"Τον Άνθρωπο τον γνωρίζεις
στην Υπερβολή του"
Όπως συνήθως, όταν πλένω πιάτα χωρίς να ακούω μουσική, ένα συννεφάκι απλώνεται πάνω από το κεφάλι μου με διάφορες σκέψεις.
Οι σημερινές γυρόφερναν σε μια σχετική συζήτηση που κάναμε προχθές και μετά μεταφέρθηκαν στο γεγονός ότι γεμίσαμε ποιητάδες αλλά μας λείπουν οι ποιητές.
Και πάντα θυμάμα ένα τρανταχτό παράδειγμα, ενός ανερχόμενου ποιητή που όταν με ρώτησε τη γνώμη μου του είπα ευθέως ότι τα ποιήματά του είναι γεμάτα από στομφώδεις και περίπλοκες λέξεις, αλλά τους λείπει το βάθος και η σοφία.
Μα, πώς, μου αντιτάχθηκε, αυτό το ποίημα μου έπιασε 500 λάικς στο φ/β.
Και μετά μου εξήγησε το σχέδιό του να ανεβάζει ένα ποίημα μια φορά την εβδομάδα για να προλαβαίνει να πιάσει τα επιθυμητά λάικς. Κι άμα δεν τα έπιανε το άφηνε ακόμη λίγο να ...μεστώσει, μέχρι να ανεβάσει το επόμενο
Κι ύστερα ανακάλυψε και τον τρόπο να επενδύει τα ποιήματά του με εικόνες σε βιντεομορφή και πίσω από τις στομφώδεις λέξεις μπήκαν οι ανάλογες ρομαντικές εικόνες που τις ...απογείωναν και απογείωσαν και τα λαικς.
Κάποτε θα πρέπει να κυκλοφορήσει η ανάλογη παροιμία ότι 'τα λάικς δεν κάνουν τον ποιητή'...
Κάτι τέτοια και κάτι άλλα συμπληρωματικά σκεφτόμουν και μετά, μάλλον από τις συμπληρωματικές σκέψεις που δεν θα αναφέρω, ξεπήδησε από μόνος του -σαν φωτεινή επιγραφή που αναβόσβηνε μέσα στο κεφάλι μου- ο παραπάνω αφορισμός.
Pictures by Ben Goossens
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου