(και για να επανέλθω στην "αρμόζουσα τάξη" και να σοβαρευτώ, ένα κείμενο για προβληματισμό:)
"Η τέχνη είναι μια μετα-γλώσσα με την οποία οι άνθρωποι προσπαθούν να επικοινωνήσουν, να μεταδώσουν πληροφορίες για τον εαυτό τους και να αφομοιώσουν την εμπειρία των άλλων -στοιχεία που δεν έχουν σχέση με πρακτικά οφέλη, παρά με τη συνειδητοποίηση της ιδέας της αγάπης που το νόημά της έγκειται στη θυσία, στο άκρο αντίθετο του πραγματισμού. Μου είναι αδύνατον να πιστέψω πως ένας καλλιτέχνης μπορεί ποτέ να εργαστεί μόνο και μόνο για να 'εκφραστεί'. Η έκφραση του εαυτού του δεν έχει νόημα αν δεν υπάρχει ανταπόκριση. Για να δημιουργηθεί πνευματικός δεσμός με τους άλλους, η έκφραση αυτή πρέπει να αποτελεί μια οδυνηρή πορεία που δεν έχει κανένα πρακτικό όφελος -να είναι εντέλει πράξη θυσίας. Πάντως σίγουρα δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς μαζί της για να ακούσει απλώς και μόνο τον αντίλαλό του!
Η διαίσθηση παίζει ρόλο και στην επιστήμη και στην τέχνη..."
Από το βιβλίο: "Σμιλεύοντας το χρόνο"
"πνευματική αυτοβιογραφία του εν τω γίγνεσθαι" του Α. Ταρκόφσκι
.
Σάββατο 30 Απριλίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου