Πλατινόεσσα;

Διάλεξη του Ακαδημαϊκού Δρ. Δημήτρη Νανόπουλου

με θέμα "Εγκεφαλικές Λειτουργίες και Κβαντική Φυσική"

Στην ομιλία του ο Δρ. Νανόπουλος, Διευθυντής της Mitchell/Heep Έδρας Φυσικής Υψηλών Ενεργειών και Διακεκριμένος Καθηγητής Φυσικής, Texas A&M University, Διευθυντής του Houston Advanced Research Center Astroparticle Physics Group, περιέγραψε το μοντέλο εγκεφαλικής λειτουργίας που ανέπτυξε η ομάδα του αναγνωρίζοντας τους κβαντομηχανικούς μηχανισμούς οι οποίοι πιθανότατα παίζουν πρωταρχικό ρόλο στην λειτουργία του νευρώνα.

* * * *

Το 1983, οι Ellis, Hagelin, Srednicki και Νανόπουλος πρότειναν μια ιδέα για να ερμηνευθεί η φύση των «μαύρων τρυπών», η οποία δείχνει να «αντιστέκεται» σθεναρά σε οποιαδήποτε συμβατική ερμηνεία. Σύμφωνα με τους συλλογισμούς του Νανόπουλου και των συνεργατών του, για να εξηγηθεί η φύση των μαύρων τρυπών πρέπει να αναθεωρηθεί η υπάρχουσα Κβαντική Θεωρία. Έτσι, αντί για στοιχειώδη σωματίδια, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι στη βάση της ύλης και της ενέργειας υπάρχουν μονοδιάστατες, κλειστές χορδές, μήκους περίπου 10-33 cm (κλίμακα του Planck). Αντί, δηλαδή, να έχουμε πεπερασμένο αριθμό σωματιδίων (κουάρκ, λεπτόνια, σωματίδια δυνάμεων), όπως προβλέπει το υπάρχον μοντέλο της Φυσικής, έχουμε άπειρο αριθμό σωματιδίων, διαφορετικής μάζας το καθένα, τα οποία και αντιστοιχούν στους διαφορετικούς τρόπους ταλάντωσης των χορδών.

Αυτή είναι με λίγα λόγια η Θεωρία των Χορδών, η οποία ίσως καθορίσει την τελική διαμόρφωση της Μεγάλης Ενοποιητικής Θεωρίας. Για εμάς, όμως, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η μεταφορά του μοντέλου των χορδών στην περίπτωση της συνείδησης. Και αυτό, διότι στον εγκέφαλο, και συγκεκριμένα στους νευρώνες, υπάρχουν δομές στις οποίες παρατηρούνται κβαντικά φαινόμενα παρόμοια με εκείνα που περιγράφει η Θεωρία των Χορδών. Ο συλλογισμός ότι τα μυστικά που κρύβουν οι «μαύρες τρύπες» του Διαστήματος μπορεί να είναι κοινά με τα μυστικά του νου και της συνείδησης δεν μπορεί παρά να μας κάνει να αισθανόμαστε τη συγκίνηση μιας σημαντικής ενόρασης για την ίδια μας την ύπαρξη. Εκπληκτικός είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδέονται αυτά τα δύο μυστηριώδη φαινόμενα, το ένα χαμένο στα βάθη του γαλαξία και το άλλο κρυμμένο στα βάθη του ίδιου μας του εαυτού...

ΤΑ ΝΕΑ , 20/10/2001 , Σελ.: R30Κωδικός άρθρου: A17172R301

* * * *

Αρχές Δεκεμβρίου 2005
Μήνυμα στο κινητό μου:

-Μάντεψε με ποιον μιλώ........
-Με ποιον; 
-Με τον Νανόπουλο...
-Δώσ' του χαιρετισμούς!
 -Ναι, αμέ, θα το κάνω!
 -Πες του: από μια κουκίδα εν αδυναμία στο σύμπαν, αλλά εν δυνάμει ολόκληρο το σύμπαν... 

H απάντηση του Νανόπουλου (του είμαι τελείως άγνωστη) ήταν:
"Από αργυρόεσσα, σύντομα την βλέπω πλατινόεσσα"Δεν ξέρω πώς του το μετέφερε κι αν η απάντηση ήταν τέτοια επειδή συνειδητοποίησα το μεγαλείο της μικρότητάς μας ή λόγω διαφόρων σχολίων υπέρ εμού που συνόδεψαν τον χαιρετισμό μου...

Αυτό τον καιρό όλο στροβιλίζεται στο μυαλό μου το "πλατινόεσσα".
-"Πλατινόεσσα… "Και τόσο καιρό σέρνομαι νοητικά…
-"Θα λάμψει το άστρο σου"(κάποιος φίλος που ασχολείται με αστρολογία, όταν είδε τον αστρολογικό μου χάρτη)Κι αν η πρόβλεψη ήταν για όσο ήδη έλαμψε;
-"Εκδηλώθηκε ο ανώτερος εαυτός μου"(δική μου εμπειρία…)Και πώς να αρκεστώ στην κάθοδο ή έστω στην στασιμότητα πια;


Άντε πάλι να μαζέψω τις δυνάμεις μου και να ξεκινήσω απ' την αρχή.
Για όσο ψηλά φτάσω (ακόμα κι αν χρειαστεί να σκύβουν για να με δουν).Βάζοντας στόχο ανώτερα πρότυπα από μένα, μ' ενδιαφέρει να συγκρίνομαι -όχι με τους άλλους- αλλά μόνο με τον εαυτό μου του χθες.

Οι άλλοι μπορεί να είναι πιο πάνω, πιο κάτω, δεξιά, αριστερά... όπου μπορεί ο καθένας.

Την δική μου τωρινή κατάσταση θέλω να ξεπερνώ.

Εμένα του σήμερα ν' αφήνω πίσω αύριο.

Πλατινόεσσα…

Κβαντικά, έχω και τέτοια δυνατότητα λοιπόν…

Ναι, μάλλον έτσι θα 'ναι, θα 'χω...

Κι αφήνομαι έτσι στη μαύρη τρύπα που έπεσα;

Άντε λοιπόν, φτου κι απ' την αρχή, ξανά στον αγώνα να κατακτήσουμε το "εν δυνάμει"…
Έχεις αγώνα …από σήμερα!
Όμως, όχι β' πρόσωπο, αλλά α': Έχω…

* * *

Και το σχετικό (παλιό) Αριστιχούργημα:

Παρα-μύθι

Είπες πως θα 'ναι παραμύθι
και 'τρέξαν όλοι για να δουν
φίλοι, γνωστοί, περιεργούντες
να 'χουνε κάτι για να πουν

Και μαγεμένοι περιμέναν
την ασυνήθιστη πλοκή
με αγωνία αναμέναν
να γίνει κάποια συμπλοκή

Να βγούνε δράκοι και νεράιδες,
να υπάρχουν μάχες, αρπαγές,
καράβια μεσ' σε συμπληγάδες,
βασίλισσες και πειρατές.

Το μόνο που 'δαν, η ματιά σου.
Κάπως αλλιώς, πιο φωτεινή.
"Μόνο γι' αυτό μας έχεις φέρει;
Υπόθεση τόσο κοινή!"

Τόσο ταξίδι της ψυχή σου
κι αυτοί το βρήκαν ανιαρό.
Λες κι ήταν εύκολο για σένα
που έφτασες μέχρι εδώ!

(2005)