Τρίτη 4 Ιουλίου 2006

Άτιτλο


Χαϊκού
 
Δε θυμάμαι να 'χω ξαναδεί χαϊκού στον ύπνο μου.
Δεν το κατέγραψα αμέσως, αλλά ήταν κάπως έτσι:


Αυξάνει η λάμψη
στα μάτια σου
Το δέντρο φουντώνει



posted by Κυκλοδίωκτον 7/04/2006 06:55:00 PM

6 Comments:


balouxanas said...
που ειμαι?
ολα γυρω μου γερνανε
ομορφα να εισαι παιδι.04 July, 2006 23:27


 

Ο Καλός Λύκος said...
Καλοκαιρινό γρασίδι,
Ότι απομένει
από τα όνειρα των στρατιωτών
Καλημέρα.05 July, 2006 03:12


 

Katerina ante portas said...
Kαλημέρα!
Οταν συνέβη,
δεν το κατέγραψα,
της μνήμης τη δύναμη
λάθος εμπιστεύτηκα!05 July, 2006 14:06


 

Κυκλοδίωκτον said...
Καλημέρα σας06 July, 2006 12:



Kassandra said...
Touching your glove,
I imagine
what your hand would feel like29 July, 2006 06:46


7 σχόλια:

homelessMontresor είπε...

Επίσης χαίρομαι που επέστρεψες, αρκεί να μην γύρισε η θλίψη βέβαια!

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Γύρισε η ποιητική διάθεση και μια και βρίσκομαι στον υπολογιστή κι έχω dsl... ανοίγω πού και πού...

Σμουτς Μοντρ :)

Μαύρος Γάτος είπε...

Μείνε
κόντα μου ακόμα
που έχω τόσα
θεέ μου πόσα
για να σού πω

Μαύρος Γάτος είπε...

Ελλέβορος, ε;

"Ελλεβόρου στιά...."

Σ;))))

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Ελεβόρου το έγραψες εκεί Γάτε (με ένα λ)...

Δεν πρόλαβα να σου πω ότι υποψιάζομαι μήπως είσαι εσύ πίσω από τον Ελλέβορο.
Τόση σύμπτωση πια;
Εκεί που ούτε ξέραμε για το φυτό να το ακούμε τόσο συχνά τελευταία...

Epicuros είπε...

Πως; το έκανε αυτό; Δεν μας λες το μυστικό;

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Επίκουρε θα σου απαντήσω με ένα αγαπημένο τραγούδι που το λέει ο Ξυλούρης στο "Σάλπισμα":

Την καρδιά σου σε κύκλο διπλό να την κλείσεις
σε κύκλο από φλόγα σε κύκλο από πάγο
Και στα χείλη να ανθίζει πικρό χαμογέλιο
ακούγοντας τον κρύφιο παθών τον Ιάγο

Ό,τι εζήτησες να ναι μακριά σου, μακριά σου
κρυφά κι από σένα να το 'χεις βαθιά σου
Στους μεγάλους τους δρόμους να φεύγεις αλήτης
και να 'σαι συ η σκιά της σκιάς σου

Τη φλόγα να κρύβεις κι απ' τον αδερφό σου
ηφαίστειο αναμμένο ώσπου να γένει
Και μια νύχτα η θύελλα που κρύβεις εντός σου
να σ' έβρει σα φύλλο ξερό που το σέρνει

(κάποτε, που από μεράκι το τραγούδησα, άκουσα την παρατήρηση: άλλη φορά να λες πιο γνωστά τραγούδια που να τα ξέρει ο κόσμος...)