Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008

Ημερολόγιο

.
Πόσες φορές το 'χω ακούσει κατ' επανάληψη αυτό το τραγούδι φέτος το καλοκαίρι στους περιπάτους μου! Ακούραστα, ξανά και ξανά και ξανά... πατώντας συνέχεια την επανάληψη στο ..ΜΡ3όφωνό μου.
Λες και με μεθάει αυτή η μελαγχολική απλότητα της σύνθεσής του.
Το λιτό μοτίβο της κιθάρας, σα να σε υποβάλλει εισαγωγικά να επικεντρωθείς στην ποιητικότητα των λέξεων και να μπεις στο βαθύτερο νόημά τους, που δεν είναι τόσο εμφανές με το πρώτο άκουσμα. Και το βιολί στο πίσω μέρος, όλο να σιγοντάρει και να προσθέτει περισσότερο συναίσθημα σ' αυτήν την μελαγχολική γραμμή...
Είναι τόσο ξεκάθαρες οι μελωδίες όλων των οργάνων... παραμένουν αυτούσιες και δεν συγχέονται στο άκουσμά τους... ακούστε την διακριτική παρουσία του μπάσου, που όμως εντείνεται και τονίζει τα σημεία που πρέπει για να αναδείξει τη μελωδική γραμμή, παραχωρώντας τη θέση του -χωρίς να το πάρεις είδηση- στα κρουστά...

Μια από αυτές τις φορές, ακούγοντάς το τραγούδι αυτό, καθισμένη άκρη-άκρη στην προκυμαία, δεν μπορούσα παρά να καθρεφτίσω -κι εγώ- φορτώνοντας στα κύματα τις δικές μου σκέψεις. Ποιος ξέρει πού να έχουν φτάσει ως τώρα...
Στα κύματα, που μες τη νύχτα τα έβλεπα σαν μια συμπαγή πηχτή μάζα που σάλευε αργά-αργά, λες και η ρευστή θάλασσα είχε μεταμορφωθεί σε μια συνοχούμενη οντότητα με όλα τα ζωικά συναισθηματικά γνωρίσματα και τις εκδηλώσεις μιας ύπαρξης.

(Μόνο εκεί στο σημείο που πουλάει την ψυχή του στον διάβολο μου το χαλάνε οι στίχοι, αλλά κάνω διάφορους φιλοσοφισμούς επί του θέματος, τους οποίους, επιτρέψτε μου, να μην τους αναπτύξω επί του παρόντος.)





Αν δείτε κάποια με γουόκμαν να περπατάει στην παραλία κοιτώντας προς ...τα πάνω στον ουρανό (πότε θα σκοντάψω και θα γκρεμοτσακιστώ...) με ένα περίεργο μειδίαμα στα χείλη, να μαζεύει εικόνες του κόσμου και των χαρακτήρων γύρω της (μα γιατί τόσα εν υπνώσει χαμένα βλέμματα;), να κάθεται με τις ώρες να μελετάει το γλυπτό του Γ. Τσάρα αφιερωμένο στο ζεύγος Βισβίζη (τι πλαστικότητα που έχουν τα σώματα, ειδικά το γυναικείο - φοβούμενη μη με παρεξηγήσουν πέρασα το χέρι μου επάνω στην κοιλιά της γυναίκας για να αισθανθώ το σώμα και με την αφή, και ρίγησα στην ζωντανή σάρκινη αίσθηση που μεταδίδει... λες και αισθνόσουν πραγματικά τους μύες της κοιλιάς της κάτω από το ύφασμα της φορεσιάς της... κι εκείνη η Νίκη, τόσο αέρινη σχηματικά, που αφήνεσαι να σε παρασύρει στο λυγερόκορμο πέταγμά της...) ----- (...έχετε παρατηρήσει πως άμα κάθεστε και κοιτάζετε κάτι -έστω και έναν σκουπιδοτενεκέ- όλο και κάποιοι περίεργοι θα σταθούν δίπλα να κοιτάζουν κι αυτοί...)... τι έλεγα; α, ναι! Αν δείτε λοιπόν κάποια τέτοια, μην την χτυπήσετε στον ώμο (απαλά-απαλά όμως, μην τρομάξει) και της πείτε "γεια σου κυκλοδίωκτον", γιατί θα σας κοιτάξει με απορία και θα κάνει τελείως, μα τελείως την ανήξερη.

Παραθέτω περισσότερες πληροφορίες για το γλυπτό του μνημείου Βισβίζη:

Περιγραφή-Συμβολισμός
Η σύνθεση παριστά- συμβολίζει την ιστορική δράση του ζεύγους Βισβίζη και λειτουργεί-κυριαρχεί παράλληλα, σαν σύμβολο του αγώνα των Θρακών στη θάλασσα κατά το 1821.
Ο άνδρας βρίσκεται ξαπλωμένος, νεκρός, αγκαλιάζοντας το ναυτικό κανόνι, που το πυροδοτεί η γυναίκα του, δίνοντας έτσι το μήνυμα της συνέχισης του αγώνα.

Πίσω πλάγια βρίσκεται η πλώρη του πλοίου και στο ακρόπρωρο δημιουργείται το κυρίαρχο σύμβολο του αγώνα στις θάλασσες, η νίκη, που θυμίζει τη Νίκη της Σαμοθράκης.
Τα σχοινιά που κρέμονται, πέρα από το αισθητικό στοιχείο που προσθέτουν στη σύνθεση, τονίζουν ιδιαίτερα το ναυτικό χαρακτήρα της παράστασης.
ΑισθητικήΗ σύνθεση είναι εικονική, ευδιάκριτη με αφαιρετικά στοιχεία στη φόρμα, ώστε το έργο να έχει μια πιο σύγχρονη άποψη και να αναδεικνύονται έτσι κάποια στοιχεία του περισσότερο.
Τεχνική - Διαστάσεις
Κατασκευασμένο από ορείχαλκο, χρωματισμένο και πατιναρισμένο, στηρίζεται στο πίσω μέρος σε μια ημιδιαμορφωμένη μαρμάρινη στήλη-βάθρο, από την οποία αναπτύσσεται η πλώρη του πλοίου.
Οι διαστάσεις του έργου είναι περίπου 3μ ύψος, 2,5μ. μήκος και 2μ. πλάτος. Το ύψος είναι περίπου 60 εκ., ώστε ο θεατής να βλέπει μπροστά - χαμηλά τον νεκρό και η υπόλοιπη σύνθεση να μην αναπτύσσεται μπροστά του σε μεγάλο ύψος.



Και λίγα ιστορικά στοιχεία για το ζεύγος Βισβίζη:
Ο Χατζη-Αντώνιος και η Δόμνα Βισβίζη
0 Αντώνιος Βισβίζης, ο Χατζη-Αντώνης, ήταν πλούσιος πλοίαρχος και εφοπλιστής από την Αίνό της Θράκης.
Ένθερμος πατριώτης, μυήθηκε πολύ νωρίς στη Φιλική Εταιρεία και πρόσφερε πολλά για την προπαρασκευή και τη διεξαγωγή του Αγώνα.
Το 1808 παντρεύτηκε τη Δόμνα, κόρη γαιοκτήμονα από την Αίνο, γεννημένη το 1783. Όταν στις 2 Μαΐου 1821 ήλθαν στην Αίνο Ψαριανά πλοία με αρχηγό τον Γιαννίτση και βομβάρδισαν το τουρκικό φρούριο, ο καπετάν Βισβίζης με τη γυναίκα του, με την οποία είχε αποκτήσει ήδη πέντε παιδιά, ενώθηκαν με τους Ψαριανούς με το μπρίκι τους, που λεγόταν «Καλομοίρα» και είχε 16 κανόνια και 140 ναύτες. Τα Ελληνικά πλοία εκυρίευσαν το οχυρό και οι επαναστάτες άρπαξαν 24 κανόνια και τα έφεραν στα Ψαρά.
Το μπρίκι του Βισβίζη, τα 4 πλοία του Γιαννίτση και άλλα 7 ψαριανά πλοία είχαν αρχηγό τον Γ. Σκανδάλη. Η «Καλομοίρα» στα μέσα Μαΐου του 1821 βοήθησε τους επαναστάτες της Κασσάνδρας, τον Δεκέμβριο του 1821 έσωσε στο Άγιο Όρος τον Εμμ. Παπά, που πέθανε φεύγοντας πάνω στο μπρίκι αυτό και μεταφέρθηκε στην Ύδρα. Ύστερα η «Καλομοίρα» πήρε μέρος σε επιχειρήσεις στο Βόλο, στο Τρίκερι, στον Ευβοϊκό κόλπο, στη Στυλίδα και στην Άγια Μαρίνα. Μετέφερε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο με τους οπλαρχηγούς και τους άνδρες του. Την εκστρατεία παρακολουθούσαν και μέλη του Αρείου Πάγου.
Στην εκστρατεία αυτή στην Αγία Μαρίνα, πέθανε πάνω στο μπρίκι του ο Βισβίζης. Η Δόμνα έκρυψε τον νεκρό στο πλοίο και συνέχισε τον αγώνα. Την επομένη του θανάτου του συζύγου της έφερε αυτόν στη Λιθάδα της Εύβοιας και τον έθαψε στο ναό των Αγίων Αναργύρων.
Η Δόμνα αναδείχθηκε γενναία καπετάνισσα, εφάμιλλη της Μαντώς Μαυρογένους και της Μπουμπουλίνας. Η φήμη της έφθασε και στο εξωτερικό. Επί τρία χρόνια μετείχε σε εκστρατείες με το πλοίο της ξοδεύοντας για τις δαπάνες αυτού και για τη συντήρηση του πληρώματός του. Ύστερα δώρισε την «Καλομοίρα» στο Κράτος, που μετέτρεψε το μπρίκι σε πυρπολικό, με το οποίο ο Πιπίνος ανατίναξε την Τουρκική φρεγάτα «Χαζνέ Γκεμισί» το 1824.


Η Δόμνα Βισβίζη έκτοτε έζησε δύσκολα χρόνια, φτωχή και ξεχασμένη με τα πέντε ορφανά της στην Ύδρα, στη Σύρο, στο Ναύπλιο και πάλι στη Σύρο, ώσπου της χορηγήθηκε μια μικρή μηνιαία σύνταξη 30 δραχμών. Από τη Σύρο, όπου έζησε ως το 1845, ήλθε στον Πειραιά, όπου πέθανε σε ηλικία 66 χρονών. 0 γιος της Θεμιστοκλής, που σπούδασε στη Γαλλία, το 1842 διορίσθηκε ακόλουθος στο Υπουργείο των εξωτερικών και το 1845 ανέλαβε τη θέση Του διοικητού της Νάξου. Οι Θρακιώτες λοιπόν δεν έλειψαν ποτέ από τις μεγάλες στιγμές της Πατρίδας και ούτε θα λείψουν, Ακρίτες άγρυπνοι αυτοί.

«Η ευπειθεστάτη πατριώτισσα και δούλη,
Δόμνα Βισβίζη»...
Η υπογραφή της σεμνής ηρωίδας.
Υ.Γ.

Σας χρωστώ και φωτογραφία,-ες του γλυπτού - θα το κάνω με την πρώτη ευκαιρία - όσο για τους Θεσσαλονικείς προτείνω να το μελετήσουν ιδίοις όμμασι -καλό είναι να προσέχουμε λιγάκι κάποια από τα αξιόλογα γλυπτά που κοσμούν την πόλη μας.
Προς το παρόν, αρκεστείτε στο προσχέδιο του καλλιτέχνη.


15 σχόλια:

aKanonisti είπε...

Καλημέρα!!!!
Που είναι το αγαλμα αυτό???
Δεν το έχω δει...
Ολο κάτι μαλακίες βλεπω.. Πχ.. τον κρεμμασμένο στην παραλία!!!
Το άσμα καλούτσικο...αλλά πολύ κλαψιάρικο βρε παιδί μου...
Κάτι πιο χαρούμενο δεν σου βρίσκεται να ακούς???
πχ..Να χαρώ να χαρώ να χαρώ.. το μωρό το μωρό το μωρο???
Ανέβαααααααα φιλενάδα!!!!!!
Δεν μου αρέσει να συναντάω μελαγχολικά άτομα στις βόλτες μου στις παραλίες!!!!

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Ακανόνιστη,
το γλυπτό βρίσκεται πηγαίνοντας από Λ. Πύργο για Μακεδονία Παλλάς (λίγο πριν φτάσεις στο Μ.Π.), σε ένα μικρό παραμελημένο παρκάκι-παιδική χαρά που έχει εκεί.

Έχει αρκετά χρόνια που έχει τοποθετηθεί, και μάλιστα έχουν ξεκολλήσει και δύο γράμματα από την επιγραφή του που δεν νοιάζεται κανείς να αποκαταστήσει(σιγά τη λεπτομέρεια για να ασχοληθούν).

Είδες που κάτι τέτοια γλυπτά ξεφεύγουν της προσοχής, ενώ εκείνο το εκτρωματικό πριόνι έξω από το αρχαιολογικό μουσείο το 'χουν προσέξει οι περισσότεροι;

(όρα και παλιότερη ανάρτησή μου περί αυτού: http://kyklodiwkton.blogspot.com/2007/10/blog-post_27.html)

Υ.Γ.
Έχω διάφορα άσματα στο ΜΡ3όφωνο, αλλά κόλλησα σ' αυτό.
Και η μελαγχολία μου δεν είναι κατσούφα, αλλά μειδιάζουσα και αισιόδοξη!!! Μπορώ να σε πληροφορήσω ότι το βλέμμα μου περιέχει περισσότερη σκανταλιά παρά θλιψη. Τι να πεις;
Μη μου τα άσματα τάραττε!
Οπότε μάλλον θα σου αρέσει που θα συναντηθούμε.

Πι. Ες.
κράτα ένα τσολιαδάκι στις βόλτες σου στην παραλία όμως για να σε αναγνωρίσω!!!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Μπερδεύτηκα με τα περισσότερα από ένα θέματα, κι αυτό επειδή δεν διαθέτω την ευφυία της Ακανόνιστης..Την ζηλεύω που όλα τα σφάζει..όλα τα μαχαιρώνει.
Το τραγούδι ως σύνθεση, μου φάνηκε πολύ εγκεφαλικό και ζουληγμένο για να βγει. Στα γλυπτά χάρηκα την περιγραφή σου και ρίγησα μαζί σου.
Αγαπώ πολύ και σέβομαι την τέχνη της γλυπτικής. Οι πληροφορίες σου πολύτιμες. Σε χαίρομαι ππου ακόμα και στο περίπατό σου είσαι μέλισσα που παράγει...

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Ήταν η ώρα τέτοια Φαίδωνα γι' αυτό μπερδεύτηκες.
Δώδεκα (00.00), ώρα που βγαίνουν τα όποια φαντάσματα. Κι αν ήσουν και ήδη κουρασμένος από όλη την ημέρα... πού να συγκεντρωθείς.
Το παθαίνω κι εγώ κάποιες φορές.

Και μια διευκρίνηση: Οι καφέ πληροφορίες για το γλυπτό δεν είναι δικές μου αλλά του ίδιου του γλύπτη. Αυτό για να μην πάρω άδικα εγώ τα εύσημα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Κυκλοδίωκτον
Αστειεύομαι Κυκλοδίωκτη.Είναι δυνατόν να μπερδευτώ με δύο θέματα;; Όσο κουρασμένος κι αν είμαι; Απλώς αυτοσαρκάζομαι και πειράζω και τη φιλενάδα σου,

Ανώνυμος είπε...

"Ημερολόγιο"

Οπως λεμε μαμημενα πισωγυρισματα..

Λιγη μουσικη?

Midnight Oil - Beds are Burning

Ανώνυμος είπε...

Το link.. Ξεχασα το Link..

http://www.youtube.com/watch?v=10BbpGKLXqk

ΞΥΠΝΑ!!!! ΑΝΤΕ!! ΣΕ ΒΑΡΕΣΕ Η ΖΕΣΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΝΙΑΚΟ ΤΟΠΟ!!

aKanonisti είπε...

Τικι τικι τικι
καθαριζεις το φυστίκι...
Σαν αρχόντισα κυράααααααα

Αυτό είναι άσμα...
Μου το αφιέρωσε κάποτε ενας συνάδελφος μου.. και μου ήρθε στο μυαλό.. μετά που διάβασα το ποστ σου...
Χαχαχαχαχα βρεστο και πάρε το στις βόλτες σου...

Χαχαχαχαχαχαχα

Στις βόλτες έχω την σκυλούμπα μου.. οπότε.. γλύτωσα το τσολιαδάκι...
Εσύ.. τι κουβαλάς???
Χαχαχαχαχαχα

Κύριε Φαίδωνα... σεμνά λέμε.. ε??
Δεν θα με τσιγκλάτε.. γιατί...θα θυμώσω!!! Α!

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Γιατί μου φαίνεται ότι κανένας σας δεν πρόσεξε τους υπέροχους στίχους και ακόμα περισσότερο αυτούς με τους οποίους κλείνει το τραγούδι;

Αφού ο ποιητής στιχουργός δεν μπορεί να φτάσει στην παραδεισένια χώρα της ουτοπίας που αναβοσβήνει απέναντι (και που δεν έχει φτάσει κανείς ποτέ), καταλήγει:

"Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας αγάπη μου μικρή
Να μοιραζόμαστε τούτη την κόλαση μαζί"

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

@Ανώνυμε, καλώς επανήλθες. Κι έλεγα πού χάθηκες.

@Ακανόνιστη, άστα να πάνε, πήγα χθες να βγάλω φωτο το γλυπτό κι ήταν τρεις μαντράχαλοι με τσολιαδιάκια στα χέρια στημένοι στις γωνίες.
Εγώ έπιασα τα ματάκια μου με τα δυο μου χέρια, τα τράβηξα στην άκρη και έκανα την κινέζα όταν τους είδα. Ελίζω να μη με κατάλαβαν.
Λίγο πιο κάτω με σταμάτησε ένας κύριος και με ρώτησε σε άπταιστα κινέζικα πώς μου φάνηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και ποια η γνώμη μου για το κινεζικό καθεστώς, αλλά του είπα ότι δεν ξέρω κινέζικα και δεν καταλαβαίνω τι μου λέει, κι έτσι θυμήθηκα να πάρω τα χέρια μου από τα μάτια.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μετά από αυτό, θα κάνω μέρες να ξαναπάω για τις φωτογραφίες που έταξα.

@Κύριε Φαίδωνα,
επιτρέψτε μου να σας δώσω μια συμβουλή! Μην πειράζετε την φιλενάδα μου την Ακανόνιστη. Ου γαρ οίδατε τι ποιείτε!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Kyκλοδίωκτον
Και ποιος σου είπε ότι δεν προσέξαμε τους ωραίους στίχους του τραγουδιού! Απλά επειδή η μουσική ήταν χάλια, παρέσυρε και τους στιχους.
Όσο Για την ΑΚΑΝΟΝΙΣΤΗ: Υποθέτω πως αν θέλεις να την στενοχωρήσεις δεν θα την πειράζεις! Επειδή όμως εγώ δεν θέλω την στενοχωρώ, θα της αλλάζω όποτε μπορώ τα...λαμπάκια!

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

@"Κύριε Φαίδωνα", (που λέει και η ακανόνιστη), είπατε χάλια αυτήν την ωραία μελαγχολική μουσική;
Τοτε να ακούτε μαζί οι δυο σας το μωρό το μωρό να χαρώ να χαρώ και το τσίκι-τσίκι αχ βρε κάλπικο ραδίκι, επίσης και τα αντίστοιχα (θεματικά) το είσαι νινί ακόμα και το από κάτω απ' το ραδίκι.

Εγώ πάντως σας είπα να προσέχετε και κάντε ό,τι θέλετε. Γιατί μπορεί εσείς να της αλλάξετε τα λαμπάκια, αλλά αυτή θα σας αλλάξει τα φώτα!
(έτσι δεν είναι φιλενάς; καλά δεν του τα λέω;)

Καλό βράδυ να χουμε!
(αυτό και για σένα ανώνυμέ μου!)

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ κυκλοδίωκτον
Μετα το χάλια μουσικό "αριστούργημα " που ανάρτησες η επόμενη απόσταση δεν είναι βέβαια ούτε το μωρό ούτε το ραδίκι ούτε το τσίκι τσικι. Έχουν κι άλλοι γούστο μωρέ κυκλοδίωκτη!
Όσο για την ΑΚΑΝΟΝΙΣΤΗ δεν μπορεί να μου αλλάξει τα φώτα διότι δεν έχω: Είμαι σκοτεινός τύπος!!

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Όλοι έχουμε γούστο. Μόνο που είναι διαφορετικό στον καθένα μας.
Για την ακανόνιστη και την ..ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα δεν ξέρω. Βρείτε τα μόνοι σας.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Κυκλοδίωκτον
Είναι πιο εύκολο αν αναφέρεσαι σε μένα να βάζεις το όνομά μου πάνω - πάνω ώστε να το αντιλαμβάνομαι αμέσως. Ή μηπως είναι δύσκολο το όνομά μου;;