέσεις.
Κι όσο μεγάλα ήταν άλλο τόσο λίγο κράτησαν.

Α, ρε Τάσο!
Με στήριξες ακόμη κι όταν μου γύρισαν την πλάτη οι δικοί μου άνθρωποι.
Και συνεχίζεις! Ακούραστα κι αδιαμαρτύρητα!
Τι να εκφράσουν πια τα συγκινημένα μου "ευχαριστώ"…
Τι να μετρηθεί με τη βοήθειά σου;
Πού, πώς και πόσο αξιοπρεπής θα 'μουνα χωρίς εσένα;
Αυτοί που ξέρουν, απορούν που υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι!
.
.

6 σχόλια:

Pan είπε...

Τυχερή είσαι...Αλλά το ξέρεις.

Ανώνυμος είπε...

ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΥΚΛΑΚΙ ΜΟΥ..????

ΣΕ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ.

ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΑ Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ (ΜΕ ΒLOG OMΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ)ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ILIOSTALAKTI
--ΣΤΟ WORDPRESS--

Κ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ .


ΓΙΟΥΠΙΙΙΙ!!!!!

ΠΑΩ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΣΩ.

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ..
Κ Η ΔΙΑΘΕΣΟΥΛΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ...


ΣΕ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ
ΣΕ ΠΕΘΥΜΗΣΑ!

Ανώνυμος είπε...

Pan, Συννεφάκι(!!!)... :)))))

Ανώνυμος είπε...

αχ!
δε καταλαβα τι μου εγραψες.

μια μικρη εξηγηση ζητω !!


φιλακια|!!

Ανώνυμος είπε...

και εγω αγκαλιες κ χαμογελα σου στελνω!!!!!


σου αρεσε η πλακιτσα μου????

trixa είπε...

pst Δώσε ένα σήμα ζωής. Δεν μου αρέσει να γυρίζω και να λείπεις οκ;