Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Στο Σούνιο



Είπες πως είναι κοντά
στο σπίτι σου.
Κάθησα στα βράχια
και σε περίμενα.
Κι έτσι όπως έδυε
κράτησα μια χούφτα ήλιο
και για σένα.
Οι κολώνες επέμεναν
να μου ψυθιρίζουν
ευθυτενή μυστικά.
"Τίποτα δεν αξίζει
χωρίς αγάπη"
τους απάντησα
και τους έστρεψα
την πλάτη
του γυρισμού.



Μπήκα σήμερα το πρωί στο λεωφορείο και με το που βρήκα θέση, έβγαλα το κόκκινο τετραδιάκι μου και  το 'γραψα απνευστί χωρίς δεύτερη σκέψη και υπολογισμούς λέξεων.
Ίσως να θέλει μια κάποια επιμέλεια, αλλά αποφάσισα να το κρατήσω έτσι.


2 σχόλια:

Αchernar είπε...

Όμορφο... :)
Τις καλησπέρες μου!

Κυκλοδίωκτον είπε...

:)