Μονόλογος

Παιχνίδια συμπτώσεων γύρω μου...
Ειρωνείες γεγονότων...
Τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι άθυρμα...
στα χέρια... ποιού; ποιών; Της μοίρας, των Θεών; Την μοίρα μας εμείς την κάνουμε... με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ό,τι μας συμβαίνει... (ήρθα με σκονάκι πάλι, ναι)...
Άθυρμα δικό μου; Της πορείας που επέλεξα;
«Ψάξε το γιατί πίσω από ό,τι σου συμβαίνει...»
Δεν βρίσκω τίποτε... (ποιος ξέρει τι σκεπάζω απεγνωσμένα πάλι για να μην το αφήσω να βγει)... ομίχλη, θάμπος....
Θάμπος
Παντού γύρω... μέσα ....
Θάμπος...
Κάτι θολώνει τα πάντα, χαλάει τη διαύγειά τους, τα κάνει σκοτεινά, απροσδιόριστα, αμφίβολα, ανεξιχνίαστα...
Θάμπος
Απαισιοδοξία, πτώση...
Θάμπος...
Κυκλοφορώ ατημέλητη, με χαιρετάνε, μου χαμογελούν στο δρόμο..
Μη με κοιτάτε, αγνοήστε με... δεν υπάρχω αυτόν τον καιρό...
Θάμπος...
Το μπρίκι ξεχασμένο στο καμινέτο... το θυμάμαι στο δρόμο... επιστρέφω σπίτι με ηρεμία... αφήνω ανοιχτή την πόρτα να φύγει η μυρωδιά...
Θάμπος... θέραπι σόπινγκ... 5 βιβλία μαζεμένα... 3 ποίησης,Διογένης ο Κυνικός και φιλοσοφία...
Θάμπος... μόνο φωτάκι τα φιλοσοφικά αποσπάσματα-σημειώσεις που διαβάζω πριν κοιμηθώ... κλικ... σβήνει το φως... ώρα για ύπνο... θάμπος...
Γελοίες εξετάσεις... ε, καλά... τα ξέρω... πρώτη αποτυχία στα δοκιμαστικά για τα γελοία... χαστούκι... θάμπος.... πόσο πίσω είμαι τελικά... σε όλα... παντού... πίσω... θάμπος... με τα μούτρα στη μελέτη... πείσμα... τουλάχιστον αυτό (για τα άλλα....) θα το καταφέρω... θα μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα... αύριο εξετάσεις...
Θάμπος... προβλήματα παντού... ή έτσι μου φαίνεται...
Θάμπος... πρόβλημα στην εργασία... μείναμε πίσω... άλλους ρυθμούς προόδου περίμενα... τι κάνουμε... πού ‘ναι τα αποτελέσματα... θάμπος...
Θάμπος... κάθομαι στην άκρη της μπανιέρας με τα γράμματα του Ελυάρ στη Γκαλά... ποίημα: συχνά τη νύχτα ο ουρανός θεωρεί εαυτόν... κι άλλο... το κίβδηλο, το αρνητικό οδηγούν τη ζωή στο μίσος του εαυτού της... κι άλλο... κάθε δικαίωμα: προσποιήσου τη θάλλουσα σκιά των ανθέων των αναρτημένων στο έαρ... ξεχνιέμαι...κρυώνω.. πρέπει να κάνω μπάνιο... θα αργήσω στη δουλειά...
Θάμπος...πρόβλημα στη δουλειά... δεν θα τα βγάλω πέρα σήμερα... τετέλεσται.. θα φύγω... θα πάρω ρεπό.... δεν θα έρθει κανείς... (να φύγω για πάντα; και μετά; πώς θα.. θάμπος...)
ήρθαν... πολλοί.. προσπαθώ... χαμένη στο θάμπος... μόνο προσπαθώ... με τα γνωστά μέσα...με ό,τι ξέρω... χαμένη σε σκέψεις... τα χέρια μου πληγώθηκαν πάλι από τις πολλές ώρες χωρίς διάλλειμα... επιτυχία... συγχαρητήρια... ήσουν υπέροχη... μπράβο...τα γνωστά κοπλιμέντα... θάμπος, θάμπος, θάμπος... χαμένη... εσείς δεν ξέρετε... έτυχε... η κατρακύλα άρχισε πριν καιρό... έτυχε... τίποτε δεν μ’ αγγίζει από λόγια... τα συνήθισα... μόνο το θάμπος και η απογοήτευση... πάλι καλά που τα κατάφερα και σήμερα... ανθρώπινη συζήτηση με γνωστό ζευγάρι... "μια χαρά φαίνεσαι"...θάμπος... "δεν είμαι"... ανάλυση του καμπυλοειδούς της ζωής... εκθειασμός του πώς κατάφερα να κερδίσω κάποιους ενώ ήταν αδιάφοροι... θάμπος... "θα φύγω"... σηκώνομαι... "μείνε"... δεν μπορώ να μιλώ, να ανοίγομαι... είμαι απομονάχους-μονάχους... "επιστρέφω στο θάμπος"... "κοίτα να γίνεις καλά γρήγορα"... "θα περάσει"... θάμπος...

Θα περάσει...
-
-