Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Πηλόκοσμος

.Χθες μ' έπιασε η ακατάσχετη επιθυμία να κάνω κάτι με πηλό.
Τελείως άσχετη, και με έναν παλιό ξεραμένο πηλό, που περισσότερο έσπαζε παρά πλαθόταν, έκανα αυτές τις φιγούρες.
Ίσως φαίνονται παιδιάστικες, τελείως άτεχνες και τραχιές, αλλά εμένα μου άρεσαν πάρα πολύ.
Τόσο, που έταξα και κάποιες για… δώρο! Αν μου τις φέρουν στο κεφάλι οι φίλοι μου μόλις
τις δουν, δεν ξέρω. Εγώ πάντως ενθουσιάζομαι πολύ με κάτι τέτοια χειροποίητα.
(Τις διαφήμισα ως "μινιμαλιστικές πρωτόγονες φιγούρες" με την αρχική καλλιτεχνική αξία των πρώτων έργων μιας μέλλουσας διάσημης πηλοπλάστριας –...εμένα!)

Εν τω μεταξύ, τα φωτογράφισα μπροστά σε βιβλία τέχνης, σε "τυχαία" τάχα σύγκριση με τα αρχαία "μινιμαλιστικά" κυκλαδίτικα αγαλματάκια (που επίσης λατρεύω), για να τους προσδώσω συγκριτικά μια υποβόσκουσα ιδιαίτερη αξία…

Υ.Γ.Α. Μα, δεν είναι φανταστικά; Με φρέσκο εύπλαστο πηλό νομίζω θα τελειοποιήσω την "τεχνική" μου.
Υ.Γ.Β. Πω-πω δώρα που θα 'χω να κάνω! Νομίζω θα γεμίσω όλο τον κόσμο με στρατιές από έναν καινούργιο πήλινο κόσμο. (Αλλά ,δεν θα το πιστέψετε, μου είναι δύσκολο να τα αποχωριστώ!)

Υ.Γ.Γ. Τρέμε καλλιτεχνικέ κόσμε! Μόλις ξεπετάχτηκε άλλο ένα "ιερό τέρας" της τέχνης!

Υ.Γ.Δ. Μου ρθαν ιδέες και για άλλα πηλοκαλλιτεχνήματα. Στα Προσεχώς!

Υ.Γ.Ε. Αν θέλετε κι εσείς τέτοιο δώρο, παρακαλώ να τηρήσετε τη σειρά προτεραιότητας!



.

6 σχόλια:

Unknown είπε...

Η ιδιαιτερότητα.Τα πήλινα του ενστίκτου και της νόησης.Οι μέλισσες του νου, η πραγμάτωση των αναρίθμητων δομών του χώματος. Θαυμάζω την έκπληξη των μορφών
τη φρεσκάδα της παιδικότητας και η προσέγγισή μου ημιμαθής μπροστά στην αποκαλυπτική αγωνία της αρμονίας.Κράτα την αμεριμνησία και τίποτα δεν θα σ' αγγίξει.

Αντρέας είπε...

Φιγούρες πύλινες
πλασμένα φτωχά
μικρά κομμάτια
εντός μας.
Μια φωτιά
λιτά σώματα
αποστέινα κορμιά
όμορφα πλαστά
λιγνά χέρια και πόδια.
Ενα στράτευμα
με σκοπό
ανάσα ζωής
σε ενα κόσμο δίχως χρώμα.
Τρέμω
οταν δεν βλέπω
καθόλου φώς
να περνά χαιδεύντας
τις γρίλλιες
των ματιών σου.

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Ευχαριστώ Έλλη για τα καλά λόγια και Ανδρέα για το ποίημα.

Ένας καλός μου φίλος, μουσικός, είπε ότι ήταν υπέροχο, φανταστικό και το βαλε πάνω στο πιάνο του.

(Έλλη, αν ισχύει ένα gmail που μου είχες αφήσει κάποτε, έλεγξέ το σε παρακαλώ)

Unknown είπε...

Πηλος το πρωτο και τελευταιο εργο τεχνης του ανθρωπου

Stelios Frang είπε...

Αυτό που θα μου χαρίσεις να μην έχει όμως πήλινα πόδια... τα βλέπω πολύ λεπτά!

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Χάρις, δυσοίωνα προφητικό ακούγεται αυτό που λες!

Στέλιο, στην ουρά.
Θα πρέπει να περιμένεις!
(Όχι γιατί υπάρχει μεγάλη ουρά -ούτε ένας- αλλά μέχρι να ξαναφτιάξω άλλα.)