Μπορείς να μεθύσεις άραγε, επειδή ένας αρχιμάστορας αρπάζει μια ελπίδα με τη μορφή τρέλας στο πρόσωπο ενός κοριτσιού, που πιστεύει σ' αυτόν όσο τίποτα και αποφασίζει, ως καταξιωμένος αρχιτέκτονας, να χτίσει "κάστρα στον αέρα";
Κι αν ναι, αυτό είναι ανάγκη ή αποτέλεσμα; Το μέσον ή ο σκοπός;
Κι αυτή η μέθη ή το ταξίδι στη χώρα της φαντασίας όπου όλα είναι δυνατά, όπου η πραγματικότητα χάνει την υλική της υπόσταση και γίνεται μια ρέουσα αχνώδης περιπέτεια του νου, σε τι αποσκοπεί;
Τι καλύπτει ή τι προσπαθεί να εκφράσει, αυτό το πουπουλένιο σύννεφο που σε τυλίγει και σε βάζει μέσα του έτοιμο να σε σεργιανίσει ως όπου τολμάς και αντέχεις να φτάσεις;
Ποιο το κινητρο;
Άλλοι μεθάνε κάνοντας χρήση ουσιών, άλλοι διαβάζοντας...
6 σχόλια:
Μου θυμίζει ένα διήγημα του Μίλοραντ Πάβιτς. Ή ίσως πάλι όχι...
Πάντως ναι, το μεθύσι του διαβάσματος είναι από τα πιο γερά. :)
Ίψεν: Αρχιμάστορας Σόλνες.
Το διάβασα και μέθυσα. Ἐτσι απλά!
Ω!Τι μεθυστική ιστορία κι αυτή!
Νεφέλωμα NGC 650/651, ή αλλιώς Νεφέλωμα του 'Μικρού Αλτήρα', γνωστό και ως 'Μεσιέ 76'.
Επειδή, δεν επέλεξα τυχαία τον τίτλο της ανάρτησης.
Το φαντάστηκα ότι δεν το επέλεξες τυχαία. To έχω δει κι από τηλεσκόπιο, είναι πανέμορφο :)
Ζήλεψα που το δες!
Δημοσίευση σχολίου