Τετάρτη 4 Μαΐου 2016

Παραμυθεύματα

Illustrator: Alessia Girasole



Και αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα,
και η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει·
στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.
(Γ. Σεφέρης)

Illustrator: Anette Heiberg


Κάποτε, που μαθαίναμε για τη γλώσσα των παραμυθιών είχαμε μιλήσει και για τα θεραπευτικά παραμύθια.
Για τα παραμύθια που θέλουν να τα ακούνε ξανά και ξανά τα παιδιά για να ταυτίζονται με τα κατορθώματα του ήρωα κι έτσι να ξεπερνούν έμμεσα και πιο ανώδυνα τους φόβους και τα δικά τους προβλήματα.

Για τον μύθο του Αισώπου 'Το Λιοντάρι και ο Ξυλοκόπος' που τον προτιμούν τα παιδιά στα νοσοκομεία για να ανακουφίζει κάπως τον πόνο από αυτές τις ψυχούλες, επειδή σε ένα σημείο του περιέχει τη μαγική πρόταση: "Όλες οι πληγές κάποτε γιατρεύονται..." που λέει το τραυματισμένο και τελικά γιατρεμένο λιοντάρι στον ξυλοκόπο.
(Και μετά του λέει ότι 'μόνο τα λόγια που ειπώθηκαν δεν ξεχνιούνται', αλλά επειδή είμαι ασυγκράτητη και χείμαρρος λέξεων και ένοχη μέχρι θανάτου, δε θα πιαστώ με αυτό το θέμα...)



Irisz Agocs, Illustrator

Ο Εισηγητής, μας είχε πει τότε ότι αυτή η μέθοδος εφαρμόζεται και στους μεγάλους κι αν ποτέ έχουμε κάποιο πρόβλημα να δοκιμάσουμε να το μετατρέψουμε σε παραμύθι.

Πέρασαν πολλά χρόνια και είχα ξεχάσει αυτήν τη συμβουλή.
Σήμερα μου βγήκε τυχαία. Πήγα να γράψω μια μικρή ιστοριούλα και μου προέκυψε κάτι πολύ μεγαλύτερο.
Η συμβολική του γλώσσα με βοήθησε να βάλω σε τάξη και να καταλάβω περισσότερα πράγματα, να δω κι άλλες απόψεις από όσες κατάφερνε το πτωχό μυαλό μου με τις αναλύσεις του και τελικά να φέρει μια γαλήνη -για όσο κρατήσει- στη μεγάλη μου τρικυμία.


Κι επειδή το 'χα ξεχάσει σαν μέθοδο, τώρα που τη δοκίμασα, το γράφω εδώ για να τη συστήσω και σε σας ανεπιφύλακτα.





Bob Canada, Illustrator


2 σχόλια:

Κυκλοδίωκτον είπε...

Σα μια κιβωτό η κάθε λέξη, και χορεύουμε γύρα της, με ανατριχίλα νογώντας το Θεό σα φοβερό της περιεχόμενο. Ό,τι ζεις στην έκσταση ποτέ δε θα μπορέσεις να το στερεώσεις σε λόγο. Όμως μάχου ακατάπαυτα να το στερεώσεις σε λόγο. Πολέμα με μύθους, με παρομοίωσες, με αλληγορίες, με κοινές και σπάνιες λέξες, με κραυγές και με ρίμες να του δώσεις σάρκα, να στερεώσει!

Όμοια κάνει κι ο Θεός, ο Μέγας Εκστατικός. Μιλάει, μάχεται να μιλήσει, με θάλασσες και με φωτιές, με φτερά, με χρώματα, με κέρατα, με νύχια, με αστερισμούς και πεταλούδες, με ανθρώπους, όπως μπορεί, για να στερεώσει την έκσταση του.

"Άσκητική" Ν. Καζαντζάκης

Αchernar είπε...

:) :) :)

Τα χαμόγελά μου προς συμφωνία των λεγομένων σου!