Τρίτη 26 Αυγούστου 2008

Συννεφιανοί (ζουν ανάμεσά μας!)




Εντός σύννεφου προσφυγής
για αιθεροβάμονες της γης
απώλεια προτιμάται

Και μετά φόρας και ορμής
με ένα σάλτο εκ της ζωής
τον ουρανόν τιμάτε

. . . . . . . . . . . . . . . . . (Κυκλοδίωκτον)



.
Δεν έχετε ακούσει ποτέ για τους Συννεφιανούς;
Ούτε ποτέ πήρε το αυτί σας κάποιο από αυτά τα συνθήματα;


"Συννεφιανοί ενωμένοι, ποτέ πια γειωμένοι!"
"Συννεφιανοί ξυπνήστε, τις μπόρες προτιμήστε!"
"Συννεφιανοί για πάντα, Γη κάνε στην μπάντααααααααα!"


Μη μου πείτε ότι δεν έχετε συναντήσει ποτέ κάποιον που είναι κλεισμένος στο προσωπικό του συννεφάκι με φουλ ειρκοντίσιον (με νταιβέρτερ παρακαλώ, ή όπως το λεν αλλιώς αυτό το ρυθμιστικό μαραφέτι-πού να τρέχω στην ΕΛΕΤΟ να μαθαίνω), με φως, νερό, τηλέφωνο, adsl στα 48 Gb και πλευρικό αερόσακο;

(Παρένθεση: Αν ο Αδάμ ήξερε για τον πλευρικό αερόσακο, άραγε από πού θα κατασκευαζόταν η Εύα; Και μην βιαστείτε να πείτε από τη γλώσσα που κόκαλα δεν έχει αλλά για κόκαλα... αξίζει)



Δεν έχετε ποτέ συναντήσει κάποιον που έχει δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα και όσα του λέτε (το παιχνίδι μαζί του παίζεται επί ξυρού ακμής, βάλτε Χ καλού κακού στα προγνωστικά-ποτέ δεν ξέρεις ποιος απ' τους δυο δεν καταλαβαίνει τελικά-όλα στο φλου) μπαίνουν από το ένα αυτί και βγαίνουν από το άλλο; Που δεν γρικά γρυ; ("Χοντροκεφαλοδιαμπεροσύνη" λέγεται αυτό-και το γρυ είναι ήχος ...χοίρειος). Που ούτε νοιάζεται να καταλάβει, να ακούσει, να ενδιαφερθεί και προτιμάει να αποσυρθεί στα ενδότερά του, προτιμώντας μόνο τον εαυτούλη του;


Έχετε συναντήσει; Ε, ά να μπράβο! Συννεφιανός είναι του λόγου του!

Και οι Συννεφιανοί μπορεί να είναι από τους απόμακρους πολιτικούς (απόμακρος ίσον: πού να φτάσουμε εμείς οι πτωχοί τόσες μίζες, underπρομήθειες και λόγια του αέρα–ε, και των συννέφων βεβαίως, βεβαίως), μέχρι τον μπακάλη της γειτονιάς (αν υπάρχει ακόμα βγάλτε του μια φωτογραφία, αξίζει πολλά ως κειμήλιο), τον γείτονά μας (αν του μιλάμε ακόμα και δεν έχουμε μαλώσει μαζί του), μέχρι τον πιο κοντινό μας ...σχετιζόμενο ή σχετιστή ή σχετίστα (άσχετο με το: "δημοσιοσχετίστα", αλλά καμιά φορά και συναφές –ποτέ δεν ξέρεις!).
.
Επειδή, νομίζουμε μεν ότι κατοικούμε στη γη, αλλά δεν γνωρίζουμε ότι οι συννεφιανοί ζούν ανάμεσά μας, ντυμένοι με ανθρώπινα προσωπεία επικοινωνίας, κατανόησης, επαφής και κουλτούρας κι ότι κυκλοφορούν σαν ευυπόληπτοι και αγαστοί συν-πολίτες και συν-σχετίστες στους δρόμους και στα πέριξ.
Και -σημειωτέον και μη παραλειπτέον- κυκλοφορούν ανάμεσά μας σε όλα τα κοινωνικά στρώματα (ναι-ναι, ακόμα κι αν είναι το στρώμα μας μονό!).


Τώρα θα μου πείτε: "Μα, κι αυτό είναι αμάρτημα;", "Ας' τον Συννεφιανό στην τρέλα του και μην τον συννεφοσυνεφέρνεις", "Απ' τα χαμηλά στα ψηλά", "Ο υψών εαυτόν συννεφοαρπαγήσεται", "Κατέβα να φάμε", "Συννεφιανός συννέφω πελάζει", "Συννεφιασμένη Κυριακή και Δευτέρα και Τρίτη και Τετάρτη και Πέμπτη και Παρασκευή και Σάββατο", "Συννεφιά κι αράξαμε", "Συννεφοσυναχτωμαζώματα vs Συννεφοσκορπίσματα" ... κλπ.

Όχι, δε λέω, καλά κάνουν και ζουν κάποιοι στη συννεφούλα (συννεφούλη, συννεφούλη μη γυρίσεις σου ζητώ) και συννεφώδη απομονωμένη κοσμάρα (sic) τους.
Και δεν φταιν αυτοί, αλλά εμείς οι χαζοί που ψάχνουμε καμιά συννεφοκερκόπορτα, μπας και καταφέρουμε να επικοινωνήσουμε επιτέλους μαζί τους.
.Δε βαριέσαι όμως! Το επόμενο σύννεφο (ένας ουρανοκατέβατος, από μηχανής, θυσανοσωρείτης) περνάει ακριβώς σε τρία λεπτά και δυόμιση δευτερόλεπτα. Και μαντέψτε τι!
Έχω βγάλει εισιτήριο άνευ επιστροφής!

Θα τα λέμε αφ' υψηλού και εξ ομίχλης!

Ήδη όμως, για να προλάβω, έχω γίνει μέλος της Λέσχης Εκτίμησης Συννέφων που έχει βγάλει μέχρι και μανιφέστο:

Παραθέτω το Συννεφομανιφέστο μας:

Πιστεύουμε ότι τα σύννεφα είναι άδικα διασυρόμενα
και ότι η ζωή θα ήταν ασύγκριτα φτωχότερη χωρίς αυτά.

Θεωρούμε ότι είναι η ποίηση της φύσης,
και τα πιο ισότιμα από τις θεάσεις της, δεδομένου ότι
ο καθένας μας μπορεί να έχει μια φανταστική θέα τους.

Δεσμευόμαστε για την καταπολέμηση της "γαλάζιου ουρανού-αναζήτησης"
όπου κι αν την βρούμε.
Η ζωή θα ήταν άχαρη, αν είχαμε να βλέπουμε την ίδια ασυννέφιαστη
μονοτονία μέρα με τη μέρα.

Επιδιώκουμε να υπενθυμίσουμε ότι τα σύννεφα είναι εκφράσεις
της ατμοσφαιρικής διάθεσης, και μπορεί να διαβαστεί
όπως και η έκφραση ενός ατόμου.

Τα σύννεφα είναι τόσο κοινά που η ομορφιά τους συχνά παραβλέπεται.
Υπάρχουν για τους ονειροπόλους και η ενατένισή τους ωφελεί την ψυχή.
Πράγματι, όλοι όσοι μελετούν τα σχήματα που βλέπουν σε αυτά
θα κάνουν οικονομία στους λογαριασμούς της ψυχανάλυσης.

Έτσι, λέμε σε όλους όσους θα ακούσουν:
Κοιτάξτε, θαυμάστε την εφήμερη ομορφιά,
και ζείστε τη ζωή με το κεφάλι μέσα στα σύννεφα! 


.------------------------------ 


"Λατρεύω τα σύννεφα… τα σύννεφα που περνούν…
εκεί ψηλά… εκεί ψηλά… τα υπέροχα σύννεφα!"
[Ο Ξένος, Κάρολος Μπωντλαίρ]



Και λίγα περί συννέφων, έτσι, για να ξέρουμε …πού βρισκόμαστε!
Βάση του ύψους στο οποίο βρίσκονται, τα σύννεφα χωρίζονται σε τρείς βασικές κατηγορίες:


Υψηλά Σύννεφα:Βρίσκονται 6 έως 15 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της θάλασσας.Cirrus (θύσανοι)
Cirrocumulus (θυσανοσωρείτες ή αλλιώς: εκεί που θα πάω σε λίγο)
Cirrostratus (θυσανοστρώματα)

Μεσαία Σύννεφα:
Βρίσκονται 2 έως 6 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της θάλασσας.Altocumulus (υψοσωρείτες)
Altostratus (υψοστρώματα)
Nimbostratus (μελανοστρώματα)

Χαμηλά Σύννεφα:Βρίσκονται κάτω από 2 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Stratocumulus (στρωματοσωρείτες)
Stratus (στρώματα)
Cumulus (σωρείτες)
Cumulonimbus (μελανοσωρείτες)


Υ.Γ.
Τελικά, το μόνο άξιον απορίας (που δεν κατάλαβα ολωσδιόλου) είναι πώς ενώ ξεκίνησα να κάνω άλλη δουλειά το πρωί, τελικά υφαρπάχθην εκ των Συννεφιανών…
Συννεφοσυνομωσία μου μυρίζει!
.
Σημείωση:
Στην παραπάνω ανάρτηση λειτουργούν και υπερσύνδεσμοι.
Με ένα κλικ πάνω τους μεταφέρεστε στην "ΕΛΕΤΟ" (επιστημονική ένωση για την ανάπτυξη της Ελληνικής Ορολογίας και την σύμμετρη ανάπτυξη της Ελληνικής Γλώσσας σε σχέση με τον κατακλυσμό των ξένων ορολογιών, ιδίως όσον αφορά τους εισαγώμενους νέους όρους και τις ανακαλύψεις της επιστήμης), και κυρίως και ανελλιπώς στις υπαρκτές σελίδες της Λέσχης Εκτίμησης Συννέφων (κι όμως υπάρχει!) και στο Συννεφομανιφέστο (αυτό κι αν υπάρχει!).
.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σε ολα τα συννεφα της παρεας


http://www.esnips.com/doc/c694a566-6243-4c36-bb9d-835a0c24d2e5/11---Track11

Δε θα ξεκουβαηλσεις απο εδω? τι θα γινει?
Τι θες τωρα εσυ?

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Τελικά το "δοκίμιο", η θεωρία "Περί κωμικού" που ανάρτησες πριν, την προεκτείνεις και στην πράξη τώρα με τους Συννεφιανούς!! Στιχοπλοκές, ευφυολογήματα, ντρίμπλες, νέοι ορισμοί για το είδος των Συννεφιανών που τώρα συνειδητοποιούμε με τον τρόπο σου. Κέφια να φαν κι οι κότες ή οι Συννεφιανοί! Βέβαια όλοι οι Συννεφιανοί δεν είναι σαν κι αυτούς που αναφέρεις ότι ζουν ανάμεσά μας, κλεισμένοι ερμητικά στον εαυτούλη τους και ανίκανοι να επικοινωνήσουν... Είναι και αυτοί που εντάσσονται στις προδιαγραφές του Συννεφομανιφέστου σου! Απίθανο βαρεμένο! Πολύ ευφυές από μέρους σου, που εξάντλησες όλη τη γκάμα των Συννεφόπληκτων και των νεφών: Από τη μεταφορική τους έννοια ως την κυριολεκτική! Τέτοιο χαμένο είσαι! Τι μου θύμισες όμως με τα είδη των νεφών: Cirrus, Altostratus k.l.p. Όλα αυτά τα είδη ήταν μέρος της δουλειάς μου , όταν έπαιρνα το μετεωρολογικό φάκελο, για να κάνω τα σχέδια πτήσης με βάση τον καιρό (και τα σύννεφα)ή να ενημερώσω το θάλαμο διακυβερνήσεως των αεροσκαφών της εταιρείας μας που προσγειώνονταν στην Αθήνα. Αυτό ήταν η μια πλευρά. Η άλλη είναι η ιδιωτική: Που δραπετεύω στα σύννεφα να ρεμβάσω, να ταξιδέψω μαζί τους και να επιστρέψω στα τρέχοντα με καινούρια αντοχή. Μπορείς λοιπόν να με θεωρήσεις και μένα μέλος των Συννεφιανών αλλά μόνο με τις προδιαγραφές του μανιφέστου που μας κοινοποίησες! Ζήτω τα ύψη λοιπόν...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Και κάτι άλλο που ξέχασα για το Blog σου. Είναι ανάλαφρο, αφήνει να αναδειχθούν τα θέματά σου, όπου συγκεντρώνεται και η προσοχή του επισκέπτη, χωρίς να αποσπάται απο βαρυφορτωμένα μοτίβα. Η προμετωπίδα του blog με τα υπέροχα χρώματα, ενώ δεν είναι ένα συγκεκριμένο θέμα, αφήνει την αίσθηση ότι είναι όλα τα θέματα του κόσμου! Να χαρώ επιλογές, γούστο και λειτουργικότητα.

Ανώνυμος είπε...

Προς Κυκλοδίωκτον:
Θα μπορουσες στο προηγουμενο σχολιο μου να σβησεις το link και να το αντικαταστησεις μ'αυτο.. οριστε μια φορα που θα υπαρχει λογος σοβαρος να σβησεις αυτα που αναρτιζω και οχι ετσι στα τυφλα μεσα στα συνεφα που σβηνεις αψηφοντας ουρανους και αγερηδες και ανεμους και απο κατω η φουσκωμένη θάλασσα

http://www.esnips.com/doc/c694a566-6243-4c36-bb9d-835a0c24d2e5/11---Track11

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

@"Ανώνυμε και ΣΙΑ Ο.Ε.", δε σβήνω τίποτε.
Στο πρώτο "τρακ" άδεις μόνος και στο δεύτερο μαζί με τον ΣΙΑ?
(έτσι σου αποδεικνύω ότι τα ακούω πρώτα πριν τα σβήσω ή όχι).
Με τα λεγόμενά σου, μου θύμισες πάντως ακόμη ένα τραγούδι: "Βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα"


@Φαίδωνα, φαίνεται η πολύ δουλειά που 'ριξα χθες, τελικά με παρακούρασε και ξεχύθηκα στην πρώτη διέξοδο διαφυγής που βρήκα (και δεν εννοώ τον θυσανοσωρείτη)
-
(μεταξύ μας: αυτό το αλτόστρατους κάτι σε δεινόσαυρο δεν θυμίζει; - απαπαπα δεν ανεβαίνω σε τέτοιο!).

Ε, λοιπόν δε θα το πιστέψεις, αλλά και μένα από μικρή άμα με ρωτούσαν τι σου αρέσει πιο πολύ "τα σύννεφα" απαντούσα.
Άσε τις ιπτάμενες συννεφοφωτογραφίες που μαζεύω κατά καιρούς με την απόχη της μηχανούλας μου.
Άσε που κάθομαι ώρες μαγεμένη και ..χάσκω (τι ρομαντική που είμαι) βλέποντάς τα!
Άσε που... (α, αυτό δε λέγεται!)

Όσο για τους Συννεφιανούς, υπάρχουν κατηγορίες και κατηγορίες -όπως και στα σύννεφα- ανάλογα με το πόσο απέχουν από την γήινη πραγματικότητα και τον τρόπο που επικοινωνούν με τους ..σχετίστες τους (όρα και σχετικούς τους).

Το συννεφομανιφέστο δεν είναι "μου", αλλά "μας" (πια), των Συννεφιανών δηλαδή, και είναι ολοπραγματικότατο, κι αν θες (ως πιο ειδικός στη γλώσσα) πηγαίνεις να το δεις στη σελίδα, για να μου πεις αν έκανα κάποιο λάθος στην μετάφραση και να το διορθώσω.

Πάνω τα ύψη, λοιπόν, κάτω τα βάθη! (αυτό το σύνθημα γιατί μου φαίνεται πολύ κυριολεκτικό;)
Γιατί, όταν κοιτάς από ψηλά μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά και μεις τον πήραμε σοβαρά, και μεις τον πήραμε σοβαρά, κλιτς-κλατς!

(Με είπες "χαμένο" ή μου φάνηκε;)

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Και κάτι άλλο που ξέχασα (κι όχι επίτηδες μόνο και μόνο για να συνάδει με τα σχόλιά σου!!!), είναι να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια για την μπλογκοανακαίνισή μου.
Πώς σου φαίνεται το λαχανοπρασινί μου στο πλάι, σύμβολο της χλωροφύλλης;
Στην προμετωπίδα δεν ξεχωρίζει ότι υπάρχει (έστω και ωοειδής) ένας ήλιος που σκορπά φως και πράσινο;
Θέλησα να δώσω φως και ζωή στο ανανεωμένο μπλογκ μου...

aKanonisti είπε...

Κυκλοδίωκτη....
1.Ωραίοτατη η νέα μορφή του βλογ σου...(το μπεζ ήταν λίγ γεροντίστικο...)
2.Τον κύριο Φαίδωνα να τον προσέχεις.. μου φαίνεται ύποπτος...
3.Ωραία τα συννεφα...
αν και...φέρνουν βροχή....
Πρόσεχεεεεεεεεεε (πάρε και μία κόκκινη ομπρέλα μαζι..)

Φιλιααααααα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Κυκλοδίωκτον
Ναι πάει πάει πολύ το λαχανοπρασινί σου μέσα στο σύνολο και το ξαλεγράρει. Στην προμετωπίδα του Βλογκ σου δεν θέλω ως επισκέπτης του Βλογκ σου να ξεχωρίζω κάτι συγκεκριμένο γιατι τοτε η εικονα εγκλωβίζεται σέ ένα αντικείμενο που θα την χαρακτηρίζει.Αυτή τη σπάνια συνουσία των χρωμάτων που δίνει η εικόνα την κάνει να δείχνει πως είναι όλα και όχι ένα. Κι αυτό το προτιμώ, γιατί πράγματι είναι ωραίο!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ακανόνιστη
Χαίρομαι που με βρίσκεις ύποπτο, που πάει να πει πως παραδέχεσαι πως κι εγώ είμαι ικανός για κάτι!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Κυκλοδίωκτον
Ναι σε είπα χαμένο και μου άρεσε! Ετοιμάζομαι να το ξαναπώ στο επόμενο σχόλιο!

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

@Ακανόνιστη,
μερσί μποκού μαρί (και τα τρία γαλλιστί).
Ναι όντως, παραήταν για άλλες ηλικίες το μπεζάκι. Μού θύμιζε τη μαμά μου που είναι το πρώτο χρώμα της επιλογής της για να "μη λερώνει", αλλά στην ουσία, να λερώνει μεν, αλλά να μη φαίνεται ...δεν!
Καλά που μου το πες για τον κύριο Φαίδωνα, δεν είχα υποψιαστεί τίποτε. Τώρα να δει αυτός πώς θα τον προσέχω!



@Κύριε Φαίδωνα,
ώστε δεν ντρέπεσαι και το ομολογείς δημόσια ε; Ώστε σου άρεσε κιόλας!
Αυτό ισοδυναμεί με πέταγμα γαντιού κύριέ μου.
Το μαζεύω λοιπόν κι είμαι έτοιμη για την επόμενη μονομαχία.
Ελπίζω μόνο να μην πάει ...χαμένο!
(το μάζεμα του γαντιού βεβαίως βεβαίως).


Και, επίσης, σε όλους:
Καλημέρααααααααααααααααααααααααα