Το ημιυπόγειο

Ένα ημιυπόγειο στη γειτονιά μου, ούτε που το "πιάνει" το μάτι σου. "Εργαστήριο γλυπτικής" λέει. Έχει μερικά χρόνια που άνοιξε.
Πριν, ούτε που θυμάμαι τι ήταν.
Μα, πώς μπορεί να εργάζεται ένας καλλιτέχνης σε ένα τόσο ψυχρό μέρος; Άσπροι σκέτοι τοίχοι χωρίς καμία διακόσμηση και μόνο τα σύνεργα της δουλειάς και διάφορα "υλικά". Πώς εμπνέεται; Μπα, κανένας άσημος της σειράς θα 'ναι. 'Εργολαβίες' θα κάνει … Οι σκέψεις μου.
Ούτε που συγκράτησα το όνομά του στην πόρτα, σε μια καλαίσθητη αφίσα.


Πολλές φορές κάνω τον δρόμο μου να περνάει από εκεί, μήπως και μπορέσω να κλέψω ματιές "εν ώρα εργασίας" από το μοναδικό ανοιχτό παράθυρο που έχει τραβηγμένη την κουρτίνα. Όλα τα άλλα κατάκλειστα. Κάποια φορά είδα τον γλύπτη να χτυπάει δυνατά, σχεδόν άγρια, για να σμιλέψει ένα μεγάλο γυναικείο μπούστο και να του δώσει μορφή.
Ώστε τόσο έντονη και δυναμική είναι η δουλειά του γλύπτη… αναταράχθηκα εσωτερικά. Πώς στο καλό περίμενα η γλυπτική να έχει την ηρεμία της πινελιάς του ζωγράφου; Και να που είχε την ορμή που έχω συνδέσει με πράξεις καταστροφής.

Σκέψεις… σκέψεις… ετεροπροσδιορισμοί για την γλυπτική, την τέχνη γενικότερα…

Μια μέρα είπα να συγκρατήσω το όνομά του.
Μπα! Δύο επίθετα στην επιγραφή;
Δύο γλύπτες μαζί θα 'ναι… Συναίτεροι...

Σήμερα θυμήθηκα να βάλω αναζήτηση. Λες να υπάρχει κάπου καμιά αναφορά σ' αυτά τα ονόματα; Τυχερή θα 'μαι να βρω έστω και κάτι…


Γκέλας Κεσίδης

Με περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Πρώτον, δεν είναι δύο γλύπτες αλλά ένας με ασυνήθιστο όνομα.
Και δεύτερον:

"Ύστερα από 50 χρόνια ασχολίας μου με την τέχνη, και όντας συγχρόνως καλλιτέχνης και δημιουργός ενός Μουσείου Σύγχρονης Παγκόσμιας Ζωγραφικής και Γλυπτικής, μπορώ να δηλώσω ότι, όταν κάλεσα τον γλύπτη Γκέλα Κεσίδη στο 3ο Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής, αντιλήφθηκα έναν καλλιτέχνη αναπόσπαστα συνδεδεμένο με τα λαμπρά πεπρωμένα του νεοελληνικού δυναμισμού.

Γι' αυτό το λόγο το γλυπτό του Κεσίδη αποτελεί ένα αξιόλογο απόκτημα στο Πάρκο Γλυπτικής στο Chateau de Serans. Εξάλλου, το γλυπτό του Κεσίδη, επιλέχθηκε να βρίσκεται μέσα στα 5 καλύτερα γλυπτά από τα 52 που βρισκόταν στο πάρκο του Μουσείου Balias έπειτα από το ψήφισμα της Εθνικής Καλλιτεχνικής Επιτροπής.(!!!)

Εγώ ο ιδιοκτήτης και δημιουργός του μουσείου και συνάμα έλληνας, είμαι υπερήφανος να δείχνω στους 10.000 περίπου επισκέπτες το χρόνο, το γλυπτό του Έλληνα Κεσίδη."

Υπογραφή:
Balias
President of the Association "ART DANS L'ORNE" CHATEAU DE SERANS

Αυτό ήταν που διάβασα πρώτο και…σάλεψα!
Και έχει ακόμα πολλές κριτικές και βιογραφικό και έργα του, στη σελίδα:
http://www.gelaskessidis.com/
Όχι μόνο δεν είναι άσημος εργολαβάκος, αλλά γνωστός με αναγνώριση του έργου του και στο εξωτερικό...
Γκλουπ!!!
Να, τι κρύβει αυτό το ψυχρό ημιυπόγειο που τόσο απερίσκεπτα υποτίμησα μόνο και μόνο από την εμφάνισή του…

(Προς γνώση και συμμόρφωση για τις βιαστικές και επιφανειακές μου κρίσεις!)
-
-