Αναζητώντας...

Μετά από πολλά χρόνια ξανάπιασα να διαβάζω το "Αναζητώντας τον κόσμο του θαυμαστού", του Π. Ουσπένσκι.

Άλλη η ματιά μου του τότε, άλλη η ματιά μου του τώρα...
(Και πάνω που είχα νομίσει πως είχα χαράξει μια σταθερή πορεία και προχωρούσα μια χαρά. Ήρθε στην κατάλληλη στιγμή, μάλλον, για να με βγάλει από τον εφησυχασμό...)

Αυτό το βιβλίο είναι μια γροθιά -και μάλιστα κάτω από τη μέση- στις ανθρώπινες αυταπάτες.

(αυτή η έκδοση του 1974 που έχω δεν υπάρχει πια από ό,τι ανακάλυψα, μόλις, στην αναζήτηση)



Ένα μικρό τυχαίο απόσπασμα (και όχι το αντιπροσωπευτικότερο):

"Ηθική και συνείδηση είναι εντελώς δύο διαφορετικά πράγματα. Η μία συνείδηση δεν μπορεί ποτέ να είναι αντίθετη σε μία άλλη. (*έχει εξηγήσει πιο πριν σχετικά με αυτό)
Η μία ηθική μπορεί πάντα πολύ εύκολα να είναι αντίθετη και να αρνηθεί απόλυτα την άλλη.

Όσο πιο "ηθικός" είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο "ανήθικους" νομίζει τους άλλους.

Η ιδέα της ηθικής συνδέεται με την ιδέα της καλής και της κακής διαγωγής. Αλλά η ιδέα του καλού και του κακού είναι πάντα διαφορετική για διάφορους ανθρώπους και συνδέεται μόνο με μια ορισμένη στιγμή ή κατάσταση.

Ένας υποκειμενικός άνθρωπος δεν μπορεί να έχει μια γενική αντίληψη του καλού και του κακού. Για έναν υποκειμενικό άνθρωπο, κακό είναι το κάθε τι που είναι αντίθετο στις επιθυμίες του ή στα συμφέροντά του ή στην ιδέα που έχει για το τι είναι καλό."

(και ένας σύνδεσμος για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Γκουρτζίεφ: http://www.gurdjieff.org.uk/gs8grk.htm )


.