Στιγμές

Τα απλωμένα στο μπαλκόνι ασπρόρουχα, πλυμένα με χλωρίνη, αντανακλούν χρώμα καθαρότητας στην κόντρα τους με τον ήλιο.

Το φαγητό σιγοψήνεται κι εγώ ρουφώ γουλιές από τσάι πορτοκάλι με μαύρη ζάχαρη που το ετοιμάζω σε μεγάλη ποσότητα σε μια κανάτα και μετά το αφήνω να παγώνει στο ψυγείο για δροσιστικό.

Και καθώς ελέγχω τα ρούχα μέσα από το παράθυρο, το μάτι μου πέφτει στα μικρά άσπρα ανθάκια που μου 'καναν δώρο τα φυτά μου και που επειδή έλειπα δεν τα είχα προσέξει.
Και με γεμίζουν χαρά αυτοί οι απρόσμενοι επισκέπτες στο μπαλκόνι μου και τους μιλάω καλωσορίζοντάς τα...


Και σκέφτομαι ότι κάτι τέτοιες στιγμές μοιάζουν νοσταλγικά πολύτιμες σε ταραχώδεις καιρούς ή σε καιρό πολέμου, αλλά συνήθως προσπερνάμε τόσο αδιάφορα την 'δεδομένη' ομορφιά τους, ψάχνοντας κάτι άλλο ίσως πιο έντονο κι όχι τόσο απλό, σε ένα λαθεμένο εξωτερικό κυνήγι...

Pictures by Mónica Carretero