Το όνειρο-το όνειρο! Μη χάσουμε το όνειρο!Να το κόψουμε, να το συμβιβάσουμε, να το χωρέσουμε στη ζωή μας όπως-όπως.
Γιατί έτσι το σκεφτήκαμε, έτσι το πλάσαμε, έτσι το προσαρμόσαμε στα μέτρα μας, έτσι το περιμένουμε να μας έρθει.
Το έχουμε προκαθαρίσει.
''Χρόνια πολλά κι ό,τι ποθείς, όπως τα θες, όπως τα περιμένεις!'' λέμε στις ευχές ανόητα κι απερίσκεπτα.
Το όνειρο-το όνειρο, αυτό που σχεδιάσαμε με τα δεδομένα του χθες για το αύριό μας.
Τι σημασία έχει που δε θα 'μαστε ίδιοι πια;
Τι σημασία έχει που τα πάντα αλλάζουν;
Εμείς θα μείνουμε πιστοί στο προαποφασισμένο μας όνειρο.
(Μη δίνετε σημασία, τυχαίνει κάποιες φορές να παραμιλάω γραπτά...)
3 σχόλια:
Δεν παραμιλάς, απλά λες πράγματα που άλλοι φοβούνται να πούν στον εαυτό τους.
Γιατί, αν ανακαλύψουν ότι το παλιό όνειρο δεν τους χωρά, τι κάνουν;;;
2 επιλογές, εξίσου δύσκολες:
- Ή σκεπάζουν τη συνειδητοποίηση αυτή, και τα "θέλω" τους αγκομαχάν τις νύχτες (γιατί ουδέν κρυπτόν υπό του εαυτού μας)
- Ή τα τινάζουν όλα στον αέρα και ξεκινούν για μια αβέβαιη αναζήτηση.
Δύσκολες απαντήσεις - που τις μαντεύουν ασυνείδητα - και γι΄αυτό και δεν κάνουν στον εαυτό τους την δύσκολη ερώτηση...
Κάποιες σκέψεις μου πάνω σε αυτό...
Κάποιοι παραμένουν στάσιμοι μόνο και μόνο για να ¨χωρέσουν¨ στο όνειρο που επέλεξαν ή καθοδηγούν και περιστρέφουν όλη τη ζωή τους γύρω από αυτό, αγνοώντας ή παραμελώντας άλλες προκλήσεις και ευκαιρίες που τυχόν τους συμβαίνουν.
Π.χ. όνειρα για να 'αποκτήσεις' (σπίτι, οικονομική άνεση, κοινωνική καταξίωση κλπ), όνειρα για να 'ικανοποιήσεις προσδοκίες' δικές σου ή άλλων - συνήθως γονιών (επάγγελμα, καριέρα, γάμος, παιδιά κλπ) και διάφορα άλλα τέτοιου είδους όνειρα, που τα θεωρώ όνειρα στασιμότητας με βάση το 'Εγώ' και μόνο.
Και υπάρχουν και τα άλλα όνειρα που ποτέ δε θα γίνεις αρκετά μεγάλος για να χωρέσεις μέσα τους ή να σε χωρέσουν. Όνειρα που έχουν στόχο το 'Εμείς', όνειρα προσφοράς. Π.χ. να γίνεις γιατρός όχι για τα φακελάκια αλλά για να μπορείς να βοηθάς και τους άπορους ή επειδή είδες ένα παιδάκι να υποφέρει κάποτε και θες να εργαστείς πάνω στην έρευνα για να βοηθήσεις...
Να μη γράφω κι άλλα παραδείγματα, νομίζω είναι κατανοητό.
Όμως και πάλι, δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο.
Κάποιος που ακολούθησε ένα επάγγελμα πχ μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τους γονείς του, αλλά φέρεται ενσυνείδητα, σκορπάει γύρω του περισσότερα ωφέλιμα παραδείγματα και βοήθεια από ό,τι κάποιος που ασχολείται πχ με τη φιλανθρωπία για να ΄χει να καυχιέται η για να καθησυχάζει μια λερωμένη συνείδηση.
Οι φωτεινοί άνθρωποι δεν περιορίζονται από τα όνειρα, όσο ¨μικρά¨ κι αν είναι. Πάντα βρίσκουν τρόπους να προσφέρουν τον καλύτερο εαυτό τους και να αλλάξουν την πραγματικότητα γύρω τους.
Οι μικροί άνθρωποι όμως, όπου και να βρεθούν, θα περιορίζουν τις δυνατότητες και τις δικές τους και των άλλων, σε όσα μεγάλα ¨όνειρα¨ κι αν συμμετέχουν.
Μεγάλο θέμα 'τα όνειρα' με πολλές επιπλέον παραμέτρους που δεν εξαντλείται ούτε με το δικό σου σχόλιό, ούτε με το δικό μου.
Πραφράζοντας τη γνωστή ρήση θα πω: 'Παν μέτρον άνθρωπος'
... ... ... ...
Συμφωνώ.
Επίσης, άλλη μια σκέψη:
καμμιά φορά ο άνθρωπος τα χάνει όταν ατενίζει το άπειρο και τις μυριάδες πιθανότητες, τις μυριάδες των ονείρων και των πιθανοτήτων που απλώνονται μπροστά του, ενώ νιώθει το πεπερασμένο της ύπαρξής του.
Τι να πρωτο-υλοποιήσει κάποιος, μέσα σε μια ζωή;
Δημοσίευση σχολίου